ผลงานนวนิยายของนักประพันธ์หญิงชาวจีนที่มีการเผยแพร่ในประเทศไทยในปี 1996-2016
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประเภทของวรรณกรรม และลักษณะการประพันธ์ของนักประพันธ์หญิงชาวจีนที่มีผลงานเป็นที่ยอมรับและเผยแพร่ในประเทศไทย จากการศึกษานวนิยายของนักประพันธ์หญิงชาวจีน 6 ท่าน ที่มีการตีพิมพ์เผยแพร่ในประเทศไทยในปี 1996-2016 จากการวิจัยพบว่าประเภทวรรณกรรมที่พบในงานประพันธ์ของนักประพันธ์หญิงชาวจีนทั้ง 6 ท่านมี 4 ประเภทคือ 1) วรรณกรรมสะท้อนสังคม 2) วรรณกรรมแนวสัจนิยมใหม่ 3) วรรณกรรมแนวแสวงหารากเหง้า และ 4) วรรณกรรมแนวสตรีนิยม ผลงานการประพันธ์มีความหลากหลายทางวรรณกรรมตามความทางถนัดของผู้ประพันธ์ ผู้ประพันธ์ได้บอกเล่าถึงสิ่งที่สตรีหญิงชาวจีนต้องประสบพบเจอเพื่อเอาตัวรอดจากสังคมที่ถูกกดขี่และไม่ได้รับการยอมรับจากเพศชาย ซึ่งนักประพันธ์หญิงชาวจีน ได้ถ่ายทอดออกมาให้ผู้อ่านได้รับรู้ผ่านผลงานการประพันธ์อย่างเยี่ยมยอด นอกจากนี้ นวนิยาย 5 ใน 6 เรื่อง เป็นผลงานพระราชนิพนธ์แปลของสมเด็จพระเทพฯที่แสดงให้เห็นถึง พระปรีชาสามารถด้านภาษาจีนและส่งผลให้ผู้อ่านชาวไทยหันมาสนใจนวนิยายแปลจีนแปลไทยเพิ่มมากขึ้นด้วย
Article Details
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ยุงจาง. (2539). หงส์ป่า. จิตราภรณ์ ตันรัตนกุล ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ
ฟางฟาง. (2539). เมฆเหินน้ำไหล. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล. สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.
หวังอันอี้. (2555). หมู่บ้านเล็กตระกลูเป้า. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี. กรุงเทพฯ.
ฉือลี่. (2556). นารีนครา. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล. สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.
เที่ยหนิง. (2557). ตลอดกาลน่ะนานแค่ไหน. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี.กรุงเทพฯ.
ชวนหนี. (2559).ความรักใดจะไม่ปวดร้าว. สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี ผู้แปล.สำนักพิมพ์นานมี. กรุงเทพฯ.
นฤมิตร สอดศุข. (2551). ผีเสื้อ" และ" เมฆ หิน น้ำ ไหล": นวนิยายฉายภาพเปรียบสังคมจีน" ยุคปฏิวัติวัฒนธรรม" กับ" ยุคสี่ทันสมัย. International Journal of East Asian Studies, 13(1), 115-134.)
ณัฐปภัสร์ ชาญนนทวัฒน์ สุภัค มหาวรากร และธเนศเวศร์ ภาดา. (2560). ความดีเป็นสิ่งที่มั่นคง และยั่งยืน: นวนิยายแปลจีนพระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี. The journal of social communication innovation, 5(2), 133-140.
สุวรรณา ตั้งทีฆะรักษ์. (2559). นารีนครา: เมืองนี้เป็นของเธอ. Ramkhamhaeng University Journal Humanities Edition, 35(2).
พรสวรรค์ เฉลิมยานนท์ และจอมขวัญ สุทธินนท์. (2561). ความเป็นหญิงในนวนิยาย เรื่องนารีนครา. Interdisciplinary social sciences and communication journal, 1(2-3), 203-216.
ก่อศักดิ์ ธรรมเจริญกิจ, และอภิรดี เจริญเสนีย์. (2559). “ตลอดกาลน่ะนานแค่ไหน” หนึ่งในพระอัจฉริยภาพด้านการแปลในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี.วารสารการแปลและการล่าม, 1(1), 210-219.
อมรรัตน์ เนตรธัญญกรวงศ์. (2560). คนผิดปกติและคนปกติ: การอุปมาของภาพลักษณ์ สองสิ่งนี้ในวรรณกรรมค้นหารากเหง้าจีน. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(2), 950-958.
ชุติมา สัจจานันท์ และคณะ. (2543). การพัฒนาเกณฑ์ประเมินค่าวรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
ธเนศ เวศร์ภาดา. (2549). หอมโลกวรรณศิลป์: การสร้างสุนทรีย์แห่งวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: ปาเจรา.
ตรีศิลป์ บุญขจร. (2523). นวนิยายกับสังคมไทย พ.ศ.2475-2500. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพิศ เอื้องแซะ, สนิท สัตโยภาส และนราวัลย์ พูนพิพัฒน์. (2560). ภาพสะท้อนสังคมและ กลวิธีการนำเสนอเรื่องสั้นในนิตยสาร“คู่สร้าง คู่สม”. Journal of Graduate Research, 8(2), 129-144.
วารุณี ภูริสินสิทธิ์. (2545). สตรีนิยม: ขบวนการและแนวคิดทางสังคมแห่งศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ธัญญา สังขพันธานนท์. (2559 อ้างถึงใน อรจิรา อัจฉริยไพบูลย์, 2017). บทความปริทรรศน์ เรื่องสตรีนิยม: การศึกษาวิธีวิทยาผ่านงานวิทยานิพนธ์ร่วมสมัยของไทย. Journal of Humanities Naresuan University, 14(3), 134-148.
จุรี จุลภาค. (2528 อ้างถึงใน วาลี ขันธุวาร. (2547). วาทกรรมผู้หญิงไทยกับความแปรเปลี่ยน. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์, 1(2), 24-40.
วัชรี ตรีรัตนภรณ์. (2534). วิเคราะห์วรรณกรรมของอุชเชนี-นิด นรารักษ์. ปริญญนิพนธ์ (กศ.ม. ภาษาไทย). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา, 2534.
Poonsri, R. (2019). ความรักใดจะไม่ปวดร้าว. Manutsayasat Wichakan, 26(1), 436-455.
