汉泰对应词研究综述
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
已出版:
1月 2, 2019
关键词:
汉泰对应词 汉台语的关系 汉台语的系属问题
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
汉泰对应词研究是采用历史语言学的比较法来分析汉泰对应词的音义对应而基于音义对应特征讨论汉台语的关系及其系属问题的研究。本文综述了国内外的汉泰对应词研究，侧重于以汉语和泰语为比较对象的研究。汉泰对应词研究的进展可分为四大阶段：一、19世纪后半叶，是汉泰对应词研究的萌芽阶段；二、20世纪前半叶，当时的研究结果引起学者们争论不休；三、20世纪后半叶，当时的研究硕果累累；四、21世纪至今，当时的汉泰对应词研究多元化。
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
栏目
Articles
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
参考
กาน หยิ่ง. 2554. การศึกษาคาร่วมเชื้อสายในภาษาไทย ภาษาจ้วงและภาษาจีนกวางตุ้ง.ปริญญานิพนธ์ ศศ.ม. (ภาษาและวรรณกรรมไทย-จีน). มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
โก ลู่ซ่าน, และธนานันท์ ตรงดี. 2555. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นกว๋างฝู่. วารสารช่อพะยอม. 23: 147-159.
จตุวิทย์ แก้วสุวรรณ์. 2560. การศึกษาที่มาของความหมายและวิธีการสร้างคา “ลายสือ” ในเอกสารจีน. วารสารอักษรศาสตร์. 46(2): 217-246.
ฉวน เฉิง, และธนานันท์ ตรงดี. 2557. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นกาวหยาง. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(2): 32-41.
เฉลิม ยงบุญเกิด. 2512. ภาษาไทย ภาษาจีน. พระนคร: ศูนย์การพิมพ์.
ซ่อนกลิ่น พิเศษสกลกิจ, พระวรเวทยพิศิษฐ, และพระยาอนุมานราชธน. 2489. ภาษาจีนและภาษาไทยถิ่นเป็นประโยชน์-เพียงใดในการค้นคว้าหาที่มาของคาในภาษาไทย.ปริญญานิพนธ์ อ.ม. (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประพิณ มโนมัยวิบูลย์. 2547. คาสองพยางค์และคาซ้อนในภาษาไทย: การสืบหาความหมายจากภาษาจีน. วารสารอักษรศาสตร์. 33(1): 1-15.
ภิญโญ จิตต์ธรรม. 2513. ภาษาถิ่น. สงขลา: วิทยาลัยครูสงขลาและวิทยาลัยการศึกษาสงขลา.
มัฒนา โตเดชะวัฒนา, และประพิณ มโนมัยวิบูลย์. 2545. การศึกษาศัพท์ปฏิภาคระหว่างภาษาจีนกวางตุ้งกับภาษาไทย. ปริญญานิพนธ์ อ.ม. (ภาษาจีน). กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2552. รายการคาศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคาศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท-จีน. วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. 14(2): 124-162.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2553. การศึกษาวิเคราะห์ทางภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ของภาษาตระกูลไท-จีน เรื่อง ความสัมพันธ์ของเสียง/h/ในภาษาไทยถิ่นอีสานกับเสียง/h/ในภาษาจีน. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่. 3(2): 68-90.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2555. การศึกษาทางภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ เรื่องความสัมพันธ์ของภาษาจีนกับคาเสริมสร้อยสองพยางค์ภาษาไทยถิ่นอีสาน. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 9(1): 9-41.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2556. พจนานุกรมคาพ้องภาษาไทยถิ่นอีสาน-ภาษาจีน.อุบลราชธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย-อุบลราชธานี.
วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. 2550. คัมภีร์เต๋า: หลักฐานชี้แหล่งกาเนิดของคนไท-ไทย. วารสารศิลปศาสตร์. 7(1): 70-111.
เสถียรโกเศศ(นามแฝง). 2515. ไทย-จีน. นครหลวงฯ: บรรณาคาร.
หวาง หยาง หมิง, และธนานันท์ ตรงดี. 2557. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นชินเหลียน. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(1): 184-194.
อู๋ เซิ่งหยาง. 2549. การศึกษาเปรียบเทียบคาว่า “เก่ง” ในภาษาไทยและ “keng” ในภาษาจีน. วารสารจีนศึกษา. 1(1): 89-100.
Benedict, Paul K. 1975. Austro-Thai Language and Culture, with a Glossary of Roots. Connecticut: Hraf Press.
Conrady, A. 1896. Eine Indochinesische Causativ-Denominativ-Bildung und ihr Zusammenhang mit den Tonaccenten: Ein Beitrag zur Vergleichenden Grammatik der Indochinesischen Sprachen, Insonderheit des Tibetischen, Barmanischen, Siamesischen und Chinesischen. Leipzig: OttoHarrassowitz.
De Lacouperie, T. 1887. The Languages of China Before The Chinese.London: David Nutt, 270, Strand.
Diller, Anthony V. N., Edmonson, Jerold A., & Luo, Y. 2014. The Tai-Kadai Languages. London and New York: Routledge.
Van Driem, G. 1999. A New Theory on the Origin of Chinese. Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association Bulletin. 18: 43-58.
Grierson, George A. 1904. Linguistic Survey of India(II): Mon-Khmer and Siamese-Chinese Families(including Khasi and Tai). Calcutta: Office of the Superintendent of Government Printing.
La Vaughn, H. 1992. On the Track of Austric: Part I Introduction. Mon-Khmer Studies. 21: 143-177.
Leyden, John C. 1808. On the languages and Literature of the Indo-Chinese Nations. Asiatic Researches. 10: 158-289.
Luo, Y. 1997. Expanding the Proto-Tai Lexicon——A Supplement to Li(1977). Mon-Khmer Studies. 27: 271-298.
Luo, Y. 1998. Evidence for a Series of Sibilants Clusters in Tai and Sino-Tai Relationship. Journal of Chinese Linguistics. 26(1): 71-125.
Luo, Y. 2000. From “Head” to “Toe”: Sino-Tai Lexical Correspondences in Body Part Term. Journal of Chinese Linguistics. 28(1): 67-99.
Luo, Y. 2001. The Hypothesis of a New Branch of the Tai Language. In Essays in Tai Linguistics. Edited by Kalaya Tingsabadh, M. R., Abramson, A. S., Natthaporn, P., Pranee, K., Kingkarn, T., Theraphan, L., & Amara, P. pp. 177-188. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Luo, Y. 2007. Sino-Tai Words for “Cut”. In Study in Tai and Southeast Asian Linguistics. Edited by Harris, J. G., Somsonge, B., Harris, J. E. pp. 155-182. Bangkok: Ekphimthai Press.
Luo, Y. 2010. Sino-Tai Words for “to eat”. Journal of Language and Linguistics. 28(2): 25-51.
Manomaivibool, P. 1975. A Study of Sino-Thai Lexical Correspondences. Dissertation (Ph. D.). Washington, D.C.: University of Washington.
Manomaivibool, P. 1976. Layers of Chinese Loanwords in Thai. In Tai Linguistics in Honor of Fang- Kuei Li. Edited by T.W., J.G.H., Gething., Kullavanijaya, B. pp. 179-184. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Manomaivibool, P. 1976. Chinese and Thai: are they related genetically. In Computational Analyses of Asian & African. (6).
Manomaivibool, P. 2002. Tracing the meanings of Thai disyllabic words. In Paper from the Tenth Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society. Edited by Macken, M. pp. 285-295.
Maspero, H. 1911. Contribution à l'étude du Système Phonétique des Langues thaï. Bulletin de l'Ecole Française d'Extrême- Orient. 11: 153-169.
Maspero, H. 1912. Etudes sur la Phonétique historique de la Langue Annamite, Les Initiales. Bulletin de l'Ecole Française d'Extrême- Orient. 12: 1-124.
Maspero, H. 1920. Le dialecte de Tch'ang-ngan sous les T'ang. Bulletin de l'Ecole française d'Extrême- Orient. 20: 1-119.
Maspero, H. 1926. Les origines de la Civilisation Chinoise. Annales de Géographie. 35: 135-154
Maspero, H. 1965. La Chine Antique. Paris: Universitaires de France Presses.
Nishida, T. 1975. Common Tai and Archaic Chinese. Studia Phonologica. (9): 1-12.
Shafer, R. 1940. The Vocalism of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society. 60(3): 302-337.
Shafer, R. 1944. Problems in Sino-Tibetan Phonetics. Journal of the American Oriental Society. 64(3): 137-143.
Shafer, R. 1950. The Initials of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society. 70(2): 96-103.
Shafer, R. 1955. Classification of the Sino-Tibetan Languages. WORD. 11(1):
94-111.
Siam(Pseud.). 1879. The Relation of Chinese to Siamese and Cognate Dialects. China Reconstructs. 10: 276-280.
Wulff, K. 1934. Chinesisch und Tai : sprachvergleichende Untersuchungen. København: Levin & Munksgaard.
曾晓渝. 2004. 汉语水语的同源词. 南开语言学刊. (2): 43-52.
丁邦新. 2005. 汉语史研究: 纪念李方桂先生百年冥诞论文集. 台北: 中央
研究院语言学研究所.
董为光. 1984. 汉语侗台语语源联系举例. 语言研究. (2): 205-214.
龚群虎. 2000. 汉语上古关系词——流音篇. 民族语文. (2): 56-60.
龚群虎. 2000. 潮汕话山臻摄韵尾在泰语借词中表现的层次. 语言研究.(4): 62-65.
龚群虎. 2001. hN-类复辅音的汉泰对应词. 汉语研究. (2): 2-4.
龚群虎. 2002. 汉泰关系词的时间层次. 上海: 复旦大学出版社.
胡静. 2003. 论侗台语与古汉语人称代词的来源及发展. 解放军外国语学
院学报. 26(1): 44-49.
蓝庆元. 2004. 汉语与侗台语的几个词族. 广西社会科学. (11): 128-130.
蓝庆元. 2004. 汉语-侗台语的几个端组对应词. 民族语文. (6): 16-18.
李敬忠、严学宭. 1985. 壮、汉互通词研究. 广东民族学院学报. (1-2): 80-96.
梁敏、张均如. 2004. 从汉台语言的数词是否同源说起. 民族语文. (2): 52-56.
李方桂. 2011. 侗台语论文集. 北京: 清华大学出版社.
罗美珍. 1983. 试论台语的系属问题. 民族语文. (2): 30-40.
罗美珍. 1994. 三论台语的系属问题. 民族语文. (6): 1-11.
罗永现. 2004. 汉语－侗台语的几个精庄组对应词. 民族语文. (6): 19-21.
罗永现. 2007. 上古汉语的韵尾*-l与*-r：侗台语佐证. 东方语言学. (1): 177-184.
罗永现. 2008. 汉台语鱼部、歌部关系词对应考. 汉藏语学报. (2): 147-156.
罗永现. 2011. 汉台语浸／湿～沉／潜～淹没词族的对应. 广西民族大学
学报（哲学社会科学版）. 33(2): 15-21.
罗永现. 2012. 汉台语若干谐声对应考. 民族语文. (6): 20-25.
罗永现. 2012. 台语在汉语历史比较语言学中的地位和作用. 百色学院学报. 25(3): 30-35.
罗永现. 2015. 汉台语之部、微部关系词对应考. 百色学院学报. 28(4): 33-41.
罗永现. 2016. 汉语与台语“贼、战争、敌人”/“掠、偷、抢”的词汇对应. 百色学院学报. 29(6): 30-34.
倪大白. 2010. 侗台语概论. 北京: 民族出版社.
潘悟云. 2000. 汉语历史音韵学. 上海: 上海教育出版社.
潘悟云. 2011. 汉藏语与澳泰语中的“死”. 民族语文. (6): 3-8.
潘悟云. 2013. 东亚语言中的“土”与“地”. 民族语文. (5): 3-12.
沙加尔（著）. 2004. 上古汉语词根. 龚群虎, 译. 上海: 上海教育出版社.
王士元（主编）. 2005. 汉语的祖先. 李葆嘉, 译. 北京: 中华书局.
邬桂明. 2000. 汉泰语同源词比较——以人体器官名词为例. 解放军外国
语学院学报. 23(3): 40-43.
吴安其. 2002. 汉藏语同源研究. 北京: 中央民族大学出版社.
吴安其. 2009. 侗台语的发生学关系. 语言研究. 29(4): 13-30.
邢公畹. 1983. 汉语遇、蟹、止、效、流五摄的一些字在侗台语里的对应.语言研究. (1): 134-168.
邢公畹. 1989. 论汉语台语“关系字”的研究. 民族语文. (1): 12-27.
邢公畹. 1991. 关于汉语南岛语的发生学关系问题——L·沙加尔《汉语
南岛语同源论》述评补证. 民族语文. (3): 1-14.
邢公畹. 1999. 汉台语比较手册. 北京: 商务印书馆.
玉光香. 2017. 泰语中汉语借词的语音研究. 云南师范大学.
郑张尚芳. 2013. 上古音系. 上海: 上海教育出版社.
โก ลู่ซ่าน, และธนานันท์ ตรงดี. 2555. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นกว๋างฝู่. วารสารช่อพะยอม. 23: 147-159.
จตุวิทย์ แก้วสุวรรณ์. 2560. การศึกษาที่มาของความหมายและวิธีการสร้างคา “ลายสือ” ในเอกสารจีน. วารสารอักษรศาสตร์. 46(2): 217-246.
ฉวน เฉิง, และธนานันท์ ตรงดี. 2557. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นกาวหยาง. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(2): 32-41.
เฉลิม ยงบุญเกิด. 2512. ภาษาไทย ภาษาจีน. พระนคร: ศูนย์การพิมพ์.
ซ่อนกลิ่น พิเศษสกลกิจ, พระวรเวทยพิศิษฐ, และพระยาอนุมานราชธน. 2489. ภาษาจีนและภาษาไทยถิ่นเป็นประโยชน์-เพียงใดในการค้นคว้าหาที่มาของคาในภาษาไทย.ปริญญานิพนธ์ อ.ม. (ภาษาไทย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประพิณ มโนมัยวิบูลย์. 2547. คาสองพยางค์และคาซ้อนในภาษาไทย: การสืบหาความหมายจากภาษาจีน. วารสารอักษรศาสตร์. 33(1): 1-15.
ภิญโญ จิตต์ธรรม. 2513. ภาษาถิ่น. สงขลา: วิทยาลัยครูสงขลาและวิทยาลัยการศึกษาสงขลา.
มัฒนา โตเดชะวัฒนา, และประพิณ มโนมัยวิบูลย์. 2545. การศึกษาศัพท์ปฏิภาคระหว่างภาษาจีนกวางตุ้งกับภาษาไทย. ปริญญานิพนธ์ อ.ม. (ภาษาจีน). กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2552. รายการคาศัพท์ภาษาไทยถิ่นอีสานที่คาดว่าจะเป็นคาศัพท์ร่วมเชื้อสายตระกูลไท-จีน. วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. 14(2): 124-162.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2553. การศึกษาวิเคราะห์ทางภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ของภาษาตระกูลไท-จีน เรื่อง ความสัมพันธ์ของเสียง/h/ในภาษาไทยถิ่นอีสานกับเสียง/h/ในภาษาจีน. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่. 3(2): 68-90.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2555. การศึกษาทางภาษาศาสตร์เชิงประวัติศาสตร์ เรื่องความสัมพันธ์ของภาษาจีนกับคาเสริมสร้อยสองพยางค์ภาษาไทยถิ่นอีสาน. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 9(1): 9-41.
เมชฌ สอดส่องกฤษ. 2556. พจนานุกรมคาพ้องภาษาไทยถิ่นอีสาน-ภาษาจีน.อุบลราชธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย-อุบลราชธานี.
วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. 2550. คัมภีร์เต๋า: หลักฐานชี้แหล่งกาเนิดของคนไท-ไทย. วารสารศิลปศาสตร์. 7(1): 70-111.
เสถียรโกเศศ(นามแฝง). 2515. ไทย-จีน. นครหลวงฯ: บรรณาคาร.
หวาง หยาง หมิง, และธนานันท์ ตรงดี. 2557. ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากัม-ไทกับภาษาเยว่ถิ่นชินเหลียน. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 7(1): 184-194.
อู๋ เซิ่งหยาง. 2549. การศึกษาเปรียบเทียบคาว่า “เก่ง” ในภาษาไทยและ “keng” ในภาษาจีน. วารสารจีนศึกษา. 1(1): 89-100.
Benedict, Paul K. 1975. Austro-Thai Language and Culture, with a Glossary of Roots. Connecticut: Hraf Press.
Conrady, A. 1896. Eine Indochinesische Causativ-Denominativ-Bildung und ihr Zusammenhang mit den Tonaccenten: Ein Beitrag zur Vergleichenden Grammatik der Indochinesischen Sprachen, Insonderheit des Tibetischen, Barmanischen, Siamesischen und Chinesischen. Leipzig: OttoHarrassowitz.
De Lacouperie, T. 1887. The Languages of China Before The Chinese.London: David Nutt, 270, Strand.
Diller, Anthony V. N., Edmonson, Jerold A., & Luo, Y. 2014. The Tai-Kadai Languages. London and New York: Routledge.
Van Driem, G. 1999. A New Theory on the Origin of Chinese. Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association Bulletin. 18: 43-58.
Grierson, George A. 1904. Linguistic Survey of India(II): Mon-Khmer and Siamese-Chinese Families(including Khasi and Tai). Calcutta: Office of the Superintendent of Government Printing.
La Vaughn, H. 1992. On the Track of Austric: Part I Introduction. Mon-Khmer Studies. 21: 143-177.
Leyden, John C. 1808. On the languages and Literature of the Indo-Chinese Nations. Asiatic Researches. 10: 158-289.
Luo, Y. 1997. Expanding the Proto-Tai Lexicon——A Supplement to Li(1977). Mon-Khmer Studies. 27: 271-298.
Luo, Y. 1998. Evidence for a Series of Sibilants Clusters in Tai and Sino-Tai Relationship. Journal of Chinese Linguistics. 26(1): 71-125.
Luo, Y. 2000. From “Head” to “Toe”: Sino-Tai Lexical Correspondences in Body Part Term. Journal of Chinese Linguistics. 28(1): 67-99.
Luo, Y. 2001. The Hypothesis of a New Branch of the Tai Language. In Essays in Tai Linguistics. Edited by Kalaya Tingsabadh, M. R., Abramson, A. S., Natthaporn, P., Pranee, K., Kingkarn, T., Theraphan, L., & Amara, P. pp. 177-188. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Luo, Y. 2007. Sino-Tai Words for “Cut”. In Study in Tai and Southeast Asian Linguistics. Edited by Harris, J. G., Somsonge, B., Harris, J. E. pp. 155-182. Bangkok: Ekphimthai Press.
Luo, Y. 2010. Sino-Tai Words for “to eat”. Journal of Language and Linguistics. 28(2): 25-51.
Manomaivibool, P. 1975. A Study of Sino-Thai Lexical Correspondences. Dissertation (Ph. D.). Washington, D.C.: University of Washington.
Manomaivibool, P. 1976. Layers of Chinese Loanwords in Thai. In Tai Linguistics in Honor of Fang- Kuei Li. Edited by T.W., J.G.H., Gething., Kullavanijaya, B. pp. 179-184. Bangkok: Chulalongkorn University Press.
Manomaivibool, P. 1976. Chinese and Thai: are they related genetically. In Computational Analyses of Asian & African. (6).
Manomaivibool, P. 2002. Tracing the meanings of Thai disyllabic words. In Paper from the Tenth Annual Meeting of the Southeast Asian Linguistics Society. Edited by Macken, M. pp. 285-295.
Maspero, H. 1911. Contribution à l'étude du Système Phonétique des Langues thaï. Bulletin de l'Ecole Française d'Extrême- Orient. 11: 153-169.
Maspero, H. 1912. Etudes sur la Phonétique historique de la Langue Annamite, Les Initiales. Bulletin de l'Ecole Française d'Extrême- Orient. 12: 1-124.
Maspero, H. 1920. Le dialecte de Tch'ang-ngan sous les T'ang. Bulletin de l'Ecole française d'Extrême- Orient. 20: 1-119.
Maspero, H. 1926. Les origines de la Civilisation Chinoise. Annales de Géographie. 35: 135-154
Maspero, H. 1965. La Chine Antique. Paris: Universitaires de France Presses.
Nishida, T. 1975. Common Tai and Archaic Chinese. Studia Phonologica. (9): 1-12.
Shafer, R. 1940. The Vocalism of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society. 60(3): 302-337.
Shafer, R. 1944. Problems in Sino-Tibetan Phonetics. Journal of the American Oriental Society. 64(3): 137-143.
Shafer, R. 1950. The Initials of Sino-Tibetan. Journal of the American Oriental Society. 70(2): 96-103.
Shafer, R. 1955. Classification of the Sino-Tibetan Languages. WORD. 11(1):
94-111.
Siam(Pseud.). 1879. The Relation of Chinese to Siamese and Cognate Dialects. China Reconstructs. 10: 276-280.
Wulff, K. 1934. Chinesisch und Tai : sprachvergleichende Untersuchungen. København: Levin & Munksgaard.
曾晓渝. 2004. 汉语水语的同源词. 南开语言学刊. (2): 43-52.
丁邦新. 2005. 汉语史研究: 纪念李方桂先生百年冥诞论文集. 台北: 中央
研究院语言学研究所.
董为光. 1984. 汉语侗台语语源联系举例. 语言研究. (2): 205-214.
龚群虎. 2000. 汉语上古关系词——流音篇. 民族语文. (2): 56-60.
龚群虎. 2000. 潮汕话山臻摄韵尾在泰语借词中表现的层次. 语言研究.(4): 62-65.
龚群虎. 2001. hN-类复辅音的汉泰对应词. 汉语研究. (2): 2-4.
龚群虎. 2002. 汉泰关系词的时间层次. 上海: 复旦大学出版社.
胡静. 2003. 论侗台语与古汉语人称代词的来源及发展. 解放军外国语学
院学报. 26(1): 44-49.
蓝庆元. 2004. 汉语与侗台语的几个词族. 广西社会科学. (11): 128-130.
蓝庆元. 2004. 汉语-侗台语的几个端组对应词. 民族语文. (6): 16-18.
李敬忠、严学宭. 1985. 壮、汉互通词研究. 广东民族学院学报. (1-2): 80-96.
梁敏、张均如. 2004. 从汉台语言的数词是否同源说起. 民族语文. (2): 52-56.
李方桂. 2011. 侗台语论文集. 北京: 清华大学出版社.
罗美珍. 1983. 试论台语的系属问题. 民族语文. (2): 30-40.
罗美珍. 1994. 三论台语的系属问题. 民族语文. (6): 1-11.
罗永现. 2004. 汉语－侗台语的几个精庄组对应词. 民族语文. (6): 19-21.
罗永现. 2007. 上古汉语的韵尾*-l与*-r：侗台语佐证. 东方语言学. (1): 177-184.
罗永现. 2008. 汉台语鱼部、歌部关系词对应考. 汉藏语学报. (2): 147-156.
罗永现. 2011. 汉台语浸／湿～沉／潜～淹没词族的对应. 广西民族大学
学报（哲学社会科学版）. 33(2): 15-21.
罗永现. 2012. 汉台语若干谐声对应考. 民族语文. (6): 20-25.
罗永现. 2012. 台语在汉语历史比较语言学中的地位和作用. 百色学院学报. 25(3): 30-35.
罗永现. 2015. 汉台语之部、微部关系词对应考. 百色学院学报. 28(4): 33-41.
罗永现. 2016. 汉语与台语“贼、战争、敌人”/“掠、偷、抢”的词汇对应. 百色学院学报. 29(6): 30-34.
倪大白. 2010. 侗台语概论. 北京: 民族出版社.
潘悟云. 2000. 汉语历史音韵学. 上海: 上海教育出版社.
潘悟云. 2011. 汉藏语与澳泰语中的“死”. 民族语文. (6): 3-8.
潘悟云. 2013. 东亚语言中的“土”与“地”. 民族语文. (5): 3-12.
沙加尔（著）. 2004. 上古汉语词根. 龚群虎, 译. 上海: 上海教育出版社.
王士元（主编）. 2005. 汉语的祖先. 李葆嘉, 译. 北京: 中华书局.
邬桂明. 2000. 汉泰语同源词比较——以人体器官名词为例. 解放军外国
语学院学报. 23(3): 40-43.
吴安其. 2002. 汉藏语同源研究. 北京: 中央民族大学出版社.
吴安其. 2009. 侗台语的发生学关系. 语言研究. 29(4): 13-30.
邢公畹. 1983. 汉语遇、蟹、止、效、流五摄的一些字在侗台语里的对应.语言研究. (1): 134-168.
邢公畹. 1989. 论汉语台语“关系字”的研究. 民族语文. (1): 12-27.
邢公畹. 1991. 关于汉语南岛语的发生学关系问题——L·沙加尔《汉语
南岛语同源论》述评补证. 民族语文. (3): 1-14.
邢公畹. 1999. 汉台语比较手册. 北京: 商务印书馆.
玉光香. 2017. 泰语中汉语借词的语音研究. 云南师范大学.
郑张尚芳. 2013. 上古音系. 上海: 上海教育出版社.
