การศึกษาวิเคราะห์ภาษาถิ่นรุ่ยชางในเชิงภาษาศาสตร์เชิงนิเวศ : กรณีศึกษาคำศัพท์เรียกเครือญาติ Ruichang dialect from Ecolinguistic perspective: a case study of the kinship appellation terms

บทคัดย่อ

หากวิเคราะห์ในภาษาศาสตร์เชิงนิเวศ ไม่ว่าภาษาถิ่นใดต่างมีความสำคัญและมีความหมายต่อชนกลุ่มนั้น    ภาษาเป็นเครื่องมือที่ใช้ติดต่อสื่อสารระหว่างชนชาติมายาวนาน ประเทศจีนมีพื้นที่ขนาดใหญ่และหลายชนชาติอยู่ร่วมกัน  จึงมีภาษาถิ่นจำนวนมากเกิดขึ้น ภาษารุ่ยชางเป็นเพียงแขนงภาษาถิ่นหนึ่งในภาษาจีนกลางถิ่นเจียงหวย จำนวนผู้ใช้ภาษาค่อนข้างน้อย แต่เป็นภาษาถิ่นที่มีพัฒนาการมาตั้งแต่ยุคสมัยราชวงศ์ซางจวบจนถึงปัจจุบัน มีการพัฒนากลายเป็นภาษาถิ่น รุ่ยชาง ภาษาถิ่นรุ่ยชางพัฒนาเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย ในที่สุดก่อร่างเป็นภาษาถิ่นรุ่ยชางสำเนียงเจียงหวย นับเป็นปรากฏการณ์ทางภาษาศาสตร์เชิงนิเวศอย่างหนึ่ง ด้วยภูมิศาสตร์ มานุษยวิทยาและสิ่งแวดล้อมอันเป็นลักษณะเฉพาะตัวของอำเภอรุ่ยชาง อีกทั้งสิ่งแวดล้อมทางภาษาเชิงนิเวศในพื้นที่รายล้อม ภาษาถิ่นรุ่ยชางเป็นเสมือนภาพจำลองของภาษาถิ่นในประเทศจีน ซึ่งมีลักษณะเช่นเดียวกับภาษาถิ่นอื่น คือ สามารถแสดงให้เห็นถึงประเพณีวัฒนธรรมทางมานุษยวิทยา เนื่องด้วยภาษาถิ่นรุ่ยชางมีข้อมูลจำกัด และงานศึกษาวิจัยด้านนี้ยังน้อยอยู่ ดังนั้น ผู้วิจัยจึงศึกษาวิจัยคำศัพท์เรียกเครือญาติใน    ภาษาถิ่นรุ่ยชาง และเปรียบเทียบคำศัพท์กับภาษาถิ่นก้านในสามพื้นที่ของมณฑลเจียงซี เพื่อให้ชนรุ่นหลังได้ตระหนักและเห็นคุณค่าภาษาถิ่นในประเทศจีนอีกทั้งหวังเป็นอย่างยิ่งว่างานวิจัยฉบับนี้จะสามารถเสริมข้อมูลด้านคำศัพท์เรียกญาติ       ในภาษาถิ่นรุ่ยชาง และบันทึกประวัติศาสตร์พัฒนาการของภาษาถิ่นรุ่ยชาง เพื่อเป็นข้อมูลให้นักวิจัยท่านอื่นได้ศึกษาต่อไป