สาเหตุการขาดสอบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาตัวแปรที่เป็นสาเหตุการขาดสอบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง (2) ศึกษาระดับความสำคัญของตัวแปรที่เป็นสาเหตุการขาดสอบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง และ (3) เปรียบเทียบระดับความสำคัญของตัวแปรที่เป็นสาเหตุการขาดสอบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง จำแนกตามสถานภาพของนักศึกษา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้วิธีการศึกษาเชิงสำรวจ ซึ่งประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีที่ได้ลงทะเบียนเรียนที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง และขาดสอบในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2558 จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้การเก็บรวบรวมข้อมูลในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม ความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหามีค่าอยู่ระหว่าง 0.67-1.0 มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .927 สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t test (Independent t test) ค่า F test (Independent sample F test) แบบการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว One-way ANOVA (One-way Analysis of Variance) หรือ Brown-Forsyth ใช้เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างมากกว่า 2 กลุ่ม และเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่โดยใช้วิธี Fisher’s Least Significant Difference (LSD) หรือ Dunnett's T3 ผลการวิจัยพบว่า (1) นักศึกษา ให้ความสำคัญกับสาเหตุการขาดสอบ ในภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า นักศึกษา ให้ความสำคัญกับสาเหตุการขาดสอบ อยู่ในระดับปานกลางทั้ง 4 ด้าน ดังนี้ ด้านครอบครัว สังคม และตนเอง ด้านมหาวิทยาลัย ด้านการทำงาน และด้านเศรษฐกิจ ตามลำดับ (2) การขาดสอบของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง มีสาเหตุมาจาก ด้านครอบครัว สังคม และตนเอง ด้านมหาวิทยาลัย ด้านเศรษฐกิจ และด้านการทำงาน และ (3) นักศึกษาระดับปริญญาตรี ส่วนกลาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง ที่มีจำนวนครั้งที่เคยขาดสอบ เพศ อายุ และชั้นปีการศึกษา ต่างกัน ให้ความสำคัญกับสาเหตุการขาดสอบแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนนักศึกษาที่มีคณะที่ศึกษา จำนวนหน่วยกิตที่ลงทะเบียน และลักษณะการเรียน ให้ความสำคัญกับสาเหตุการขาดสอบ ไม่แตกต่าง