ทศวรรษของพัฒนาการการส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการ ในประเทศไทย 2550 - 2560

บทคัดย่อ

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อรายงานความคืบหน้า ทบทวนและวิเคราะห์กระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนพิการในทศวรรษหน้า โดยมีพระราชบัญญัติส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ. 2550 และ ฉบับแก้ไข 2556 เป็นนโยบายของภาครัฐที่วางรากฐานการส่งเสริมคุณภาพชีวิตคนพิการอย่างเป็นรูปธรรมในด้านสิทธิของคนพิการในด้านต่าง ๆ หลังจากวิเคราะห์แล้ว ผู้เขียนสรุปได้ว่า กระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2561 – 2570)  ด้านสิทธิและความเท่าเทียม  รัฐบาลและองค์กรคนพิการ ต้องให้ข้อมูล ความรู้ความเข้าใจถึงสิทธิของคนพิการว่า มีสิทธิเท่าเทียมกับบุคคลทั่วไปที่มีฐานะเป็นพลเมืงองไทย และลงทะเบียนคนพิการเพื่อรับสิทธิเหล่านั้น ด้านสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับคนพิการ  กองทุนให้กู้ยืมของคนพิการ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสร้างสภาพแวดล้อม พัฒนาเทคโนโลยี และข้อมูลข่าวสาร ที่คนพิการสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์ รวมถึงส่งเสริมให้คนพิการเข้าถึงและใช้ประโยชน์ได้จากสภาพแวดล้อม  อาคาร สถานที่ การคมนาคมขนส่ง และเทคโนโลยีสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อการดำรงชีวิตประจำวัน ด้านกีฬาและนันทนาการ  โดยการสร้างพลังอำนาจให้คนพิการสามารถเช้าถึงบริการต่างๆทั้งด้านการแพทย์ การศึกษา อาชีพและการมีงานทำ กีฬา การท่องเที่ยว ด้านสุขภาวะคนพิการ  ให้คนพิการได้รับสิทธิและโอกาส และการคุ้มครองจากรัฐ ใช้ประโยชน์จากบริการต่างๆ จากสิ่งอำนวยความสะดวกอันเป็นสาธารณะ ในด้านฟื้นฟูสมรรถภาพโดยกระบวนการทางการแพทย์ การศึกษา การอาชีพ ด้านการศึกษา ให้บุคคลมีสิทธิและโอกาสเสมอกันในการรับการศึกษาขั้นพื้นฐานไม่น้อยกว่าสิบสองปีและรัฐต้องจัดให้อย่างทั่วถึงและมีคุณภาพ โดยไม่เก็บค่าใช้จ่าย ด้านการออกสู่สังคม  โดยการสร้างเสริมเจตคติเชิงสร้างสรรค์ต่อความพิการและคนพิการส่งเสริมและสนับสนุนให้หน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนจัดกิจกรรมในการสร้างเสริมเจตคติ เชิงสร้างสรรค์ต่อความพิการ คนพิการ ความพิการ ผู้ดูแล   ผู้ช่วยคนพิการ และครอบครัว และด้านอาชีพและการจ้างแรงงาน  โดยการสร้างความเข้มแข็งขององค์กรด้านคนพิการและเครือข่ายในการขับเคลื่อนการดำเนินงานด้านคนพิการอย่างเป็นระบบและมีประสิทธิภาพ