การบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ และ 2) เพื่อศึกษาการบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ เป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน (Mixed Methods Research) โดยมีระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย 1) การศึกษาเอกสาร 2) การสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 รูป วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และการวิจัยเชิงปริมาณ คือ การแจกแบบสอบถามพระสังฆาธิการระดับเจ้าอาวาส 74 รูป ด้วยการกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างด้วยตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และมอร์แกน (Krejcie & Morgan) (1970, pp. 607-610) วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า

1. สภาพการบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ การบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ โดยรวมอยู่ในระดับมาก มีพิจารณารายเป็นด้าน พบว่า ด้านการปกครอง มีความคิดเห็นอยู่ในอันดับสูงที่สุด รองลงมาคือ ด้านการศึกษา ด้านการเผยแผ่ ด้านสาธารณสงเคราะห์ ตามลำดับ
2. การบริหารจัดการเครือข่ายของพระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ การบริหารตามบทบาทหน้าที่ที่กำหนดไว้ครบถ้วนดีทุกประการ อย่างไรก็ตามได้พบปัญหาอุปสรรคในงานแต่ละด้าน ในลักษณะภาพรวม 1. หลักการ พัฒนาการมีส่วนร่วม ให้เกิดความเข้มแข็ง ทั้งระหว่างสมาชิกภายในและภายนอกองค์กร พัฒนาความมั่นคง ให้คณะสงฆ์ไทยดำรงอยู่ได้อย่างยั่งยืน 2. เป้าหมาย สร้างความเป็นเอกภาพของคณะสงฆ์ไทย ไม่แบ่งแยกนิกาย หรือ สายปฏิบัติ ยึดหลักการเป็นเป้าหมายในการทำงานร่วมกัน 3. จุดมุ่งหมาย มุ่งสร้างเครือข่ายในการปฏิบัติงานตามบทบาทหน้าที่กิจการคณะสงฆ์ 6 ด้าน ได้แก่ 1) เครือข่ายด้านการปกครอง 2) เครือข่ายด้านการศาสนศึกษา 3) เครือข่ายด้านการศึกษาสงเคราะห์ 4) เครือข่ายด้านการเผยแผ่ 5) เครือข่ายด้านการสาธารณูปการ และ 6) เครือข่ายด้านการสาธารณสงเคราะห์