การบริหารจัดการส่งเสริมความรู้ด้านการปลูกพืชและผลิตภัณฑ์กัญชาทางการแพทย์ทางเลือกของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดกาญจนบุรี
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการ, การปลูกกัญชา, ผลิตภัณฑ์กัญชา, กัญชาทางการแพทย์, วิสาหกิจชุมชนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อความรู้ด้านการปลูกกัญชาและผลิตภัณฑ์กัญชาของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดกาญจนบุรี การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ สมาชิกวิสาหกิจชุมชนเครือข่ายในจังหวัดกาญจนบุรี รวม 340 คน ขนาดของกลุ่มตัวอย่างกำหนดโดยใช้เกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกต เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์แบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า ความรู้ด้านการปลูกกัญชาและผลิตภัณฑ์กัญชา ได้รับอิทธิพลทางตรงจาก เป้าหมายของวิสาหกิจชุมชน มากที่สุด รองลงมาคือ การสนับสนุนจากภาครัฐ การจัดการองค์กรของวิสาหกิจชุมชน และกระบวนการส่งเสริมความรู้เรื่องกัญชา ตามลำดับ เมื่อพิจารณาอิทธิพลรวม พบว่า การสนับสนุนจากภาครัฐ มีอิทธิพลโดยรวมต่อความรู้ด้านการปลูกกัญชาและผลิตภัณฑ์กัญชา มากที่สุด รองลงมาคือ เป้าหมายของวิสาหกิจชุมชน การจัดการองค์กรของวิสาหกิจชุมชน และกระบวนการส่งเสริมความรู้เรื่องกัญชา ตามลำดับ
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการเกษตร. (2562). รายงานสรุปยอดผู้ปลูกส้มโอปี 2557-2560. ระบบฐานข้อมูล ทะเบียนเกษตรกรกลาง. สืบค้นวันที่ 24 มีนาคม 2567, จาก http://farmer.doae.go.th/famer/report.act/reportTambon.
กาณติมา พงษ์นัยรัตน์ และบรรพต วิรุณราช. (2562). แนวทางการส่งเสริมจากภาครัฐของสาธารณรัฐประชาชนจีนในการสนับสนุนนักธุรกิจจีนลงทุนค้าขายในประเทศไทย. คณะรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิตผกา ธนปัญญารัชวงศ์. (2531). หลักการศึกษาเกษตร. สงขลา: ภาควิชาพัฒนาการเกษตร คณะทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ธิดารัตน์ ศิริรัตน์ และวีรฉัตร์ สุปัญโญ. (2557). การจัดการความรู้ของครูภูมิปัญญาไทยเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตของชุมชนในเขตภาคใต้. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 9(4), 80-92.
พงศธร สินธุรัตน์. (2558). ความต้องการพัฒนาการเรียนการสอนวิชาเกษตรของครู-อาจารย์ในสถาบันการอาชีวศึกษาเกษตรภาคกลาง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: .คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าลาดกระบัง.
พิชญุตม กฤตยรัตนะโชติ และณัฐสพันธ เผาพันธ. (2561). อิทธิพลของปจจัยทางการตลาดและการสนับสนุนจากภาครัฐที่มีผลตอการดําเนินงานสงออกสินคาของบริษัท ประชารัฐรักสามัคคีเพชรบุรี(วิสาหกิจเพื่อสังคม) จํากัด. วารสารวิทยาลัยโลจิสติกสและซัพพลายเชน, 4(1), 105-115.
สุพัตรา ชาติบัญชาชัย. (2548). กระบวนการเรียนรู้: แนวคิด ความหมายและบทเรียน ในสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: พิสิษฐ์ ไทย ออฟเซต.
สุระพันธ์ สวัสดิพรรค สุดาวรรณ สมใจและนัยนา เกิดวิชัย. (2562). ความสามารถขององค์กร การจัดการองค์กร การสนับสนุนจากผู้ว่าจ้าง และนวัตกรรมองค์กรที่มีผลต่อประสิทธิภาพของระบบการจ้างเหมาช่วงการผลิต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(10), 5876-5889.
Armistead, C., Pritchard, J. P., & Machin, S. (1999). Strategic business process management for organizational effectiveness. Long Range Planning, 32(1), 96-106.
Chayomchai, A. & Phonsiri, W. (2019). Business knowledge and government support affecting business performance of Thai community-base stores in Pracharat-blue-flag project. Rajabhat Journal of Sciences, Humanities and Social Sciences, 20(1), 194-206.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (1995). Multivariate data analysis. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Hariyanto, E. (2018). Effect of participatory budgeting on Manager performance: Goal commitment and Motivation as moderation variable. in Proceedings of the 5th International Conference on Community Development (AMCA 2018), 19-20th July 2018, 334-337. Philippines.
Hayes, J. (2014). The theory and practice of change management. London: Palgrave Macmillan.
Kahraman, C. et al. (2011). Intelligence decision systems in enterprise information management. Journal of Enterprise Information Management, 24(4), 360-379.
Kohlbacher, M. (2010). The effects of process orientation: A literature review. Business Process Management Journal, 16(1), 135-152.
Kvainauskaite, V., Sarapovas, T. & Cvilikas, A. (2005). Selection and assessment of e-commerce models in SMEs. Engineering Economics, 4(44), 64-70.
Lee, L. L. (2005). Balancing business process with business practice for organizational advantage. Journal of Knowledge Management, 9(1), 29-41.
Marquardt, M. (1996). Building the learning organization: master the 5 element for corporate learning. Palo Alto: Davies-Black.
McAdam, R. & McCormack, D. (2001). Integrating business processes for global alignment and supply chain management. Business Process Management Journal, 7(2), 113-130.
Rotchanakitumnuai, S. & Speece, M. (2007). Electronic commerce for low involvement consumer goods: Success factors of Thai online merchants. International Journal of Electronic Customer Relationship Management, 1(2), 132-154.
Sari, I. G. A. D. I., & Dwirandra, A. (2019). The ability of organization commitment and moderate worked motivation by the effect of budget goal clarity in budgetary inaccuracy. International Research Journal of Management, IT and Social Sciences, 6(3), 11-17.
Schneider, G. P. (2006). Electronic commerce. (6th ed.). London: Thomson.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2010). A beginners guide to structural equation modeling. New York: Routledge.
Woon, K. C., Shafaghi, M. & Boon, L. T. (2011). Development of a business-to-business critical success factors (B2B CSFs) framework for Chinese SMEs. Marketing Intelligence & Planning, 29, 517-533.
Xuan, W., Xu, J. & Quaddus, M. (2014). Factors of successful e-tailing in China’s retail industry: A case study. Retrieved September 28, 2023, from http://www.acis2007.usq.edu.au/assets/papers/58.pdf.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
