การเมืองในขบวนการผลักดันนโยบายการสมรสเท่าเทียม พ.ศ. 2554-2567

ผู้แต่ง

  • ณัฐนิดา จบศรี คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
  • ศุภชัย ศุภผล คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
  • ผกาวดี สุพรรณจิตวนา คณะรัฐศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง
  • สุพิชฌาย์ ปัญญา คณะรัฐศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คำสำคัญ:

การเมือง, กระบวนการผลักดัน, นโยบาย, การสมรสเท่าเทียม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบททาง เศรษฐกิจ สังคม การเมือง ประเทศไทยที่ส่งผลต่อการเคลื่อนไหวผลักดัน ของกลุ่มหลากหลายทางเพศ 2) เพื่อศึกษาเงื่อนไขกระบวนการผลักดันนโยบายสมรสเท่าเทียมของกลุ่มหลากหลายทางเพศ และ 3) เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์การเมืองในการกำหนดนโยบายสมรสเท่าเทียมของประเทศไทย พ.ศ. 2554 – 2567 ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ทรงคุณวุฒิที่เกี่ยวข้อง จำนวน 11 คน ใช้วิธีการคัดเลือกแบบเจาะจง และใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1) บริบททางเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองของประเทศไทยแบ่งเป็น 4 ช่วง ได้แก่(1) ช่วงรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร (พ.ศ. 2554-2557) บริบทการเมืองเปิดกว้างและเศรษฐกิจเติบโต ส่งผลให้เกิดการผลักดันร่างพระราชบัญญัติคู่ชีวิต (2) ช่วงรัฐบาลพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา (พ.ศ. 2557-2562) การเมืองถูกควบคุมเข้มงวด แต่ช่วงปลายเริ่มมีการยอมรับสิทธิและเสนอร่างพระราชบัญญัติคู่ชีวิต (3) ช่วงที่พลเอกประยุทธ์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง (พ.ศ. 2562-2566) บรรยากาศการเมืองเปิดกว้าง มีการเสนอร่างกฎหมายสมรสเท่าเทียมและคู่ชีวิตอีกครั้ง (4) ช่วงรัฐบาลนายเศรษฐา ทวีสิน (พ.ศ. 2566-2567) เศรษฐกิจฟื้นตัวหลังโควิด-19 และมีการเลือกตั้ง ส่งผลให้ร่างพระราชบัญญัติสมรสเท่าเทียมผ่านสภาเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2567 2) เงื่อนไขกระบวนการผลักดันนโยบายพบว่า (1) การรวมกลุ่มของกลุ่มหลากหลายทางเพศและองค์กรภาคประชาสังคมเป็นปัจจัยสำคัญในการผลักดันนโยบาย (2) การเคลื่อนไหวทางสังคมผ่านกิจกรรมชุมนุมและโซเชียลมีเดียช่วยสร้างความตระหนักและสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงกฎหมาย (3) ปัจจัยโครงสร้างทางกฎหมายทั้งที่สนับสนุนและจำกัดการเคลื่อนไหวมีผลต่อความสำเร็จในการเรียกร้องสิทธิ 4) ความสัมพันธ์ทางการเมืองพบว่า (1) ช่วงปี 2554-2557 บริบทการเมืองเปิดกว้าง รัฐบาลพยายามผลักดันนโยบายความเท่าเทียม (2) หลังรัฐประหารปี 2557 บรรยากาศการเมืองเปลี่ยนเป็นควบคุมและจำกัดเสรีภาพ (3) บริบทเศรษฐกิจเติบโตดีในช่วงก่อนรัฐประหารและชะลอตัวหลังรัฐประหาร (4) สังคมเริ่มเปิดรับความหลากหลายทางเพศมากขึ้นก่อนรัฐประหาร แต่การเคลื่อนไหวถูกจำกัดหลังรัฐประหาร (5) ระหว่างปี 2562-2566 ยังคงมีการผลักดันกฎหมายสมรสเท่าเทียมโดยใช้กลยุทธ์การรณรงค์ผ่านโซเชียลมีเดียและความร่วมมือกับองค์กรสิทธิมนุษยชน จนกฎหมายผ่านสภาในปี 2567

สรุปได้ว่า การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและบริบททางเศรษฐกิจสังคมมีผลอย่างมากต่อการเคลื่อนไหวและผลักดันนโยบายสมรสเท่าเทียมในประเทศไทย

เอกสารอ้างอิง

ชุตินันท์ ปราณีราษฎร์. (2559). การเมืองการกำหนดการเพิ่มโทษประหารผู้กระทำผิดฐานข่มขืนและฆ่าศึกษากรณี: กลุ่มผลักดันหรือตัวแสดงต่าง ๆ ที่มีในกระบวนการกำหนดนโยบาย (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2545). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ: วิภาษา.

ทัศนีย์ สุขสมบูรณ์. (2563). การรับรองและคุ้มครองสิทธิในการใช้คู่ชีวิตร่วมกันของบุคคลเพศเดียวกัน. สำนักวิชาการ สำนักเลขาธิการวุฒิสภา, 10(5), 1-23.

ธีรชา สุขรุ่ง. (2562). การเคลื่อนไหวของขบวนการ นิสิต นักศึกษา: กรณีศึกษากลุ่มลูกชาวบ้าน (วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

นุชนาท จิรวิภาส. (2564). การเมืองของการต่อสู้นโยบายกัญชาเสรีในประเทศไทยตั้งแต่ปี พ.ศ. 2560-2563. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ประภาส ปิ่นตบแต่ง. (2552). กรอบการวิเคราะห์การเมืองแบบทฤษฎีขบวนการทางสังคม. เชียงใหม่: มูลนิธิไฮน์ริค เบิลล์ สำนักงานภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้.

พระราชบัญญัติบทบัญญัติบรรพ 5 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ พ.ศ. 2519. (2519, 14 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 93 ตอนที่ 129 ฉบับพิเศษ. หน้า 14

มนูญ วงษ์มะเชาะห์. (2564). ทำความรู้จักกับ LGBTQI ตัวย่อที่มีความหมาย และประเด็นที่น่าสนใจในความ ก้าวหน้าของกลุ่ม LGBTQI ในปี 2020. ค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2567, จาก https://www.amnesty.or.th/ latest/blog/860/

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2558). สถาบันและกระบวนการทางการเมือง. เอกสารโสตทัศน์ชุดวิชา 80202. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

มัทนา โกสุมภ์. (2549). กระบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมของการเมืองภาคประชาชนในกรณีสวนสัตว์กลาง คืนจังหวัดเชียงใหม่.(วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ยศกร วรรณวิจิตร. (2555). บทบาทของประชาสังคมในการร่วมผลักดันมาตรการใช้สิทธิตามสิทธิบัตรยาโดยรัฐ (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2552). หลักการยอกยาการ์ตา: ว่าด้วยการใช้กฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศในประเด็นวิถีทางเพศและอัตลักษณ์ทางเพศ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ไอเดีย สแควร์.

สุประวีณ์ อาสนศักดิ์. (2565). SDG Insights/กลไกกฎหมายไปสู่สมรสเท่าเทียม: ถอดบทเรียนจากคำวินิจฉัยรัฐธรรมนูญต่างประเทศ. ค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2567, จาก https://www.sdgmove.com/2022/ 01/08/sdg-insights-constitutional-court-ruling-legal-mechanisms-to-recognize-marriage-equality/

Amnesty International Thailand. (2567). ค้นเมื่อ 30 กันยายน 2567, จาก www.amnesty.or.th/our-work/lgbt/

ILAW. (2567). สมรสเท่าเทียม: เปิดกฎหมายแพ่งแก้ไขใหม่ บุคคล-บุคคล สมรสได้ ไม่จำกัดแค่ชาย-หญิง. ค้นเมื่อ 30 กันยายน 2567, จาก www.ilaw.or.th/articles/43563

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

จบศรี ณ., ศุภผล ศ. ., สุพรรณจิตวนา ผ. ., & ปัญญา ส. . (2025). การเมืองในขบวนการผลักดันนโยบายการสมรสเท่าเทียม พ.ศ. 2554-2567. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 15(2), 644–657. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/JDAR/article/view/281720

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย