ปัจจัยร่วมที่มีผลต่อการพ่ายแพ้การเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2566 ของกลุ่มบ้านใหญ่ ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ

ผู้แต่ง

  • ณัฏฐวัจน์ เชี้ยวบางยาง มหาวิทยาลัยรามคำแหง

คำสำคัญ:

เลือกตั้ง, เชียงใหม่, ชลบุรี, สมุทรปราการ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการพ่ายแพ้การเลือกตั้งและชนะการเลือกตั้งทั่วไปปี พ.ศ. 2566 ของกลุ่มบ้านใหญ่ ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ (2) เพื่อศึกษาบริบททางการเมืองและกระแสความนิยมของพรรคก้าวไกล จังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ พ.ศ. 2566 (3) เพื่อศึกษาวิธีการสร้างฐานเสียงทางการเมืองของกลุ่มบ้านใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ พ.ศ. 2566 ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ (qualitative research) โดยเก็บข้อมูลด้วยวิธีการศึกษาข้อมูลจากเอกสารสำคัญและการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ทรงคุณวุฒิที่เกี่ยวข้อง จำนวน 14 คน

ข้อค้นพบที่1 พบว่า ปัจจัยที่มีผลต่อการพ่ายแพ้การเลือกตั้งและชนะการเลือกตั้งทั่วไป ปี พ.ศ. 2566 ของกลุ่มบ้านใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ ปัจจัยเรื่องกระแสความนิยมทางการเมืองของพรรคก้าวไกลส่งผลให้เป็นปัจจัยเรื่องความต้องการของประชาชนต่อการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองในพื้นที่รวมถึงปัจจัยของคนรุ่นใหม่บริบทชุมชนเมืองไม่มีความผูกพันกับระบบอุปถัมภ์และปัจจัยเรื่องกลุ่มนักการเมืองบ้านใหญ่ขาดความเชี่ยวชาญการใช้เทคโนโลยีสื่อโซเชียลมีเดียเพื่อการรณรงค์หาเสียงและปัจจัยเรื่องพรรคการเมืองใหญ่ส่งผู้สมัครรับเลือกตั้งทำให้มีการตัดคะแนนระหว่างกัน

ข้อค้นพบที่2 พบว่า บริบททางการเมืองและกระแสความนิยมทางการเมืองของพรรคก้าวไกลจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ พ.ศ. 2566 กลุ่มนักการเมืองบ้านใหญ่ครองพื้นที่ยาวนานทำให้เกิดมุมมองจากประชาชนว่านักการเมืองบ้านใหญ่เป็นกลุ่มธุรกิจการเมืองประเด็นเรื่องการผูกขาดอำนาจทางการเมืองท้องถิ่นและการเมืองระดับชาติของกลุ่มบ้านใหญ่ส่งผลให้คะแนนนิยมของหัวหน้าพรรคก้าวไกลมีความโดดเด่นกว่าพรรคการเมืองอื่นคนรุ่นใหม่ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการเลือกผู้สมัครจากพรรคก้าวไกลมากกว่าพรรคการเมืองอื่น

และข้อค้นพบประการสุดท้าย พบว่า วิธีการสร้างฐานเสียงทางการเมืองของกลุ่มบ้านใหญ่ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ พ.ศ. 2566 กลุ่มนักการเมืองบ้านใหญ่ใช้วิธีการทางการเมืองแบบระบบอุปถัมภ์เป็นยุทธศาสตร์ทางการเมืองในพื้นที่กลุ่มนักการเมืองบ้านใหญ่ให้ความสำคัญกับเครือข่ายหัวคะแนนกำนันผู้ใหญ่บ้านผู้นำชุมชนซึ่งมีความแตกต่างจากกลุ่มนักการเมืองของพรรคก้าวไกลหากเปรียบเทียบพบว่า 

นักการเมืองบ้านใหญ่เป็นผู้ประสบความสำเร็จทางธุรกิจและฐานะทางสังคมกลุ่มนักการเมืองบ้านใหญ่ใช้ยุทธศาสตร์การลงพื้นที่และเปิดบ้านรับฟังปัญหาของประชาชนดังจะเห็นได้จากบริบทการเมืองในจังหวัดชลบุรี สมุทรปราการเป็นส่วนใหญ่และนักการเมืองบ้านใหญ่เน้นการออกงานสังคม งานบวช งานแต่ง งานศพ เพื่อเป็นฐานเสียงทางการเมือง

เอกสารอ้างอิง

กฤตยาณี พิรุณเนตร. (2559). นักการเมืองและโครงสร้างอำนาจในจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารสถาบันพระปกเกล้า,14(1), 21-139.

กานต์ บุญศิริ. (2562). กลยุทธ์การใช้สื่อใหม่ในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งของพรรคอนาคตใหม่. งานวิชาการระดับชาติครั้งที่ 1 ประจำปี 2562. สาขานิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กิตติญากานต์ ดวงภักดี. (2565). การสร้างฐานอำนาจทางการเมือง: ปัจจัยเงื่อนไขและกระบวนการ. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2(2), 201-208.

กิตตินันท์ วงษ์สุวรรณ. (2565). ขบวนการต่อสู้ทางการเมืองของนักเรียนมัธยมศึกษา ปี พ.ศ. 2563-2564 (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ประชาไท. (2566). ปรากฏการณ์ ส.ส. ก้าวไกล พลิกผงาดเจาะพื้นที่ ‘เชียงใหม่’ EP2. ค้นเมื่อ เมื่อ 2 มีนาคม 2566, จาก https://prachatai.com/journal/2023/07/104834

ผู้จัดการออนไลน์. (2562). ปิดตำนาน “กำนันเป๊าะ” 5 ทายาทสานต่ออาณาจักร“คุณปลื้ม” จากยุคอีสเทิร์นซีบอร์ดสู่ขุมทรัพย์ใหม่ EEC. ค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2566, จาก https://mgronline.com

สปริงนิวส์ [SpringNews]. ( 2567). เปิดโปรไฟล์ 3 ว่าที่แคนดิเดต ชิงเก้าอี้นายกฯ อบจ. เชียงใหม่. ค้นเมื่อ 19 เมษายน 2566, จาก https://www.springnews.co.th/news/hot-issue/848706

ไทยรัฐออนไลน์. (2566). ผลเลือกตั้งซ่อม สส. ระยอง เขต 3 พงศธร-ก้าวไกล ชนะขาดกว่าหมื่นคะแนน. ค้นเมื่อ 10 กันยายน 2566, จาก https://www.thairath.co.th/news/politic/2724048

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

เชี้ยวบางยาง ณ. (2025). ปัจจัยร่วมที่มีผลต่อการพ่ายแพ้การเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2566 ของกลุ่มบ้านใหญ่ ในจังหวัดเชียงใหม่ ชลบุรี สมุทรปราการ. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 15(2), 788–798. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/JDAR/article/view/281773

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย