A Causal Model of Instructional Leadership in Digital Era, School Climate, Teacher Competency, Affecting Quality of Future Learners Under the Secondary Educational Service Area Offices
Keywords:
Causal model, Instructional leadership in digital era, Quality of future learners, School climate, Teacher competency, SEMAbstract
This Article aimed to study (1) to develop a causal model of instructional leadership in digital era, school climate and teacher competency affecting quality of future learners under the Secondary Educational Service Area Offices; and (2) to examine the goodness of fit between the proposed model and empirical data. The sample was 320 secondary schools under the Secondary Educational Service Area Offices in the 2024 academic year. Two informants from each school, the school administrator and the head of academic affairs, participated in the study. Schools were selected using multistage random sampling. The research instruments included an expert-informed connoisseurship recording form and a five-point Likert scale questionnaire. Data were analyzed using Structural Equation Modeling (SEM). The research results were found as follows;
- 1. Instructional leadership in digital era (IL) had a significant direct effect on quality of future learners (QL), and an indirect effect through school climate (SC) and teacher competency (TC), with the highest total effect (Beta = 0.97). Teacher competency (TC) had the strongest direct effect on learner quality (Beta = 0.47), while school climate (SC) significantly influenced teacher competency (TC) (Beta = 0.57) at the statistical level of p < .001. The model accounted for 46% of the variance in future learner quality (R² = 0.46).
- The model showed a good fit with the empirical data (Chi-Square/df = 1.84, SRMR = 0.04, RMSEA = 0.05, GFI = 0.94, AGFI = 0.93, CFI = 0.91, and TLI = 0.91).
References
Amsalu, A., & Belay, S. (2024). Analyzing the Contribution of School Climate to Academic Achievement Using Structural Equation Modeling [Article]. SAGE Open, 14(1). https://doi.org/10.1177/21582440241227271
Dutta, V., & Sahney, S. (2022). Relation of principal instructional leadership, school climate, teacher job performance and student achievement. Journal of Educational Administration, 60(2), 148-166. https://doi.org/10.1108/JEA-01-2021-0010
Erdem, C., & Kaya, M. (2023). The relationship between school and classroom climate, and academic achievement: A meta-analysis [Article]. School Psychology International. https://doi.org/10.1177/01430343231202923
Flint, A., Rubie-Davies, C. M., & Peterson, E. (2024). Teacher Views of Relationships between their Teaching Practices and Beliefs, the School Context, and Student Achievement [Article]. New Zealand Journal of Educational Studies. https://doi.org/10.1007/s40841-024-00321-x
Gerritsen, S., Plug, E., & & Webbink, D. (2017). Teacher quality and student achievement: Evidence from a sample of Dutch twins. Journal of Applied Econometrics, 32(3), 643-660.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2019). Multivariate Date Analysis (8th ed.). Cengage Learning.
Hallinger, P. (2010). Developing instructional leadership. Developing successful leadership.
Liu, Y., Li, L., & Huang, C. (2022). To what extent is shared instructional leadership related to teacher self-efficacy and student academic performance in China? [Article]. School Effectiveness and School Improvement, 33(3), 381-402. https://doi.org/10.1080/09243453.2022.2029746
McEwan. (1998). Seven Steps to Effect Instructional Leadership. Corwin Press.
OECD. (2018). The future of education and skills 2030. OECD. https://doi.org/10.1787/9789264301603-en
Rabo, U. M. (2018). Relationship between teacher competence, school climate and academic performance of public senior secondary school students in Sokoto State, Nigeria. International Journal of Humanities and Social Science Invention (IJHSSI), 7(11), 34-40.
Riyadi, A., Bafadal, I., & Timan, A. (2023). Instructional Leadership, Differentiated Instruction, Community of Practice, and Student Wellbeing: Based on the Perspective of the Principal Strengthening Training Policy [Article]. Pedagogika, 149(1), 5-34. https://doi.org/10.15823/p.2023.149.1
Seyfarth, J. T. (1999). The Principal: New Leadership for New Challenges. Prentice Hall.
Sotarat, A., Buasuwan, P., Sarnswang, S., & Lapanachokdee, W. (2018). An influential model of instructional leadership affecting students’ achievement in small-sized secondary schools under the office of the basic education commission in Thailand. Asian Political Science Review, 2(2).
Susanto, A. (2016). Teacher Performance Improvement Management, Concepts, Strategies and Implementation. In: Jakarta: Kencana Prenada Media Grup.
Tomaszewski, W., Xiang, N., & Huang, Y. (2024). School climate, student engagement and academic achievement across school sectors in Australia [Article]. Australian Educational Researcher, 51(2), 667-695. https://doi.org/10.1007/s13384-023-00618-8
UNESCO. (2005). EFA global monitoring report: Understanding education quality. http://www.unesco.org/education/gmr_download/chapter1.pdf
UNESCO. (2017). Education for sustainable development goals: Learning objectives. UNESCO. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000247444
World Economic Forum. (2023). Defining Education 4.0: A Taxonomy for the Future of Learning. World Economic Forum. https://www.weforum.org/publications/defining-education-4-0-a-taxonomy-for-the-future-of-learning/
กมลชนก ศรีสุดา. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติงานของครูผู้สอนกับประสิทธิผลตามมาตรฐานการศึกษา ด้านคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 2 [ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร].
กรภัทร์ จุ้ยยิ้ม. (2562). ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพผู้เรียนของวิทยาลัยเทคนิค สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, 8(1), 13-23.
กรภัทร์ จุ้ยยิ้ม. (2564). ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพผู้เรียนของวิทยาลัยเทคนิค สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. สิกขา วารสารศึกษาศาสตร์, 8(1).
กฤษณา วิเชียรวารี. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับคุณภาพผู้เรียนโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6 มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์].
กิตติศักดิ์ แวงดา, ช. ห. แ. พ. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนยุคชีวิตวิถีใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. Rajapark Journal, 17(52), 160-175.
ไกรยส ภัทราวาท. (2566, 21 ธันวาคม 2566). วิเคราะห์ PISA 2022 และอนาคตทิศทางการศึกษาไทย Beyond 2025. กองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา. https://www.eef.or.th/article-pisa-2022-00/
จารุรัตน์ บุญฤกษ์. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 4. Journal of Buddhistic Sociology, 8(3), 91-106. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/BSJ/article/view/260566
จิรัฐิติกาล สุทธานุช, ช. ว., สงวนพงศ์ ชวนชม &สมบูรณ์ ตันยะ. (2564). องค์ประกอบและตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำทางวิชาการในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. สิกขา วารสารศึกษาศาสตร์, 8(2), 46-55. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/sikkha/article/view/249057
ชลนิชา ศิลาพงษ์. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1 [ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา), มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร].
ชัยมงคล บุญชัย. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนยุคประเทศไทย 4.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ วารสาร รัชต์ภาคย์, 15(38), 208-223.
ไชยา ภาวะบุตร. (2566). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร นครพนม และมุกดาหาร. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(4), 56-70. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/neuarj/article/view/268217
ณัฐกานต์ เรือนคำ และ กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2565). การเสริมสร้างสมรรถนะครูไทยกับการศึกษาไทย 4.0. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 4(1), 128-142. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/254881
ทศพร จันทนราช, ส. ช. ไ. ว. (2556). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่สะมพันธ์กับพฤติกรรมการบริหารงานของผู้บริหารโรงเรียนที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา, 7(2), 12-27.
ไทยพีบีเอส (Thai PBS). (2566, 26 ธันวาคม). สรุปข้อเสนอยกระดับการศึกษา หลัง PISA เด็กไทยต่ำ. https://policywatch.thaipbs.or.th/article/education-4
ไทยโพสต์. (2567, 5 มกราคม). ผอ.โรงเรียน กล่องดำการศึกษาไทย จุดอ่อน ขากภาวะผู้นำทางวิชาการ. ไทยโพสต์. https://www.thaipost.net/news-update/512694/
ธนัช มหาสินทรัพย์. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพผู้เรียนโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก จังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 11(3), 184-194.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS (พิมพ์ครั้งที่ 15 ed.). ห้างหุ้นส่วนสามัญบิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
ธิดารักษ์ โมเล็ก, ว. ส. (2562). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารกับ คุณลักษณะผู้เรียนของโรงเรียนมาตรฐานสากลในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วารสาร การ บริหาร การ ศึกษา มหาวิทยาลัย ศิลปากร, 10(2), 425-439. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EdAd/article/view/241156
นเรศ ปู่บุตรชา. (2561). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของสมรรถนะครูที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารและพัฒนาการศึกษา), มหาวิทยาลันราชภัฏสกลนคร]. https://gsmis.snru.ac.th/e-thesis/thesis_detail?r=59632233102
นเรศ ปู่บุตรชา. (2562). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของสมรรถนะครูที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 9(9), 77-85.
ปภาวรินทร์ สมจิต, ม. โ., ธีระพงษ์ สมเขาใหญ่, สุเวทิน ไกรนรา. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในสถานศึกษาสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 4. Journal of Buddhistic Sociology, 6(2), 60-71. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/BSJ/article/view/247305
ปวีณา บุทธิจักร์. (2564). ภาวะผู้นำวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21 มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. https://gsmis.snru.ac.th/e-thesis/file_att1/2021112962421229122_fulltext.pdf
ปาริชาติ เวเบอร์. (2560). โมเดลปัจจัยการบริหารเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐานของนักเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การ ศึกษาประถมศึกษา ภาคตะวันออก. https://buuir.buu.ac.th/handle/1234567890/7043
พระครูปริยัติคุณรังษี. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารในสถานศึกษาในยุคศตวรรษที่ 21. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 4(4), 327-336. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSSP/article/view/259238
ภัทรมนัส ศรีตระกูล. (2563). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อโครงการประเมินผลนักเรียนร่วมกับนานาชาติ (PISA) ของประเทศไทย. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัย บูรพา, 15(2), 213-227.
วัชรินทร์ ยศรุ่งโรจน์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพนักเรียนของโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน ในสังกัดกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 33. วารสารพิฆเนศวร์สาร, 13(1), 97-115.
วิษณุ ทรัพย์สมบัติ, ศ. ร., ลาวัลย์ พิชญวรรธน์. (2567). การศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อผลการประเมินคุณภาพผู้เรียนระดับ ชาติของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ปีการศึกษา 2561–2563 สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(1), 479-495. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/266932
วิสูตร เดชเมือง. (2566). ปัจจัยภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร ปัจจัย คุณภาพครู และปัจจัยลักษณะผู้เรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในยุคประเทศไทย 4.0 ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสมุทรปราการ. วารสารรัชต์ภาคย์, 17(52), 90-107. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/handle/123456789/2067
เศรษฐวัชร มัชปาโต, ม. อ., สมาน นาวาสิทธิ์. (2557). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนใน โรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ. Journal of Educational Administration Khon Kaen University, 10(2), 68-76. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMKKU/article/view/48116
สมเกียรติ อินทสิงห์, ช. พ., ถนัด บุญชัย, ชาตรี มณีโกศล. (2567). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียน. Journal of MCU Social Science Review, 13(1), 436-450. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/260086
สมโชค มีเสียง. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี].
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2566). สถิติข้อมูลทางการศึกษา ปีการศึกษา 2566/1. http://www.bopp.go.th/?page_id=3544
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2562). กรอบสมรรถนะครูเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (SEA-TCF). บริษัท ออนป้าจำกัด.
สุดามาส ศรีนอก และ ถนอมวรรณ ประเสริฐเจริญสุข. (2557). ปัจจัยสมรรถนะครูและทักษะชีวิตของนักเรียนที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 37(3), 156-166. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDKKUJ/article/view/49980
สุทธิชัย ผ่านสุวรรณ. (2558). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยคุณภาพครูที่ส่งผลต่อ คุณลักษณะของนักเรียนในช่วงต้นของศตวรรษที่ 21. วารสารวิทยาลัยนครพนม, 6(3), 69-77.
สุทธิชัย ผ่านสุวรรณ. (2558). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยคุณภาพครูที่ส่งผลต่อคุณลักษณะของนักเรียนในช่วงต้นของศตวรรษที่ 21 มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร]. สกลนคร.
สุรชัย เทียนขาว. (2565). บทบาทภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียน. วารสารสิรินธรปริทรรศน์, 23(1), 304-314.
สุวิตรา บุญแจ้ง. (2565). โมเดลเชิงสาเหตุของภาวะผู้นำดิจิทัล บรรยากาศโรงเรียน ความคล่องตัวขององค์กร ผ่านสมรรถนะครูที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอนของครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน [ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา), มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์].
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 The Journal of Development Administration Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
