Narrative Genre-based Learning Management to Promote English Listening and Speaking Abilities and Self-confidence of Pre-school Children
Keywords:
English Listening-Speaking Abilities, Self-Confidence among Early Childhood Students, The Genre-based Approach (Narrative Genre Features)Abstract
This research aims to 1) study the efficiency of English listening-speaking abilities in Early Childhood using the Genre-Based Approach (Narrative Genre Features). 2) Compare pre-test and post-test English listening - speaking abilities in Early Childhood by using the Genre-based Approach (Narrative Genre Features). 3) Compare pre-test and post-test self-confidence of Early Childhood students using the Genre-based Approach (Narrative Genre Features). The sample used in this study was 35 students studying level 3 at Chaingmai Pre-school during the first semester of the 2021 academic year and using the cluster random sampling technique. The instruments used in this research were 1) lesson plans using the Genre-based teaching Approach (Narrative Genre Features) for early childhood; 2) the English listening- speaking abilities test; and 3) the self-confidence observation form for early childhood. The data statistically analyze means, standard deviation, and t-test for dependent samples. The results revealed as follows:
- The efficiency of English listening-speaking abilities in early childhood using the Genre-based Approach (Narrative Genre Features) was 75.50/75.14 higher than the criteria set at 75/75.
- The students’ ability of level-3 pre-school students in English listening - speaking using the Genre-based Approach (Narrative Genre Features) after the experiment was significantly higher than before the investigation at the .01 level.
3. The students’ self-confidence in English listening - speaking development using the Genre-based Approach (Narrative Genre Features) after the experiment was significantly higher than before the investigation at the .01 level.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2548). การวัดและประเมินผลอิงมาตรฐานการเรียนรู้ตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2544 กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ.กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2557). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย.กรุงเทพฯ: เอดิสัน เพรสโปรดักส์.
กุศยา แสงเดช. (2554). บทเรียนสำเร็จรูปคู่มือการพัฒนาสื่อการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์.
ฑีรณัท ขันนาค. (2559). การพัฒนาความสามารถด้านการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยการใช้หนังสือนิทานอิเล็กทรอนิกส์ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.
ณัฐสกุล บุญยศิริ. (2560). การศึกษาความสามารถในการฟังการพูดภาษาอังกฤษของเด็กก่อนวัยเรียนศูนย์พัฒนาเด็กเล็กเทศบาลตำบลบัวงาม โดยใช้วิธีสอนตามแนวทฤษฎีการสอนแบบอรรถฐานด้วยอรรถลักษณะของนิทานประกอบหุ่นมือ (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ทิติยา อินกล่อม. (2559). การศึกษาความสามารถในการฟังพูดภาษาอังกฤษและความสนใจต่อ การเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนอนุบาลชั้นปีที่ 2 โรงเรียนวัดบ้านเก่า โดยใช้วิธีสอนตามแนวทฤษฎีการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารด้วยกิจกรรมเพลง (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
วิจารณ์ พาณิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
สมบัติ คชสิทธิ์. (2560). การจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษให้กับผู้เรียนยุค THAILAND 4.0 (การศึกษาค้นคว้าอิสระครุศาสตรบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.
สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). สื่อสำหรับเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). คู่มือการจัดกิจกรรมเตรียมความพร้อมภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุมิตรา อังวัฒนกุล. (2554). วิธีการสอนภาษาอังกฤษ. พิมพ์ครั้งที่ 41. กรุงเทพฯ: จุฬาลงการณ์มหาวิทยาลัย.
อรัญญา เถื่อนสุริยะ. (2553). การศึกษาความสามารถในการฟังพูดภาษาอังกฤษและความเชื่อมั่นในตนเอง
ในการฟังพูดภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการสอนนตามแนวทฤษฎีการสอนภาษาแบบอรรถฐานโดยการใช้อรรถลักษณะของการเล่านิทาน (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อานันต์ เณรฐานันท์. (2561). การศึกษาความสามารถในการฟัง-พูดภาษาอังกฤษและความสนใจต่อการเรียนภาษาอังกฤษของนักเรียนระดับชั้นอนุบาล 2 ศูนย์พัฒนาเด็กก่อนวัยเรียนชุมชนบ้านมั่นคงสวนพลู กรุงเทพมหานคร โดยใช้วิธีสอนตามแนวทฤษฎีการสอนภาษาแบบอรรถฐาน (Genre-Based Approach) ด้วยอรรถลักษณะของนิทาน (Narrative Genre Features). ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
Asher, S. R., Singleton, L. C., Tinsley, B. R., & Hymel, S. (1979). A reliable sociometric measure for preschool children. Developmental Psychology, 15(4), 443–444.
Byrne, D. (1979). Teaching writing skills. Singapore: Four Strong.
Finocchiaro, M. & Brumfit, C.J. (1983). The functional- national approach: From theory to practice. New York: Oxford University Press.
Littlewood, W. (1981). Communicative language teaching. Cambridge: Cambridge University.
Morrow, K. (1984). Principles of communicative methodology. In communication in the classroom: Applications and methods for communicative approach. London: Longman.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 The Journal of Development Administration Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
