Service standards, government policies, management innovations, perceived value, and satisfaction that affect the promotion of loyalty in sustainable tourism in secondary cities in the northern provinces of Thailand
Keywords:
Service Standard, Government Policy, Management Innovation, Perceived Value, Loyalty PromotionAbstract
This research aimed to 1) study the level of service standards, government policies, management innovations, perceived value, and satisfaction in sustainable tourism, 2) study the influence of variables on service standards, government policies, management innovations, perceived value, and satisfaction in sustainable tourism, and 3) develop sustainable tourism for loyalty in sustainable tourism in the northern of Thailand. The research was a mixed-method study using samples consisting of 1) representatives of business people, tour leaders, and tour guides, and 2) Thai tourists for sightseeing in the North of Thailand total 608 person. A questionnaire was used to collect data and analyze the data using structural equations. For the qualitative data group, in-depth interviews were conducted, including 20 tourism operators in secondary cities in the northern provinces and executives or experts. The data were then analyzed in terms of content. The results of the research found that: The latent variables studied had a mean value between 4.27–4.66, which was at a very high level. The service standard factor had the highest mean value of 4.51, perceived value had the mean value of 4.48, tourism loyalty promotion had the mean value of 4.46, government policy had the mean value of 4.45, management innovation had the mean value of 4.44, and satisfaction had the mean value of 4.36. The service standard aspect had the influence coefficient value of .669, management innovation had the influence coefficient value of .810, which had a direct influence on tourism loyalty promotion with statistical significance at the .05 level. The researcher developed it called “S P I V Model” (S = Standard Service, P = Policy Government, I = Innovation Management, V = Value). The qualitative research results found that in order to promote sustainable tourism loyalty in secondary cities in the northern provinces of Thailand, innovation should be created as a guideline for tourism promotion and development in the future.
References
กรมการปกครอง. (2561). ข้อมูลประกอบการทาสามะโนประชากรไทย. กรุงเทพฯ: กระทรวงมหาดไทย.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). โครงการปีท่องเที่ยวไทย. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
จิรานุช โสภา และคณะ. (2554). ศักยภาพการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเมืองมรดกโลกของประเทศไทย กรณีศึกษา: อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย–ศรีสัชนาลัย–กำแพงเพชร และอุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยาเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
ชุติมนฑน์ วงษ์คาหาร. (2559). ความสำเร็จในการนำนโยบายการยกระดับกองทุนหมู่บ้านเป็นสถาบันการเงินชุมชนไปปฏิบัติ: กรณีศึกษา สถาบันการเงินชุมชนปากเกร็ดร่วมใจ 2 (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วนัสนันท์ โพธิ์ตี. (2561). ความเป็นนวัตกรทางการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาครัฐ: การศึกษาทฤษฎีฐานราก. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยศิลปากร, 8(2), 281–300.
ศิวฤทธิ์ พงศกรรังศิลป์. (2562). การโฆษณาและการส่งเสริมการตลาด. กรุงเทพฯ: ท็อป.
ทิศนา แขมมณี. (2561). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 22). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Akanle, O., & Omobowale, A. (2023). Tourism: Principles, practices and philosophies. New Jersey: John Wiley and Sons.
Birkland, E. (2011). The creative economy: How people make money. Ideas: Penguin Publishing.
Cooper, R. (2019). Elementary survey analysis. Englewood, NJ: Prentice-Hall.
De Vries, N. J., & Carlson, J. (2014). Examining the drivers and brand performance implications of customer engagement with brands in the social media environment. Journal of Brand Management, 21(6), 495–515.
Goffin, K. (2016). Customer value creation: A practical framework. Journal of Marketing Theory and Practice, 15, 7–23.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis. New York: Pearson.
Keller, L. (2003). Strategic brand management: Building, measuring and managing brand equity. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Poon, A. (1993). Tourism, technology, and competitive strategies. Wallingford: CAB International.
Schneider, A., & Ingram, H. (2007). Tourism: A gender analysis. Chichester and New York: Wiley.
Wang, S., Yamada, N., & Brothers, L. (2010). Factors and demands for the development of cultural tourism in urban areas South Korea. Seoul: Seoul University.
Zhao, Y. (2006). Entrepreneurship and innovation in commercial business electronics: An integrated perspective. New York: HarperCollins.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 The Journal of Development Administration Research
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
