การพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูในการถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรสำหรับผู้เรียนในชุมชนและท้องถิ่นของวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
คำสำคัญ:
สมรรถนะครู, การถ่ายทอดเทคโนโลยี, โปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของสมรรถนะครูในการถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรสำหรับผู้เรียนในชุมชนและท้องถิ่นของวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี 2) ออกแบบและพัฒนาโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะครูในการถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรสำหรับผู้เรียนในชุมชนและท้องถิ่นของวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี 3) ประเมินโปรแกรมเสริมสร้าง สมรรถนะครูในการถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรสำหรับผู้เรียนในชุมชนและท้องถิ่นของวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี เป็นวิจัยแบบผสมผสาน 3 ระยะ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริหารสถานศึกษา หัวหน้าแผนกวิชา หัวหน้างานหลักสูตร และครูผู้รับผิดชอบในการจัดการเรียนการสอน หลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี สังกัดในสถาบันการอาชีวศึกษาเกษตรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จำนวน 180 คน สุ่มแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Sampling) เครื่องมือเป็นแบบสอบถามมาตราประมาณค่า 5 ระดับ ค่าดัชนีความสอดคล้องค่าความตรงด้านเนื้อหาได้ค่า IOC (Index of Item Congruence) ระหว่าง 0.8-1.00 ค่าความเที่ยงโดยแอลฟ่า Cronbach เท่ากับ 0.95 สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีเรียงลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น PNI modified
ผลการวิจัย พบว่า 1) สภาพปัจจุบันสมรรถนะครูในการถ่ายทอดเทคโนโลยีเกษตรสำหรับผู้เรียนในชุมชนและท้องถิ่น โดยรวมอยู่ระดับปานกลาง สภาพที่พึงประสงค์ โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด และความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะครูเรียงลำดับจากสูงไปต่ำดังนี้ (1) การบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้ (2) การวิเคราะห์สังเคราะห์ และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน (3) การวัดและประเมินผลเรียนรู้ (4) การบริหารจัดการชั้นเรียน (5) การพัฒนานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา (6) การพัฒนาตนเอง และการเรียนรู้ตลอดชีวิต (7) จริยธรรมและจรรยาบรรณวิชาชีพครู 2) โปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะประกอบด้วย (1) หลักการ (2) วัตถุประสงค์ (3) เนื้อหา (4) ขั้นตอนการดำเนินการ (5) การประเมินผลโปรแกรม และ 3) ผลการประเมินโปรแกรมเสริมสร้างสมรรถนะด้านความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์อยู่ในระดับมากที่สุดทั้ง 3 ด้าน
เอกสารอ้างอิง
ประกาศ เรื่อง ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก., หน้า 1.
ประกาศเรื่อง แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 - 2570). (2565, 1 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 285, หน้า 1.
สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ. (2564). แนวทางการจัดการศึกษา รูปแบบการศึกษานอกระบบ แบบมีชั้นเรียน สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักมาตรฐานการอาชีวศึกษาและวิชาชีพ.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2560). แผนพัฒนาการอาชีวศึกษา พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
โอภาส สุขหวาน. (2562). การศึกษาสมรรถนะความเป็นครูของครูอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการอุตสาหกรรมศึกษา, 13(1), 107-121.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9) กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2558). หลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น พุทธศักราช 2558. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2558). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง กรอบมาตรฐานหลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2558). ระเบียบสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ว่าด้วยการจัดการอาชีวศึกษาและการประเมินผลการเรียนตามหลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic,M (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
Brown, L. K. (2024). The importance of teacher competency in agricultural technology education. Agricultural Education Insights. https://www.example.com/teacher- competency-agri-tech
Ozcelik, G., & Ferman, M. (2006). Competency approach to human resource management: Outcomes and contributions in a Turkish cultural context. Human Resource Development Review, 5(72), 72-91.
Urbani, C. (2020). Teacher Continuing Professional Development and Team-Working Competences: A Case Study from Italy. International Journal for Research in Vocational Education and Training, 7(2), 237–255.
Wright, L. (2001). HR Competencies: Getting them right. Canadian HR Reporter. Toronto, 14(19), 20.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
