Visual Impact Assessment for Regulating Building Developments in the Scenery of a Large Historical Monument: the Case Study of Pra Pathom Chedi

Main Article Content

Suphicha Muangsri
Rujiroj Anambutr
Sineenart Sukolratanametee

Abstract

Inappropriate developments in the cultural heritage environment affect the perceived value of cultural heritage sites, especially large monuments. Despite the government’s attempt to establish visual management zones regulating the building height and setback, there is a lack of empirical evidence supporting appropriate restriction levels. Little is known about the public perception of visual impact on cultural heritages at different levels, particularly when disturbances (e.g. buildings) appear in the foreground and the middle ground of the scenes.
This study aims to assess the effectiveness of controlling building height and vista width to reduce the perceived impact of new developments on Phra Pathom Chedi in Nakhon Prathom Province. The public assessment was conducted to evaluate the appreciation and acceptance levels towards current and simulated scenery with varying restriction levels on building height and setback. Five control viewpoints of Pra Pathom Chedi were selected, and the representative images were created for the evaluation. Each viewpoint included four simulated scenarios modified from the reference images of the current development levels.
The results indicate that controlling building height and setback enhances the perceived value of cultural heritage, especially the buildings in the foreground. For the viewpoints with the monument as background, controlling the building heights to be no more than two-thirds of the perceived height of the cultural heritage seems to be a minimal restriction which does not create a conflict between appreciation and acceptance. Notably, expanding street width in the vista landscape demonstrated an effect on visual quality improvement comparable to or greater than stricter height control measures without any setback restriction.
These findings contribute valuable insights to urban planning and policy-making for managing developments in visual management zones of cultural heritage sites. The study proposes an approach that aims to balance preserving cultural and historical values with supporting appropriate urban growth, potentially reducing conflicts between conservation and development.

Article Details

How to Cite
Muangsri, S., Anambutr, R., & Sukolratanametee, S. (2024). Visual Impact Assessment for Regulating Building Developments in the Scenery of a Large Historical Monument: the Case Study of Pra Pathom Chedi. Journal of Landscape Architecture and Planning, 6(1), 276505. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/LAJ/article/view/276505
Section
Articles

References

กฎกระทรวง กำหนดบริเวณห้ามก่อสร้าง ดัดแปลง หรือเปลี่ยนการใช้อาคารบางชนิดหรือบางประการ ในพื้นที่บางส่วนในท้องที่ตำบลนครปฐม ตำบลวังตะกู ตำบลบ่อพลับ ตำบลมาบแค ตำบลทุ่งน้อย ตำบลสามควายเผือก ตำบลหนองปากโลง ตำบลโพรงมะเดื่อ ตำบลสนามจันทร์ ตำบลลำพยา ตำบลธรรมศาลา ตำบลพระปฐมเจดีย์ ตำบลหนองดินแดง ตำบลพระประโทน ตำบลห้วยจรเข้ ตำบลบางแขม ตำบลสระกระเทียม ตำบลถนนขาด ตำบลวังเย็น และตำบลสวนป่าน อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม พ.ศ. 2547. (2547, กันยายน 3). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 121 ตอนพิเศษ 51 ก. หน้า 1 -11. https://info.dpt.go.th/app-service/wan/lawdpt/data/02/121_51_030947_24.pdf

ชุตินันท์ สาแก้ว. (2556). การศึกษาหลักฐานทางประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานและการพัฒนาเมืองนครปฐม เพื่อการวางแผนอนุรักษ์และพัฒนาชุมชน [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. SURE. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/373

เทศบัญญัติเทศบาลนครนครปฐม เรื่อง กำหนดบริเวณห้ามก่อสร้าง ดัดแปลง หรือเปลี่ยนการใช้อาคารบางชนิดหรือบางประเภทในท้องที่เทศบาลนครนครปฐม อำเภอเมืองนครปฐม จังหวัดนครปฐม พ.ศ. 2560. (2560, ตุลาคม 11). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนพิเศษ 252 ง. หน้า 67-78. Legislative Institutional Repository of Thailand. https://dl.parliament.go.th/handle/20.500.13072/541886

นลิน บุตรคำ, อังสนา บุณโยภาส, และรุจิโรจน์ อนามบุตร. (2561). แนวทางการกำหนดเขตจัดการเชิงทัศน์ เพื่ออนุรักษ์มุมมองขอพระธาตุดอยสุเทพจากพื้นที่ถนนราชดำเนิน จังหวัดเชียงใหม่. เจดี : วารสารวิชาการ การออกแบบสภาพแวดล้อม คณะสภาปัตยกรรมศาสตร์ ม.เชียงใหม่, 5(2), 2-25. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jed/article/view/129412/119280

ประกาศกรมศิลปากร กำหนดจำนวนโบราณสถานสำหรับชาติ. (2478, มีนาคม 8). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 52 หน้า 3686. https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2478/D/3679.PDF

รุจิโรจน์ อนามบุตร และวิลาสินี สุขสว่าง. (2558). การศึกษาคุณภาพเชิงทัศน์ เพื่อวางแผนการจัดการสิ่งแวดล้อมภูมิทัศน์: กรณีศึกษาเทศบาลเมืองหัวหิน. หน้าจั่ว: ว่าด้วยสภาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 29, 455-474. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/najua-arch/article/view/44314

รุจิโรจน์ อนามบุตร และสินีนาถ ศุกลรัตนเมธี. (2560). แนวทางการจัดการสิ่งแวดล้อมศิลปกรรมเพื่อลดผลกระทบด้านภูมิทัศน์. หน้าจั่ว: ว่าด้วยสภาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 30, D-37-D-64. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/NAJUA-Arch/article/view/71006

รุจิโรจน์ อนามบุตร, สินีนาถ ศุกลรัตนเมธี, วิชัย บุญวาศ, ประติมา นิ่มเสมอ, สิงหนาท แสงสีหนาท, สุพิชฌาย์ เมืองศรี, วิล์ลญา สงค์อิ่ม, นวีภาพ ทักษยศ, และพณารัตน์ รักร่วม. (2559). รายงานฉบับสมบูรณ์ โครงการศึกษาจัดทําแนวทางการจัดการสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม เพื่อลดผลกระทบด้านภูมิทัศน์. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

โรจน์ คุณเอนก, ยงธนิศร์ พิมลเสถียร, สมบูรณ์ กีรติประยูร, วิลําวัณย์ ภมรสุวรรณ, ไตรเทพ วิชย์โกวิทเทน, สมเจตน์ วิมลเกษม, และจิรวัฒน์ รุ่งเลิศตระกูลชัย. (2554). ชุดความรู้ด้านการอนุรักษ์ พัฒนา และบริหารจัดการเมืองเก่า เล่มที่ ๕ การจัดทําแผนงาน/โครงการอนุรักษ์ พัฒนา และบริหารจัดการ เมืองเก่า สําหรับหน่วยงานท่ีเกี่ยวข้อง. สํานักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. http://lib.mnre.go.th/lib/TNE/book5final.pdf

วิล์ลญา สงค์อิ่ม, และรุจิโรจน์ อนามบุตร. (2558). ผลกระทบทางสายตาของอาคารสูงเพื่อการอยู่อาศัย ที่มีต่อวัดในบริเวณกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 8(2), 3024-3041.

สํานักงานนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม. (ม.ป.ป.). รายงานแผนการจัดการอนุรักษ์ และปรับปรุงสภาพแวดล้อม พระปฐมเจดีย์ และพระราชวังสนามจันทร์. บริษัท ยูด้า จํากัด.

สุพิชฌาย์ เมืองศรี. (2553). แนวทางการปรับปรุงคุณภาพเชิงทัศน์บริเวณมุมมองสำคัญของ สถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์ในเขตเมืองเชียงใหม่ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chulalongkorn University Intellectual Repository. http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/19380

Basu, S. K., Mukerji, A., & Chatterjee, V. (2013). A systematic approach for evolving byelaws, codes and guidelines in heritage conservation areas: the use of visual simulation techniques. In C.A. Brebbia (Ed.), Structural Studies, Repairs and Maintenance of heritage architecture XIII (pp. 517-528), WIT Press. https://www.witpress.com/elibrary/wit-transactions-on-the-built-environment/131/24840

Bu, X., Chen, X., Wang, S., Yuan, Y., & Han, C. (2021). The influence of newly built high-rise buildings on visual impact assessment of historic urban landscapes: a case study of Xi’an Bell Tower. Journal of Asian Architecture and Building Engineering, 21(4), 1304 - 1319. https://doi.org/10.1080/13467581.2021.1930011

Bureau of Land Management, U.S. Department of the Interior. (1986, January 17). Manual H-8410-1 – Visual resource inventory. Rel 8-28. . https://blmwyomingvisual.anl.gov/docs/BLM_VRI_H-8410.pdf

Chizfahm Daneshmandian, M., Behzadfar, M., & Jalilisadrabad, S. (2020). The efficiency of visual buffer zone to preserve historical open spaces in Iran. Sustainable Cities and Society, 52, 1-13. https://doi.org/10.1016/j.scs.2019.101856

Czyńska, K., & Rubinowicz, P. (2019). Classification of cityscape areas according to landmarks visibility analysis. Environmental Impact Assessment Review, 76, 47-60. https://doi.org/10.1016/j.eiar.2019.01.004

Darabi, H., Irani Behbahani, H., Shokoohi, S., & Shokoohi, S. (2020). Perceptual buffer zone: a potential of going beyond the definition of broader preservation areas. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 10(3), 271-291. https://doi.org/10.1108/JCHMSD-12-2017-0087

Deghati Najd, M., Ismail, N. A., Maulan, S., Mohd Yunos, M. Y., & Dabbagh Niya, M. (2015). Visual preference dimensions of historic urban areas: The determinants for urban heritage conservation. Habitat International, 49, 115-125. https://doi.org/10.1016/j.habitatint.2015.05.003

Jin, K., Yang, T., & Guo, W. (2023, October 27-29). Urban street quality measurement methods combining street view images [Paper Presentation]. The 2023 2nd International Conference on Artificial Intelligence and Intelligent Information Processing (AIIIP), Hangzhou, China. https://doi.org./10.1109/AIIIP61647.2023.00012.

Lee, J. (2023). Zoning scenic areas of heritage sites using visibility analysis: the case of Zhengding, China. Journal of Asian Architecture and Building Engineering, 22(1), 1-13. https://doi.org/10.1080/13467581.2021.1971532

Li, Q., Yuichi, F., & Morris, M. (2014). Study on the buffer zone of a cultural heritage site in an urban area: The case of Shenyang Imperial Palace in China. In N. Marchettini, C. A. Brebbia, S. Pulselli & S. Bastianoni (Eds.), The sustainable city IX : Urban regeneration and sustainbility (pp. 1115-1123). WIT Press. https://www.witpress.com/Secure/elibrary/papers/SC14/SC14094FU2.pdf

Li, X., & Pang, C. (2024). A Spatial visual quality evaluation method for an urban commercial pedestrian street based on streetscape images—taking Tianjin Binjiang Road as an Example. Sustainability, 16(3), 1-20. https://doi.org/10.3390/su16031139

Puspitasari, A. W., & Kwon, J. (2020). A reliable method for visibility analysis of tall buildings and skyline: a case study of tall buildings cluster in Jakarta. Journal of Asian Architecture and Building Engineering, 20(3), 356-367. https://doi.org/10.1080/13467581.2020.1787839

Sarıbaş, Ö., Kömürcü, S., & Güler, M. E. (2017). Visual sense of the cities and the impact on tourism: Case of izmir. International Journal of Social Sciences and Humanity Studies, 9(1), 202-214. https://dergipark.org.tr/en/pub/ijsshs/issue/36096/405360

Sarihan, E. (2021). Visibility model of tangible heritage. Visualization of the urban heritage environment with spatial analysis methods. Heritage, 4(3), 2163-2182. https://doi.org/10.3390/heritage4030122

Sukwai, J., Mishima, N., & Srinurak, N. (2022a). Balancing cultural heritage conservation: Visual integrity assessment to support change management in the buffer zone of Chiang Mai Historic City using GIS and Computer-Generated 3D modeling. Land, 11(5), 1-27. https://doi.org/10.3390/land11050666

Sukwai, J., Mishima, N., & Srinurak, N. (2022b). Identifying visual sensitive areas: an evaluation of view corridors to support nature-culture heritage conservation in Chiang Mai historic city. Built Heritage, 6(1), 1-20. https://doi.org/10.1186/s43238-022-00071-z

Tara, A., Lawson, G., & Renata, A. (2021). Measuring magnitude of change by high-rise buildings in visual amenity conflicts in Brisbane. Landscape and Urban Planning, 205, 1-12. https://doi.org/10.1016/j.landurbplan.2020.103930