The Process of Developing a Land Use Plan for Agriculture in Accordance with Natural Conditions and Legal Requirements: A Case Study of Yot Sub-district, Song Khwae District, Nan Province, Thailand
Main Article Content
Abstract
The depletion of natural resources in Thailand, a consequence of forest loss following the concession era, has prompted the government to implement policies to conserve and restore forest areas. However, the declaration of overlapping forest boundaries with community areas has adversely impacted numerous rural communities, leading to instability in their quality of life. Developing agricultural land use plans within legally designated forest areas, grounded in a deep understanding of the landscape, can serve as a crucial tool to foster collaboration between the government and communities while enhancing the quality of life for villagers. This planning process involves studying ecological data to comprehend the context and conditions of the area, examining legal frameworks to identify potential collaborative agreements, and gathering information on community lifestyles interconnected with nature to learn about traditional ecological knowledge. The resulting plans will prioritize nature and community needs, while adhering to legal frameworks. Understanding natural conditions will lead to development plans that are aligned with the local context and promote sustainable livelihoods. Simultaneously, the government can achieve its goal of restoring the abundance of natural resources, offering a sustainable solution that aligns with the concept of common resources. The result obtained from the process of developing a land use plan for agriculture is a sub-district level land use plan and agricultural development guidelines that can be used as a guideline for physical development and as a framework for community development in the future.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
Berkes, F., & Folke, C. (2000). Linking social and ecological systems: management practices and social mechanisms for building resilience. Cambridge University Press.
Berkes, F. (2018). Sacred ecology (4th ed.). Routledge.
Forman, R. T. T., & Godron, M. (1986). Landscape ecology. Wiley.
Forman, R. T. T. (1995). Land mosaics: The ecology of landscapes and regions. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/9781107050327
Fukamachi, K. (2022). Satoyama landscapes: Creating resilient socio-ecological production landscapes in Japan. In A. Rastandeh & M. Jarchow (Eds.), Creating resilient landscapes in an era of climate change: Global case studies and real-world solutions (pp. 166-178). Taylor and Francis. https://doi.org/10.4324/9781003266440-11
Marsh, W. M. (2010). Landscape planning: Environmental applications (5th ed.). Wiley.
Marsh, W. M., & Dozier, J. (1981). Landscape: An Introduction to physical geography. Wiley.
Millennium Ecosystem Assessment (MEA). (2005). Ecosystems and human well-being. Island Press.
Pretty, J., Adams, B., Berkes, F., Ferreira de Athayde, S., Dudley, N., Hunn, E., Maffi, L., Milton, K., Rapport, D., Robbins, P., Sterling, E., Stolton, S., Tsing, A., Vintinner, E., & Pilgrim, S. (2009). The Intersections of biological diversity and cultural diversity: Towards integration. Conservation and Society, 7(2), 100-112.
Stevenson, G. G. (1991). Common property economics: A general theory and land use applications. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9780511528361
Takeuchi, K., Ichikawa, K., & Elmqvist, T. (2016). Satoyama landscape as social-ecological system: historical changes and future perspective. Current Opinion in Environmental Sustainability, 19, 30–39. https://doi.org/10.1016/j.cosust.2015.11.001.
Zonneveld, I. S. (1995). Land ecology: An introduction to landscape ecology as a base for land evaluation, land management and conservation. SPB Academic Pub.
กุลวดี แก่นสันติสุขมงคล. (2565). ภูมิคุ้มกันระบบนิเวศ-สังคม. สํานักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหิดล.
กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม, สำนักนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม. (2535). มติคณะรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องกับการกำหนดชั้นคุณภาพลุ่มน้ำ. https://dl.parliament.go.th/handle/20.500.13072/370857
เกษม จันทร์แก้ว และคณะ. (2546). การจัดการลุ่มน้ำ : การกำหนดชั้นคุณภาพลุ่มน้ำของประเทศไทย. ใน นิทรรศการงานวิจัย 60 ปี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: พัฒนาคน พัฒนาชาติ ศาสตร์แห่งแผ่นดิน, งานวันเกษตรแห่งชาติ ประจำปี พ.ศ. 2546 วันที่ 31 มกราคม - 8 กุมภาพันธ์ 2546. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, กรุงเทพมหานคร. https://www3.rdi.ku.ac.th/exhibition/Ku-research60/ku60/watershed.html
ดนัย ทายตะคุ. (2548). โครงสร้างเชิงปริภูมิของภูมิทัศน์กับการวิเคราะห์และการสร้างแบบจำลอง: การทบทวนทางทฤษฎีของกระบวนการเชิงปริมาณทางภูมินิเวศวิทยา. วารสารวิชาการ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 1, 97-124.
อรกมล นิละนนท์, อัตนา วสุวัฒนะ, และนักรบ สายเทพ. (2566ก). โครงการจัดทำข้อมูลด้านกฎหมายและการจัดสรรที่ดิน. รีฟีลด์ แล็บ. https://drive.google.com/file/d/11qW28v41GGDHr-jzPkj4Kcj8W2W5BsQp/view?pli=1
อรกมล นิละนนท์, อัตนา วสุวัฒนะ และนักรบ สายเทพ. (2566ข). โครงการศึกษาภูมินิเวศชนบท สำหรับการวางแผนพัฒนาพื้นที่สัมพันธ์กับระบบนิเวศและวิถีชีวิต. รีฟิลด์ แล็บ. https://drive.google.com/file/d/1cKseF9MZQn3pqcIpG-rPAxrtDi2NbalP/view