การกำหนดเหตุฉกรรจ์สำหรับการกระทำความผิดต่อชีวิตและร่างกายของบุคลากรทางการแพทย์

บทคัดย่อ

สารนิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นมา แนวคิด และทฤษฎีเกี่ยวกับการกำหนดเหตุฉกรรจ์สำหรับการกระทำความผิดต่อบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อศึกษากฎหมายเกี่ยวกับการกำหนดเหตุฉกรรจ์สำหรับการกระทำความผิดต่อบุคลากรทางการแพทย์ของต่างประเทศและประเทศไทย เพื่อศึกษาปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการกำหนดเหตุฉกรรจ์สำหรับการกระทำความผิดต่อบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อให้ได้ข้อสรุปและข้อเสนอแนะในการแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการกำหนดเหตุฉกรรจ์สำหรับการกระทำความผิดต่อบุคลากรทางการแพทย์ของประเทศไทยให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น

ผลการศึกษาพบว่า ควรมีการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289 โดยกำหนดให้การฆ่าบุคลากรทางการแพทย์ ซึ่งได้ปฏิบัติหน้าที่หรือเพราะเหตุที่ได้ปฏิบัติหน้าที่ทางการแพทย์ เป็นเหตุฉกรรจ์ที่ทำให้ผู้กระทำความผิดฐานฆ่าผู้อื่น ตามมาตรา 288 และความผิดฐานทำร้ายผู้อื่น ตามมาตรา 295 แห่งประมวลกฎหมายอาญา ต้องระวางโทษหนักขึ้น และเพิ่มเติมมาตรา 289 ให้นิยามความหมายของบุคลากรทางการแพทย์ หมายถึง (1) แพทย์วิชาชีพ พยาบาลวิชาชีพ ผู้ช่วยพยาบาล และเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์อื่นซึ่งได้ปฏิบัติหน้าที่การแพทย์ฉุกเฉินในสถานพยาบาลทุกประเภท (2) แพทย์วิชาชีพ พยาบาลวิชาชีพ เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ และเจ้าหน้าที่อื่นซึ่งประจำรถพยาบาลของสถานพยาบาลซึ่งปฏิบัติการแพทย์ฉุกเฉินนอกสถานพยาบาล หรือประจำรถร่วมปฏิบัติการฉุกเฉินขึ้นทะเบียน ทั้งนี้ เพื่อให้การคุ้มครองแก่บุคลากรทางการแพทย์เฉพาะที่ปฏิบัติงานการแพทย์ฉุกเฉินทั้งในสถานพยาบาลและนอกสถานพยาบาล และให้รวมถึงเจ้าหน้าที่ในสังกัดเอกชนใด ๆ ที่ร่วมปฏิบัติการการแพทย์ฉุกเฉินด้วย