ปัญหาการบุกรุกสถานที่เกิดเหตุการตายโดยผิดธรรมชาติ ทำให้วัตถุพยานทางนิติวิทยาศาสตร์เสียหาย และแนวทางการฟ้องละเมิด รวมถึงการป้องกันสถานที่เกิดเหตุในทางปฏิบัติสำหรับประชาชน

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

พยานหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ (วัตถุพยานทางนิติวิทยาศาสตร์) มีความอ่อนไหวถูกปนเปื้อน           ให้เสียหาย และถูกทำลายได้ง่าย เพียงแต่เดินเหยียบ หรือสัมผัสซ้ำในจุดเดิม ที่มีวัตถุพยาน  ติดอยู่ ก็ทำให้วัตถุพยานนั้นถูกปนเปื้อนเสียหาย หรือสูญสลายไปได้ โดยมากคดีการตาย โดยผิดธรรมชาติที่เกิดขึ้นในเคหสถานของประเทศไทย วัตถุพยาน มักถูกทำให้ปนเปื้อนเสียหาย ถูกทำลายโดยจงใจ หรือประมาทเลินเล่อ จากกลุ่มบุคคลที่นิยมเข้าไปในสถานที่เกิดเหตุโดยไม่จำเป็น แม้ว่าในปัจจุบันจะมีการออกมาตรการทางกฎหมายเพื่อป้องกันสถานที่เกิดเหตุ และวัตถุพยานทางนิติวิทยาศาสตร์ และสถานที่เกิดเหตุ ตามมาตรา 150 ทวิ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ซึ่งมีผลบังคับใช้  มากว่า 20 ปีแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ไขปัญหา   และอุปสรรคดังกล่าวได้ ผลกระทบเกิดขึ้นเมื่อพยานหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์ที่พิสูจน์เหตุแห่งการตาย  หรือการมีอยู่ของผู้เกี่ยวข้องในสถานที่เกิดเหตุถูกปนเปื้อน เป็นผลโดยตรงให้ญาติผู้เสียชีวิตไม่อาจได้รับการเยียวยาในทางแพ่งจากผู้กระทำความผิด ซึ่งโดยมากมักเกิดขึ้นในคดีฆาตกรรมอำพราง บทความฉบับนี้จึงมุ่งศึกษาการกระทำต่าง ๆ ที่เป็นปัญหา โดยมีนิติวิทยาศาสตร์เข้ามาอธิบายว่าการกระทำ และความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้น เป็นละเมิดตามมาตรา 420 ประมวลกฎหมายแพ่ง และพาณิชย์ด้วยเหตุอันใด มีผลกระทบในมิติใดบ้าง     เพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น