ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้
คำสำคัญ:
ภาวะผู้นำความเปลี่ยนแปลง, สหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร การบริหารการจัดการที่ดี และประสิทธิผลองค์กรของสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ (2) ศึกษาอิทธิพลปัจจัยภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร การบริหารการจัดการที่ดี ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ (3) หาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย กรรมการ ผู้บริหาร และเจ้าหน้าที่ จำนวน 227 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า
- ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ได้แก่ 1.การมีอิทธิพลเชิงอุดมการณ์ 2.การสร้างแรงบันดาลใจ 3.การกระตุ้นทางปัญญา 4.การคำนึงถึงความเป็นเอกัตถะบุคคล องค์ประกอบของการบริหารการจัดการที่ดี ได้แก่ หลักความรับผิดชอบ 6. หลักความคุ้มค่า และประสิทธิผลองค์กรของสหกรณ์ ได้แก่ 1. ความสามารถในการปรับตัวขององค์กร 2. ประสิทธิภาพในการดำเนินงานขององค์กร 3. ความพึงพอใจในงาน 4. ความภักดีต่อองค์กร
- อิทธิพลปัจจัยภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหาร การบริหารการจัดการที่ดี ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ ด้านการสร้างแรงบันดาลใจ และด้านการคำนึงถึงความเป็นเอกัตถะบุคคลมีอิทธิพลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ การบริหารการจัดการที่ดีด้านหลักนิติธรรม หลักความมีส่วนร่วม หลักความคุ้มค่ามีอิทธิพลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้
- ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสหกรณ์ออมทรัพย์ครูภาคใต้ ได้แก่ 1. การสร้างแรงบันดาลใจ 2. การคำนึงถึงความเป็นเอกัตถะบุคคล หลักการบริหารการจัดการที่ดี ได้แก่ 1. หลักนิติธรรม 2 .หลักความมีส่วนร่วม 3. หลักความคุ้มค่า และประสิทธิผลองค์กร ได้แก่ 1. ความสามารถในการปรับตัวขององค์กร 2. ประสิทธิภาพในการดำเนินงานขององค์กร 3. ความพึงพอใจในงาน 4. ความภักดีต่อองค์กร และผลการประเมิน ในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
แคทลียา ศรีใส. (2548). ความสัมพันธ์ ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับการสร้างทีมงานของผู้บริหารโรงเรียนเอกชน สำนักผู้ตรวจราชการประจำเขตตรวจราชการที่ 3วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
ดรุณี ขันขวา. (2551). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนในอำเภอหนองเรือสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 5. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม.(การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ตรีเนตร ตันตระกูล (2559). การสร้างผู้นำในองค์กร Creating Organizational Leaders. การประชุมทางวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ. มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
ประยุทธ ชูสอน. (2548). พฤติกรรมภาวะผู้นำและแนวทางการพัฒนาสู่ความเป็นผู้บริหาร มืออาชีพของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประเวศ วะสี, (2541). ภาวะผู้นำ. พยาธิสภาพในสังคมไทยและวิธีการแก้ไข (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร. สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน
ประเสริฐ สมพงษ์ธรรม. (2537). การวิเคราะห์ภาวะผู้นำของศึกษาธิการจังหวัดที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลองค์การสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาการนิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยดา สว่างศิลป์. (2545). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การ:ศึกษากรณีบริษัท มิตซุยสุมิโตโม อินชัวรันซ์ จำกัด สาขาประเทศไทย.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิทยา บวรวัฒนา. (2541). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ (พิมพ์ครั้งที่ 5).กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศักดิโสภาการพิมพ์.
เพ็ญตุลา ชาญชัยศักดิ์. (2551). การพัฒนาตัวบ่งชี้รวมประสิทธิผลขององค์การตามแนวคิดการแข่งขันคุณค่าสำหรับ โรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภรณี (กีร์ติบุตร) มหานนท์. (2529). การประเมินประสิทธิผลองค์การ. กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ภิรมย์ ถินถาวร. (2550). การศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของข้าราชการครู โรงเรียนในอำเภอบ้านโพธิ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาฉะเชิงเทราเขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2550). มนุษยสัมพันธ์ : พฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุทธนู ศรีไสย์, (2551). หลักการนิเทศการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาวดี จิตติรัตนกุล. (2550). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของนายกเทศมนตรีกรณีศึกษา: เทศบาลเมืองพังงา อำเภอเมือง จังหวัดพังงา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตสาขาการปกครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Bass.B.M.&Avolio.B.J.,(2006). Improving organization effectiveness through transformation Leadership.Thousand Oaks: Sage.
Bohn, H. (2002). Government asset and liability management in an era of vanishing public Debt. Santa Barbara: University of California at Santa Barbara.
Lee, T. Z., & Tseng, Y. F. (2005). A study of the relationship between organizational culture and organizational effectiveness of the electronic industries in Taiwan. Retrieved October 15, 2007, fromhttp://www.kurims.kyotou.ac.
Pruethsan Sutthichaimethee. (2017). VARIMAX Model to Forecast the emission of Carbon Dioxide from Energy Consumption in Rubber and Petroleum industries sectors in Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (3), 112-117.
Pruethsan Sutthichaimethee. (2016). Modeling Environmental Impact of Machinery Sectors to Promote Sustainable Development of Thailand. , Journal of Ecological Engineering, 17 (1).
Pruethsan Sutthichaimethee , Danupon Ariyasajjakorn. (2017). Forecasting Model of GHG Emission in Manufacturing Sectors of Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (1), 18–24.
Pruethsan Sutthichaimethee , Danupon Ariyasajjakorn. (2017). Forecasting Energy Consumption in Short-Term and Long-Term Period by using Arimax Model in the Construction and Materials Sector in Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (4), 52-59.
Pruethsan Sutthichaimethee, Danupon Ariyasajjakorn. (2017). The Revised Input-Output Table to Determine Total Energy Content and Total Greenhouse Gas Emission Factors in Thailand. , Journal of Ecological Engineering, 18 (6), 166-170.
Pruethsan Sutthichaimethee, Yothin Sawangdee. (2016). Indicator of Environmental Problems of Agricultural Sectors under the Environmental Modeling. Journal of Ecological Engineering, 17 (2).
Schein, E. H. (1970). Organizational psychology (2nd ed.). Englewood Cliffs,NJ: Prentice-Hall.
Schmid, H. (2002). Relationships between organizational properties andorganizational effectiveness in three types of nonprofit human service organizations. Public Personnel Management, 31(3), 377-395.
Sutthichaimethee Pruethsan, Sawangdee Yothin. (2016). Model of Environmental Impact of Service Sectors to Promote Sustainable Development of Thailand. Ethics Sci Environ Polit, 16(1).
Sutthichaimethee Pruethsan and Sawangdee Yothin. (2016). Indicator of Environmental Problems Priority Arising from the use of Environmental and Natural Resources in Machinery Sectors of Thailand. Environmental and Climate Technologies .17(1), 18-29.
Watana Vinitwatanakhun. (2002). Factors affecting organizational effectiveness of nursing institute in Thailand. Retrieved October 14, 2007
ดรุณี ขันขวา. (2551). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารโรงเรียนในอำเภอหนองเรือสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาขอนแก่น เขต 5. วิทยานิพนธ์ ศษ.ม.(การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ตรีเนตร ตันตระกูล (2559). การสร้างผู้นำในองค์กร Creating Organizational Leaders. การประชุมทางวิชาการและนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ. มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น.
ประยุทธ ชูสอน. (2548). พฤติกรรมภาวะผู้นำและแนวทางการพัฒนาสู่ความเป็นผู้บริหาร มืออาชีพของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประเวศ วะสี, (2541). ภาวะผู้นำ. พยาธิสภาพในสังคมไทยและวิธีการแก้ไข (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร. สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน
ประเสริฐ สมพงษ์ธรรม. (2537). การวิเคราะห์ภาวะผู้นำของศึกษาธิการจังหวัดที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลองค์การสำนักงานศึกษาธิการจังหวัด. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาการนิเทศการศึกษาและพัฒนาหลักสูตร บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยดา สว่างศิลป์. (2545). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลขององค์การ:ศึกษากรณีบริษัท มิตซุยสุมิโตโม อินชัวรันซ์ จำกัด สาขาประเทศไทย.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิทยา บวรวัฒนา. (2541). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ (พิมพ์ครั้งที่ 5).กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศักดิโสภาการพิมพ์.
เพ็ญตุลา ชาญชัยศักดิ์. (2551). การพัฒนาตัวบ่งชี้รวมประสิทธิผลขององค์การตามแนวคิดการแข่งขันคุณค่าสำหรับ โรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา.
ภรณี (กีร์ติบุตร) มหานนท์. (2529). การประเมินประสิทธิผลองค์การ. กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
ภิรมย์ ถินถาวร. (2550). การศึกษาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาตามการรับรู้ของข้าราชการครู โรงเรียนในอำเภอบ้านโพธิ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาฉะเชิงเทราเขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2550). มนุษยสัมพันธ์ : พฤติกรรมมนุษย์ในองค์การ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุทธนู ศรีไสย์, (2551). หลักการนิเทศการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาวดี จิตติรัตนกุล. (2550). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลการปฏิบัติงานของนายกเทศมนตรีกรณีศึกษา: เทศบาลเมืองพังงา อำเภอเมือง จังหวัดพังงา. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตสาขาการปกครองท้องถิ่น วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Bass.B.M.&Avolio.B.J.,(2006). Improving organization effectiveness through transformation Leadership.Thousand Oaks: Sage.
Bohn, H. (2002). Government asset and liability management in an era of vanishing public Debt. Santa Barbara: University of California at Santa Barbara.
Lee, T. Z., & Tseng, Y. F. (2005). A study of the relationship between organizational culture and organizational effectiveness of the electronic industries in Taiwan. Retrieved October 15, 2007, fromhttp://www.kurims.kyotou.ac.
Pruethsan Sutthichaimethee. (2017). VARIMAX Model to Forecast the emission of Carbon Dioxide from Energy Consumption in Rubber and Petroleum industries sectors in Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (3), 112-117.
Pruethsan Sutthichaimethee. (2016). Modeling Environmental Impact of Machinery Sectors to Promote Sustainable Development of Thailand. , Journal of Ecological Engineering, 17 (1).
Pruethsan Sutthichaimethee , Danupon Ariyasajjakorn. (2017). Forecasting Model of GHG Emission in Manufacturing Sectors of Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (1), 18–24.
Pruethsan Sutthichaimethee , Danupon Ariyasajjakorn. (2017). Forecasting Energy Consumption in Short-Term and Long-Term Period by using Arimax Model in the Construction and Materials Sector in Thailand. Journal of Ecological Engineering, 18 (4), 52-59.
Pruethsan Sutthichaimethee, Danupon Ariyasajjakorn. (2017). The Revised Input-Output Table to Determine Total Energy Content and Total Greenhouse Gas Emission Factors in Thailand. , Journal of Ecological Engineering, 18 (6), 166-170.
Pruethsan Sutthichaimethee, Yothin Sawangdee. (2016). Indicator of Environmental Problems of Agricultural Sectors under the Environmental Modeling. Journal of Ecological Engineering, 17 (2).
Schein, E. H. (1970). Organizational psychology (2nd ed.). Englewood Cliffs,NJ: Prentice-Hall.
Schmid, H. (2002). Relationships between organizational properties andorganizational effectiveness in three types of nonprofit human service organizations. Public Personnel Management, 31(3), 377-395.
Sutthichaimethee Pruethsan, Sawangdee Yothin. (2016). Model of Environmental Impact of Service Sectors to Promote Sustainable Development of Thailand. Ethics Sci Environ Polit, 16(1).
Sutthichaimethee Pruethsan and Sawangdee Yothin. (2016). Indicator of Environmental Problems Priority Arising from the use of Environmental and Natural Resources in Machinery Sectors of Thailand. Environmental and Climate Technologies .17(1), 18-29.
Watana Vinitwatanakhun. (2002). Factors affecting organizational effectiveness of nursing institute in Thailand. Retrieved October 14, 2007
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2018-12-26
ฉบับ
ประเภทบทความ
Research
