the ศึกษาการเกิดสำนักคิดของอัลอิมามอัชชาฟิอีย์สู่แนวทางสายกลางในการวินิจฉัย

บทคัดย่อ

                   บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นมาและแนวทางฟิกฮ์ของอัลอิมามอัชชาฟิอีย์ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ(Qualitative Research) ในรูปแบบการวิจัยเอกสาร (Document Research) จากตำรา งานวิจัย วิทยานิพนธ์ บทความ และเอกสารต่างๆที่เกี่ยวข้องประกอบการบรรยายเชิงพรรณนา

                   จากการศึกษาพบว่า อัลอิมามอัชชาฟิอีย์ได้ทำการศึกษาวิชาการโดยเริ่มจากการศึกษาอัลกุรอาน บทกวี และวรรณกรรมอาหรับ แล้วจึงเข้าสู่การศึกษาวิชาศาสนบัญญัติ(ฟิกฮ์)โดยเริ่มจากการศึกษาวิชาฟิกฮ์และแนววินิจฉัยทางฟิกฮ์ ตามแนวทางอะฮ์ลุลนักลีย์หรืออะฮ์ลุลฮะดีษกับอัลอิมามมาลิกเป็นระยะเวลา 16 ปี หลังจากนั้นท่านได้ทำการศึกษาวิชาฟิกฮ์และแนววินิจฉัยทางฟิกฮ์  ตามแนวทางของอะฮ์ลุลอักลีย์หรืออะฮ์ลุรเราะย์กับอัลอิมามมุฮัมมัด บิน อัลฮะสัน อัชชัยบานีย์ ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของอัลอิมามอบูฮะนีฟะฮ์  เมื่อท่านได้ศึกษาวิชาฟิกฮ์และแนววินิจฉัยทางฟิกฮ์จากทั้งสองแนวทาง  ท่านจึงมีแนวทางการวินิจฉัยทางฟิกฮ์ที่เป็นทางสายกลางที่ผสมผสานจุดเด่นของแนวทางทั้งสอง ทำให้มัษฺฮับของท่านโดดเด่นและได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายจนถึงปัจจุบัน

คำสำคัญ :อิมามอัชชาฟิอีย์,แนวทางสายกลาง,อะฮ์ลุลฮะดีษ,อะฮ์ลุรเราะย์