The tourists's behavior and needs to traveling in the context Yala.

Authors

  • มูฮำหมัดอาดีส เหล็กดี สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

Keywords:

บริบทพื้นที่ขัดแย้ง, พฤติกรรมนักท่องเที่ยว

Abstract

The objective of this research was to study the Tourist’s Behavior and Needs who traveling to conflicting contexts area under the unrest in the area of ​​Yala Province. The research sample population is Thai tourists and Foreign tourists traveling and who have experienced traveling or an overnight stay in Yala at least one night. The researcher has determined the sample population size at 400 people and determined the quantitative research methodology. (Quantitative Research) by using questionnaires as a research tool. And determining the use of descriptive statistics (Descriptive) to analyze the data for research.

The research study found that Most of the tourists have traveled to Yala 2 times, Self-traveling (independent), Traveling by car, Make Decided to travel to Yala Province due to Social Media, Less than 7 days to plan a trip.

Most of the tourists have spent a period of traveling in Yala Province for 3 days and 2 nights in Hotels / Resorts or Hostel, Interested in hot spring attractions another attractions and Tells the experience or the solicitation way communication through social media.

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย พ.ศ.2558-2560.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศรายจังหวัด. Retrieved 13 มิถุนายน 2561 https://www.mots.go.th/more_news.php?cid=414&filename=index
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560 ). ยุทธศาสตร์กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ฉบับที่ 4 (พ.ศ.2560-2564). กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กิติพัฒน์ นนท์ปัทมะ. (2554). การวิจัยเชิงคุณภาพในสวัสดิการสังคม: แนวคิดและวิธีการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2550). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษาตรศาสตร์.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2557). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชูสิทธิ์ ชูชาติ. (2543). อุตสาหกรรมท่องเที่ยว. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สถาบันราชภัฎเชียงใหม่.
ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2558). ยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวเชิงการแพทย์ประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต), วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยพะเยา.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.
ธวัชชัย มานิตย์. (2550). ผลกระทบจากการพัฒนาการท่องเที่ยวต่อชุมชนท้องถิ่น : กรณีศึกษาตำบลเวียงใต้ อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Downloads

Published

2020-12-22