วิถีการดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของผู้สูงอายุในชุมชนนาทับ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
วิถีการดำเนินชีวิต, หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง, ผู้สูงอายุบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิถีการดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของผู้สูงอายุในชุมชน นาทับ อำเภอจะนะ จังหวัดสงขลา ใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ ผู้แทนชุมชน คือ ผู้นำชุมชน ผู้สูงอายุ หรือ อสม. ที่อยู่ในชุมชนทั้งองค์กรภาครัฐและเอกชน ภายใต้สภาพทางเศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรมของชุมชน นาทับ จำนวน 14 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง การวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์มาวิเคราะห์ข้อมูลและสรุป ผลการวิจัยพบว่า 1. ด้านความพอประมาณ ในการวางแผนการหารายได้ การใช้จ่ายและการออมเงิน มีการวางแผนรายได้ของ ครอบครัวเป็นหลัก แบ่งใช้จ่ายแบบพอเพียงกับที่หามาได้และอีกส่วนหนึ่งเก็บออม การตัดสินใจซื้อของกินของใช้เน้นในเรื่อง คุณภาพและราคาไม่สูงมาก และมีเครื่องหมายการรับรองจาก อย. และเลือกซื้อสินค้าที่จำเป็นเท่านั้น ใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า เครื่องทำมาหากินทุกอย่างต้องบำรุงรักษาเพื่อยืดอายุการใช้งานได้นานที่สุด 2. ด้านความมีเหตุผล ในการตัดสินใจใช้จ่ายเงิน ลำดับแรกต้องรีบใช้หนี้สิน ของกินของใช้สามารถกักตุนใช้ได้ นาน และเน้นการลงทุนระยาว เช่น ซื้อพันธุ์พืชและผลไม้เพื่อเก็บเกี่ยว การเลือกคบเพื่อนที่ดี ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน 3. ด้านภูมิคุ้มกันในตัวที่ดีมีการวางแผนอาชีพ วางแผนอนาคตให้ลูก วางแผนอาชีพ วางแผนใช้เงิน และใช้หลักธรรม ในการดำเนินชีวิตต้องมีความซื่อสัตย์ ซื่อตรง และยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาที่ดิน. (2561). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นเมื่อ มกราคม 2561, จาก http://www.ldd.go.th/Web LDDEconomy/LDDEconomy.html
จรัส พยัคฆราชศักดิ์ และกวี อิศริวรรณ. (2544). หนังสือเรียนพระพุทธศาสนาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. กรุงเทพฯ : วัฒนาพานิช.
ชมพูนุท พรหมภักดิ์. (2556). การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย (Aging society in Thailand). บทความวิชาการ การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย (Aging society in Thailand), 3(16),. 1. สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 2561, จาก http://library.senate.go.th/ document/ Ext6078/6078440_0002.PDF
ธีรวี ทองเจือ และปรีดี ทุมเมฆ. (2560). “แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 : มิติด้านการศึกษา,” วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5 (3), 394. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/ journal-peace/article/download/93420/83874/
ประชา ตันเสนีย์. (2553). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นเมื่อ มกราคม 2561, จาก https://www.gotoknow.Org /posts/360745
พรนิดา จันทร์น้อย. (2552). “การดำเนินชีวิตกับเศรษฐกิจพอเพียง,” Feu Academic Review. 2 (2), 5.
พระมงคลธรรมวิธาน และประสิทธิ์ สระทอง. (2560). “ผู้สูงอายุกับการปฏิบัติตามหลักพุทธธรรม,” Veridian E-Journal Silpakorn University. 10 (3), 1853-1854. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/ article/view/110233/86476
พิสมัย นุรักษ์. (2559). “การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบล เขตพื้นที่อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี,” Journal of Nakhonratchasima College. 2559 (10), 157.
มณีรัตน์ กุลวงษ์, วัชรินทร์ อินทพรหม, เตชิตตรีชัย, และสิริกร ฉัตรภูติ. (2559, มกราคม - มิถุนายน). “รูปแบบการพึ่งตนเองตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของผู้สูงอายุ ในเขตเทศบาลตำบลพุเตย อำเภอวิเชียรบุรี จังหวัดเพชรบูรณ์,” วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 11(1): 167
รัชต์วรรณ ประเสริฐศรี. (2552). การนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติในชุมชน : กรณีศึกษาชุมชนบางศรีเมือง อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต. กรุงเทพ ฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร. (2554). การนำแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิตของประชาชนในชุมชนเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. ปริญญานิพนธ์ พ.ม.(การจัดการพัฒนาสังคม). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 nungrudee kosee

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Proposed Creative Commons Copyright Notices