บทบาทสตรีมุสลิมกับการเสริมสร้างครอบครัวปลอดบุหรี่ด้วยกระบวนการชูรอในจังหวัดนราธิวาส ปัตตานี ยะลา สตูลและ อำเภอเทพา จะนะ สะบ้าย้อย นาทวี ของจังหวัดสงขลา
คำสำคัญ:
บทบาท, สตรีมุสลิม, ครอบครัวมุสลิม, ปลอดบุหรี่, ชูรอบทคัดย่อ
วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทและแนวทางการเสริมสร้างสตรีมุสลิมต่อครอบครัวให้ปลอดบุหรี่ มีรูปแบบการดำเนินการวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ ประชากรและกลุ่มตัวอย่างเป็นสตรีมุสลิมที่มีอายุ 15 ปีขึ้นไป จำนวน 3,262 คน สุ่มตัวอย่างแบบโควต้า (Quota Sampling) ใช้จำนวนมัสยิดเป็นฐาน ผล พบว่า เกินครึ่งมีสมาชิกในครอบครัวมุสลิมเป็นผู้สูบบุหรี่ (58.9%) สามีเป็นผู้สูบบุหรี่มากที่สุด (37.5%) สูบยาสูบมวนเอง/ยาเส้นมากที่สุด (29.6%) สตรีมุสลิมมีความตระหนักถึงพิษภัยของบุหรี่ อยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.49) มีบทบาทให้ความรู้แก่สมาชิกในครอบครัวเกี่ยวกับพิษภัยของบุหรี่ ปฏิบัติเป็นประจำ (= 3.64) มีการชูรอกับสมาชิกในครอบครัวเพื่อการเลิกหรือไม่ข้องเกี่ยวกับบุหรี่ ปฏิบัติเป็นประจำ (= 3.63) สตรีมุสลิมได้มีการส่งเสริมสุขภาพของสมาชิกในครอบครัว ปฏิบัติเป็นประจำ (= 4.13) สตรีมุสลิมที่มีอายุ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษาสามัญ ระดับการศึกษาศาสนา อาชีพ รายได้ต่อเดือนของตนเอง และรายได้ต่อเดือนของครอบครัวที่ต่างกัน มีการให้ความรู้แก่สมาชิกในครอบครัวเกี่ยวกับพิษภัยของบุหรี่ที่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มพัฒนาวิชาการ. (2552). ความรู้พื้นฐานและประเภทของผลิตภัณฑ์ยาสูบ. สำนักควบคุมการบริโภคยาสูบ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข.
เจ๊ะเหลาะ แขกพงศ์ และคณะ. (2553). แนวทางการนำหลักศาสนบัญญัติอิสลามใช้ในการควบคุมการบริโภคยาสูบและคุ้มครองสุขภาพของผู้ไม่สูบบุหรี่. นราธิวาส ; มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
ประกิต วาทีสาธกกิจ. (2553). ภาพคำเตือนบนซองบุหรี่. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วน จำกัดรักษ์พิมพ์.
มูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่. (2551). สถิติสำคัญเกี่ยวกับการสูบบุหรี่ของคนไทย วิเคราะห์และข้อเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหา. ข้อมูลสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่ของประชากรไทย ปี 2549. สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
มูหัมหมัดซอและ แวหะมะ และคณะ. (2556). ทัศนคติและพฤติกรรมการบริโภคยาสูบของคณะกรรมการอิสลามประจำมัสยิดในพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม: กรณีศึกษาจังหวัดนราธิวาส. Institute of Research and Development for Health of Southern Thailand, Prince of Songkla University.
สมาคมศิษย์เก่าอาหรับประเทศไทย. (2542). พระมหาคัมภีร์อัลกุรอ่านพร้อมความหมายภาษาไทย. ศูนย์กษัติย์ ฟะฮัด เพื่อการพิมพ์อัลกุรอาน : ซาอุดีอาราเบีย.
สวัสดิ์ รวมบุตร. 2553. มุสลิมกับบุหรี่. กรุงเทพฯ: สมาคมแพทย์มุสลิม.
Sasueri Walee and Other. (2559). Shura and Hisbah Systems: New Impetus to the Push for a Free – Tobacco Muslim Community in Narathiwat, Thailand. Institute of Research and Development for Health of Southern Thailand, Prince of Songkla University.
สำนักวิจัยเอแบคโพลล์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ. (2552). พฤติกรรมและความคิดเห็นต่อการสูบบุหรี่ของผู้นำศาสนา: กรณีศึกษาพระและผู้นำทางศาสนาในเขตกรุงเทพมหานครและจังหวัดหัวเมืองใหญ่ในภูมิภาค. ศูนย์วิจัยและจัดการความรู้เพื่อการควบคุมยาสูบและมูลนิธิรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่.
สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ. (2555). รายงานภาระโรคและการบาดเจ็บของประชากรไทย พ.ศ. 2552. นนทบุรี: สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่างประเทศ.
สำนักงานสำรวจสุขภาพประชาชนไทย (สสท.). (2552). สุขภาพเด็ก ในรายงานการสำรวจสุขภาพประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 4 พ.ศ. 2551-2552. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2558). การสำรวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการดื่มสุราของประชากร พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร.
อาศิส พิทักษคุมพล. (2556). มัสยิดกับการขับเคลื่อนทางสังคม. วารสารสำนักงานจุฬาราชมนตรี 3(1), 4-5.
อิสมาแอล ยีดอรอแม. (2550). บทบาทที่คาดหวังและบทบาทที่แท้จริงของคณะกรรมการมัสยิดในการพัฒนาชุมชน: ศึกษาเฉพาะกรณีมัสยิดในเขตอำเภอแม่ลาน จังหวัดปัตตานี. ภาคนิพนธ์คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Hasan Ni’matullah. (2009). Hadith Politic. Pattani: Saudara Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 sasueri Walee, Muhammaddavood Bilraman, Mada-o Putih, Niabdunloh Nitayarak

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Proposed Creative Commons Copyright Notices