ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม ในจังหวัดชายแดนภาคใต้

Authors

  • อาอีด๊ะ ยีเจ๊ะนิ
  • ไพรัตน์ วงษ์นาม
  • สมพงษ์ ปั้นหุ่น
  • สุรีพร อนุศาสนนันท์

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มุ่งพัฒนาโมเดลการวัดประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม และประเมินสมการโครงสร้างเชิงสาเหตุพหุระดับที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย ผู้บริหาร ครูผู้สอน และนักเรียน จำนวน 1,345 คน ในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม ที่เปิดสอนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ในจังหวัดชายแดนภาคใต้ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน ปีการศึกษา 2555 จำนวน 56 แห่ง โดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบ 2 ขั้นตอน ตัวแปรที่ใช้ทำนายระดับนักเรียน คือ ภาษาที่ใช้ในการสื่อสาร พฤติกรรมการเรียนรู้ ความรู้พื้นฐาน ความเอาใจใส่ของผู้ปกครองต่อการเรียน  และเศรษฐานะของผู้ปกครอง ตัวแปรทำนายระดับโรงเรียน ได้แก่ คุณภาพการสอนของครู คุณภาพชีวิตการทำงานของครู ภาวะผู้นำทางด้านวิชาการของผู้บริหาร และบรรยากาศโรงเรียน ตัวแปรตามคือ ประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม แบ่งออกเป็น 1) ผลผลิตเชิงวิชาการ ได้แก่ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาศาสนา และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสามัญ 2) ผลผลิตที่ไม่ใช่วิชาการ มี  9 ตัว คือ คุณธรรมและจริยธรรมตามวิถีอิสลาม ความสนใจในสิ่งที่เรียน ความสัมพันธภาพระหว่างครูกับนักเรียน ความเป็นอยู่ที่ดีในโรงเรียน ความตั้งใจในสิ่งที่เรียน แรงจูงใจต่อสิ่งที่เรียน เจตคติต่อการบ้าน การบูรณาการทางสังคมในห้องเรียน และมโนทัศน์เกี่ยวกับวิชาการ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม มีคุณภาพในระดับมาก และความเชื่อมั่นสูง การวิเคราะห์ข้อมูลวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันพหุระดับ ตรวจสอบความตรงของโมเดลกับข้อมูลเชิงประจักษ์

            ผลการวิจัยพบว่า

1. โมเดลการวัดพหุระดับประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ค่า =  77.677, =76, =  0.425,  = 1.022, =  0.013 ,= 1.000, =0.999, = 0.017, = 0.098  เป็นไปตามเกณฑ์

2. โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์มีค่า =  1127.684 , = 624  = 0.812,   =1.807 ,= 0.031 , = 0.947 , = 0.938 ,= 0.016 , = 0.136 โดยแบ่งระดับการทำนายดังนี้

2.1 ตัวแปรที่ใช้ทำนายระดับนักเรียน ได้แก่ พฤติกรรมการเรียนรู้ ความเอาใจใส่ของผู้ปกครองต่อการเรียน และเศรษฐานะของผู้ปกครอง ไม่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้านผลผลิตเชิงวิชาการ และตัวแปรความเอาใจใส่ของผู้ปกครองต่อการเรียน มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้านผลผลิตที่ไม่ใช่วิชาการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์การทำนายร้อยละ 5.3

2.2 ตัวแปรทำนายโมเดลประสิทธิผลโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดชายแดนภาคใต้ระดับโรงเรียน ด้านผลผลิตเชิงวิชาการ ได้รับอิทธิพลทางตรงเชิงบวกจากตัวแปรคุณภาพการสอนของครู ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร และได้รับอิทธิพลโดยรวมเชิงบวกจากบรรยากาศโรงเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีค่ามีสัมประสิทธิ์การทำนายร้อยละ 32.4 และปัจจัยบรรยากาศโรงเรียน ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามด้านผลผลิตที่ไม่ใช่วิชาการอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์การทำนาย ร้อยละ 81

 

คำสำคัญ: ปัจจัยเชิงสาเหตุพหุระดับ, โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม

Downloads

Additional Files

Published

2016-02-04