The Priority Needs in Academic Administration of Secondary School based on the Concept of Digital Literacy

Authors

  • Watsapon Ohmpornnuwat Graduate Student of Educational Administration Division, Department of Educational Policy, Management, and Leadership, Faculty of Education, Chulalongkorn University
  • Sukanya Chaemchoy Educational Administration Division, Department of Educational Policy, Management, and Leadership, Faculty of Education, Chulalongkorn University

Keywords:

academic management, digital literacy, the priority needs

Abstract

This study was a survey research and its purposes were to study the current and the desirable states and assess the priority needs in academic administration of secondary schools based on the concept of Digital Literacy by the same framework. The research instrument was a rating-scaled questionnaire which had an index of item objective congruence (IOC) of 0.66-1.00. The data were analyzed by mean and PNImodified. This research was a case study of Satri Wat Absornsawan School and the informants consisted of 90 people including administrators and teachers who were randomized by using the sample sampling method.

The results found that the overall current states and desirable states in academic administration based on the concept of digital literacy were at the medium level (M = 3.19) and the highest level (M = 4.57), respectively. The overall priority was 0.43 (PNImodified = 0.43). The first priority was measurement and evaluation (PNImodified = 0.46), followed by developing students’ learning process (PNImodified = 0.43) and developing a school curriculum (PNImodified = 0.41). The school can use the research findings to gear up the Academic Administration for enhancing students’ digital literacy appropriately.

References

กฎกระทรวง กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. (2550, 16 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 124 ตอนที่ 24. หน้า 29-30.

จรุณี เก้าเอี้ยน. (2557). เทคนิคการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา: กลยุทธ์และแนวทางการปฏิบัติสำหรับผู้บริหารมืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. สงขลา: ชานเมืองการพิมพ์.

จามจุรี จำเมือง. (2552). คู่มือเตรียมสอบผู้บริหารสถานศึกษาและผู้บริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคง.

เจนเนตร ประเสริฐวิทย์ และ ชญาพิมพ์ อุสาโห. (2562). แนวทางการพัฒนาการบริหารวิชาการตามแนวคิดการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียน. วารสารการบริหารและนวัตกรรมการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2(3), 1-16.

ปรียา ผาติชล. (2559). Trend Talk โลกแห่งการเรียนรู้ไร้พรมแดน. The Knowledge, 1(1), 22-23.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

ปองสิน วิเศษศิริ. (2555). เอกสารประกอบการสอนวิชา 2747732 การบริหารงานวิชาการกับการประกันคุณภาพการศึกษา [เอกสารอัดสำเนา]. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และ พเยาว์ ยินดีสุข. (2560). ทักษะ 7C ของครู 4.0. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ.2561-2580). (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 135 ตอนที่ 82. หน้า 9.

รุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2550). การบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. สงขลา: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยทักษิณ.

โรงเรียนสตรีวัดอัปสรสวรรค์. (2561). รายงานประจำปีของสถานศึกษา โรงเรียนสตรีวัดอัปสรสวรรค์ [เอกสารอัดสำเนา] กรุงเทพมหานคร: แรบบิท 4 พริ้นท์.

แววตา เตชาทวีวรรณ และ อัจศรา ประเสริฐสิน. (2559). การพัฒนาแบบวัดการรู้ดิจิทัลสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ. (2562). หนังสือสถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ ที่ สคช.ว 2836/2562 ลงวันที่ 20 ธันวาคม 2562 เรื่อง แจ้งผลการประเมินสมรรถนะความสามารถด้านการใช้ดิจิทัล (Digital Literacy). กรุงเทพมหานคร: สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ.

สมศรี เณรจาที และ วัชรี ชูชาติ. (2560). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพของผู้เรียนให้มีคุณลักษณะพึงประสงค์ในศตวรรษที่ 21. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 14(27), 10-20.

สมาน อัศวภูมิ. (2551). การบริหารการศึกษาสมัยใหม่: แนวคิด ทฤษฎีและการปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 4. อุบลราชธานี: อุบลกิจออฟเซท.

สรัญญา จันทร์ชูสกุล, อัจศรา ประเสริฐสิน, และ พินดา วราสุนันท์. (2560). การพัฒนามาตรวัดการรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. (รายงานผลการวิจัย). กรุงเทพมหานคร: สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). คู่มือการปฏิบัติงานข้าราชการครู. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การเรียนรู้ดิจิทัลเทคโนโลยีโรงเรียนมาตรฐานสากล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). แนวทางการประเมินคุณภาพตามมาตรฐานการศึกษาระดับปฐมวัย ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานศูนย์การศึกษาพิเศษ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2563. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (ม.ป.ป.). Digital literacy Project โครงการพัฒนาทักษะความเข้าใจและใช้เทคโนโลยีดิจิทัลของข้าราชการและบุคลากรภาครัฐ. สืบค้นจาก https://www.ocsc.go.th/DLProject/mean-dlp

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2562, 25 กุมภาพันธ์). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี 2561. สืบค้นจาก https://www.etda.or.th/publishing-detail/thailand-internet-user-profile2018.html

สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. (2562). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์ร่วมสมัย ชุดความฉลาดรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา.

สุกานดา จงเสริมตระกูล. (2556). ระบบการเรียนแบบกลุ่มสืบสอบบนแหล่งทรัพยากรด้านการศึกษาแบบเปิดเพื่อส่งเสริมการรู้สารสนเทศดิจิทัลและการรับรู้ทางจริยธรรมทางสารสนเทศของนิสิตนักศึกษาครุศาสตร์ศึกษาศาสตร์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต) สืบค้นจาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43162

สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อติพร เกิดเรือง. (2560). การส่งเสริมการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 เพื่อรองรับสังคมไทยในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 6(1), 173-184.

Best, J. W. (1981). Research in Education. 4 ed. New Jersey: Prentice – Hall.

California Emerging Technology Fund. (2008). California ICT Digital Literacy Assessments and Curriculum Framework. Retrieved from http://www.ictliteracy.info/ rf.pdf/California%20ICT%20Assessments%20and%20Curriculum%20Framework.pdf

Ferrari, A. (2012). Digital Competence in Practice: An Analysis of Frameworks. Seville. Spain: European Commission.

Karpati, A. (2011). Digital Literacy in Education. Moscow: UNESCO Institute for Information Technologies in Education.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Leahy, D., & Dolan, D. (2014). Digital Literacy: A Vital Competence for 2010? In Key Competencies in the Knowledge Society. New York: Springer.

Netsafe. (n.d.). Digital Citizenship in New Zealand School; Overview. Retrieved from https://www.netsafe.org.nz/wp-content/uploads/2015/09/Digital_Citizenship_in_New_Zealand_Schools_Overview.pdf

UNESCO. (2018). A Global Framework of Reference on Digital Literacy Skills for Indicator 4.4.2. Retrieved from http://uis.unesco.org/sites/default/files/documents/ip51-global-framework-reference-digital-literacy-skills-2018-en.pdf

Downloads

Published

2020-09-15

How to Cite

Ohmpornnuwat, W., & Chaemchoy, S. (2020). The Priority Needs in Academic Administration of Secondary School based on the Concept of Digital Literacy. An Online Journal of Education, 15(2), OJED1502009 (11 pages). Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/240732