การพัฒนาแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ ตามแนวคิดการแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์ เรื่อง ไฟฟ้าสถิต สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2020.17คำสำคัญ:
แบบทดสอบอัตนัยประยุกต์, แนวคิดการแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างและหาคุณภาพแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ เรื่อง ไฟฟ้าสถิต กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษานครสวรรค์ จำนวน 250 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ตามแนวคิดการแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์ เรื่อง ไฟฟ้าสถิต วิเคราะห์ข้อมูลโดยการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา ความยากง่าย อำนาจจำแนก ความเป็นปรนัยในการตรวจ ความเที่ยง และความตรงเชิงโครงสร้าง
ผลการวิจัยพบว่า 1) แบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ตามแนวคิด การแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮลเลอร์ เรื่อง ไฟฟ้าสถิต มีจำนวน 4 เหตุการณ์ ๆ ละ 6 ข้อ จำนวน 24 ข้อเวลาที่ใช้แต่ละข้ออยู่ระหว่าง 3 - 4 นาที 2) คุณภาพของแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ พบว่า มีความตรงเชิงเนื้อหา (ค่า IOC = 1.00 ทุกข้อ) ความยากง่ายตั้งแต่ 0.39 – 0.54 อำนาจจำแนกตั้งแต่ 0.43 – 0.51 ความเป็นปรนัยในการตรวจเท่ากับ 0.904 ความเที่ยงทั้งฉบับเท่ากับ 0.88 และความตรงเชิงโครงสร้าง โดยที่โมเดลการวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ตามแนวคิดการแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และ เฮลเลอร์สอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ (Chi-square = 9.428, df = 5, p = 0.932, RMSEA = 0.086)
เอกสารอ้างอิง
กติกร กมลรัตนะสมบัติ. (2558). ผลของการให้ข้อมูลย้อนกลับจากแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์ที่มีต่อการพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/50593
กรมวิชาการ. (2545). สาระและมาตรฐานการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว
กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). คู่มือการเรียนรู้สาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ฐิติมา ฐิติรุ่งเรือง. (2544). การพัฒนาแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาวิชาแนวคิดพื้นฐานและหลักการพยาบาล. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. TSU Knowledge Bank (TSUKB). http://kb.tsu.ac.th/jspui/bitstream/123456789/1324/1/69745.pdf
ไตรรงค์ เจนการ. (2530). การศึกษาคุณภาพของแบบทดสอบ เอ็ม อี คิว วัดความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์. มัธยมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. Chulalongkorn University Intellectual Repository (CUIR). http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/33674
ธันยากร ช่วยทุกข์เพื่อน. (2559). การศึกษาข้อบกพร่องของกระบวนการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ โดยใช้กลวิธีแก้ปัญหาเชิงตรรกะของเฮลเลอร์และเฮร์เลอร์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี: กรณีศึกษานักศึกษา. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน:: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2539). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. สุวีริยาสาส์น.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2556). ทฤษฎีการทดสอบแบบดั้งเดิม. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุไรยา หมัดหมัน. (2549). การพัฒนาแบบทดสอบอัตนัยประยุกต์วัดความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. TSU Knowledge Bank (TSUKB). http://kb.tsu.ac.th/jspui/handle/123456789/463
อำมาลา สารชาติ. (2548). การพัฒนาแบบทดสอบ เอ็ม อี คิว สำหรับวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี]. ThaiLIS Thai Library Integrated System.
Feletti, G. I (1980). Reliability and validity studies on modified essay question. Journal of Medical Education, 55(11), 933-941. http://doi.org/10.1097/00001888-198011000-00006
Heller, K., & Heller, P. (2000). The competent problem solver for introductory physics. https://physics.Ohio-state.edu/~dvandom/Edu/thesis.html
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2020 วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
