การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้โดยใช้การคิดเป็นฐานด้วยสื่อเครือข่ายสังคม เพื่อส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อ ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2020.38คำสำคัญ:
การเรียนรู้โดยใช้การคิดเป็นฐาน, สื่อเครือข่ายสังคม, การรู้เท่าทันสื่อบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อออกแบบและพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ โดยใช้การคิดเป็นฐานด้วยสื่อเครือข่ายสังคม เพื่อส่งเสริมการรู้เท่าทันสื่อเพื่อส่งเสริมการรู้เท่าทันของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 7 คน และผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน โดยเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา และผู้เชี่ยวชาญด้านการรู้เท่าทันสื่อ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ และแบบประเมินรูปแบบ
ผู้วิจัยได้วิเคราะห์และสังเคราะห์จากศึกษาแนวคิด ทฤษฎีและงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีการเรียนรู้ โดยใช้การคิดเป็นฐาน สื่อเครือข่ายสังคม และด้านการรู้เท่าทันสื่อ โดยสามารถสรุปได้เป็น 2 ส่วน ได้แก่ องค์ประกอบของรูปแบบ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์การเรียนรู้ 2) การวิเคราะห์เนื้อหา 3) สื่อเครือข่ายสังคมและสื่อ
การเรียนการสอน 4) การจัดการเรียนรู้โดยใช้ความคิดเป็นฐาน และ 5) การประเมินผล ส่วนขั้นตอนการเรียนการสอนมี 8 ขั้น ประกอบด้วย 1) การเตรียมการจัดการเรียนรู้ 2) ตั้งประเด็นคำถาม 3) เรียนรู้ถึงการรู้เท่าทันสื่อ 4) สืบค้นจากสื่อ
5) การวิเคราะห์ วิพากษ์สื่อ 6) แลกเปลี่ยนความคิด อภิปรายร่วมกัน 7) สรุปความคิดร่วมกัน และ 8) การวัดและประเมินผล และผู้ทรงคุณวุฒิได้ประเมินว่า มีความเหมาะสมในระดับมาก (M = 4.41, SD = 0.53)
เอกสารอ้างอิง
ชนาธิป นรกุล และ สุพิน บุญชูวงศ์. (2554). การสอนกระบวนการคิด : ทฤษฎีและการนำไปใช้. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ญาณากร สุทัสนมาลี และ สุเนตร สืบค้า. (2553). การสอนโดยการกระตุ้นให้นักศึกษาตั้งคำถาม (Teaching by motivating students to questioning) [รายงานการวิจัยในชั้นเรียน]. คณะวิศวกรรมและอุตสาหกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยแม่โจ้. https://engineer.mju.ac.th/goverment/20111119104834_engineer/File20120629134256_14447.pdf
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิตยา ชูเอียด. (2551, 28 ตุลาคม). การสืบค้นข้อมูล. http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/nakhonsithamrat/nittaya_c/meaow2/page04_2.htm
ปกรณ์ ประจัญบาน และ อนุชา กอนพ่วง. (2559). การวิจัยและพัฒนาแบบวัดทักษะในศตวรรษที่ 21 ด้านการรู้เท่าทันสื่อของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา. Journal of Education Naresuan University, 18(1), 144-154.
พรทิพย์ เย็นจะบก. (2552). ถอดรหัสลับความคิด เพื่อการรู้เท่าทันสื่อ: คู่มือการเรียนรู้เท่าทันสื่อ. ออฟเซ็ทครีเอชั่น.
วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2555). การวางแผนการสอน. GotoKnow. https://www.gotoknow.org/posts/66247
สมศักดิ์ สินธุระเวชญ์. (2542). มุ่งสู่คุณภาพการศึกษา. ไทยวัฒนาพานิช.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ [กสทช]. (2556). สื่อมีบทบาทในสังคมอย่างไรบ้าง. http://bcp.nbtc.go.th/th/detail/2017-01-25-18-35-34.
สุกัญญา ศรีสืบสายม. (2551). การจัดการเรียนรู้ที่บูรณาการการอ่านและการคิด. นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น.
อรวรรณ วงศ์แก้วโพธิ์ทอง. (2553). Social Media เครื่องมือเพิ่มศักยภาพทางธุรกิจ Social Media: Tool for Enhancing Business Competency. วารสารนักบริหาร, 30(4), 63-69.
อุษา บิ้กกิ้นส์. (2555). การรู้เท่าทันสื่อและสารสนเทศ Media and Information Literacy. วารสารสุทธิปริทัศน์, 26(80), 147-162.
Churchill, E. (2012, October). Social media meaning. In P. Cesar (Chair), SAM '12: Proceedings of the 2012 international workshop on Socially-aware multimedia. MM '12: ACM Multimedia Conference, Nara, Japan. http://dl.acm.org/citation.cfm?id=2390876
Eley, B., & Tilley, S. (2009). Online marketing inside out. SitePoint.
European Commission. (2007) Communication from the commission to the European parliament, the council, the European economic and social committee and the committee of the regions-A European approach to media literacy in the digital environment. Commission of the European Communities.
Swartz, R. J., Costa, A. L., Beyes, B. K., Reagan, R., & Kallick, B. (2008). Thinking-based learning: promoting quality student achievement in the 21th century. Columbia University.
Thoman, E., & Jolls, T. (2008). Literacy for the 21st century: An overview & orientation guide to media literacy education (2nd ed.). Center for Media Literacy.
Warr, W. A. (2008). Social software: Fun and games, or business tools. Journal of Information Science, 34(4), 591-604. https://doi.org/10.1177/0165551508092259
Wilson, C., Grizzle, A., Tuazon, R., Akyempong, K., & Cheung, C. (2011). Media and information literacy curriculum for teachers. UNESCO.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
