กลยุทธ์ของครูในการส่งเสริมทักษะการสื่อสารของเด็กวัยอนุบาล ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร

ผู้แต่ง

  • จินตนา โนนทิง คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ปนัฐษรณ์ จารุชัยนิวัตน์ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.14456/ojed.2022.4

คำสำคัญ:

กลยุทธ์ของครู, การส่งเสริมทักษะการสื่อสาร, เด็กวัยอนุบาล

บทคัดย่อ

 

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษากลยุทธ์ของครูในการส่งเสริมทักษะการสื่อสารของเด็กวัยอนุบาล 3 ด้าน ได้แก่
การสร้างการมีส่วนเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ทางภาษา การจัดสื่อและสภาพแวดล้อมทางภาษา และการสนทนาโต้ตอบกับเด็ก ตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย คือ ครูประจำชั้นอนุบาลปีที่ 1-3 ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร ปีการศึกษา 2563 จำนวน 137 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามกลยุทธ์ในการส่งเสริมทักษะ   การสื่อสารของเด็กวัยอนุบาล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และนำเสนอในรูปตารางประกอบความเรียง ผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์ของครูในการส่งเสริมทักษะการสื่อสารของเด็กวัยอนุบาล โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (M = 4.61) ด้านที่มีค่าเฉลี่ยคะแนนการปฏิบัติสูงสุด คือ การจัดสื่อและสภาพแวดล้อมทางภาษา (M = 4.67) รองลงมา คือ การสนทนาโต้ตอบกับเด็ก (M = 4.64) และ การสร้างการมีส่วนเกี่ยวข้องกับประสบการณ์ทางภาษา (M = 4.54) ตามลำดับ

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กัญจนา ศิลปกิจยาน. (2562). กรอบแนวคิดของกระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดสะเต็มศึกษาและการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร เพื่อส่งเสริมความสามารถในการสื่อสารของเด็กอนุบาล. วารสารครุศาสตร์, 43(1), 25-45.

กิติมา สุรสนธิ. (2557). ความรู้ทางการสื่อสาร. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2555). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย. เบรน-เบสบุ๊คส์

กรธนา โพธิ์เต็ง. (2558). การพัฒนาทักษะการสื่อสารและความสามารถในการทำโครงงานโดยการจัดการเรียนรู้แบบโครงงานของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 9(2), 162-175.

ณัฐธยาน์ ยิ่งยงค์. (2553). ผลการเล่านิทานพื้นบ้านจังหวัดสุโขทัยประกอบภาพที่มีต่อพัฒนาการด้านการพูดของเด็กปฐมวัย [ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. Srinakharinwirot University Institutional Repository (SWU IR). http://ir.swu.ac.th/jspui/handle/123456789/2309

วรรณี แกมเกตุ. (2551). วิธีวิทยาการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วลัยรัตน์ จันทร์เสมา. (2554). ความสามารถในการสื่อสารแบบวัจนภาษาของเด็กปฐมวัยโดยใช้กิจกรรมการเรียนการสอนแบบจิตปัญญา [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วิรัช ลภิรัตนกุล. (2546). การประชาสัมพันธ์. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. (2562). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษาระยะ 3 ปี ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. http://www.bkkp.go.th/season1/data/103.pdf

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. (2564). แผนปฏิบัติราชการประจำปี พ.ศ. 2564 สำนักการศึกษา.http://www.bangkok.go.th/upload/user/00000116/6yut/Plan%203478/plane64_17_08_2563_00.pdf

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). รายงานผลการประเมินพัฒนาการนักเรียนที่จบหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560 ปีการศึกษา 2561. อักษรไทย (น.ส.พ.ฟ้า เมืองไทย).

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561ก). มาตรฐานการศึกษาของชาติ พ.ศ. 2561. https://eduservice.yru.ac.th/newweb/files/mua/1651-file.pdf

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561ข). รายงานการศึกษาไทย พ.ศ. 2561. https://pmnk.kkzone1.go.th/data/news3/24-02-2019-17-34-35_1344028011.pdf

สุมน ไวยบุญญา และ สุเทพ อ่วมเจริญ. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสมรรถนะการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของนักศึกษาครูที่ส่งเสริมทักษะการสื่อสารสำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 8(1), 239-253.

อัจฉรา ชีวพันธ์. (2558). พัฒนาทักษะภาษา พัฒนาความคิดด้วยกิจกรรมการเล่นประกอบการสอนภาษาไทย. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Australian Early Development Census. (2018). Domain guide: Communication skills and general knowledge. Department for Education (South Australia). https://www.education.sa.gov.au/sites/default/files/aedc-sa-domain-guide-comms-skills.pdf

Caroline, G. (2013). The important of communication skills in young children. Human Development Institute. https://www.hdi.uky.edu/wp-content/uploads/2015/03/ResearchBriefSummer2013.pdf

Chen, J. J., & Shire, H. S. (2016). Strategic teaching: Fostering communication skills in diverse young. learners. Research Gate. https://www.researchgate.net/publication/234703880_Strategic_

Teaching_Fostering_Communication_Skills_in_Diverse_Young_Learners

Swari, S. G., Tantra, D. K., & Pratiwi, N. A. (2020). Classroom communication in early childhood education. Journal of Educational Res earch and Evaluation, 4(4), 328-336. http://dx.doi.org/10.23887/jere.v4i3.27097

McDonald, N. L., & Fisher, D. (2006). Teaching literacy through the arts. Guilford.

Virtual Lab School. (2021). Supporting the communication of children in preschool: Language & literacy experiences. https://www.virtuallabschool.org/preschool/comm-lang-development/lesson-4

Wan, Y. L., & Susan, W. (2017). Interlocutor–child interactions: Supporting children's creativity in graphic-narrative-embodied play. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.23965/AJEC.42.3.09

White, A. (2019). Strategies for supporting children’s communication in educational settings. The Education Hub. https://theeducationhub.org.nz/strategies-for-supporting-childrens-communication-in-educational-settings

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2022-03-12

รูปแบบการอ้างอิง

โนนทิง จ., & จารุชัยนิวัตน์ ป. . . (2022). กลยุทธ์ของครูในการส่งเสริมทักษะการสื่อสารของเด็กวัยอนุบาล ในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 17(1), OJED1701004. https://doi.org/10.14456/ojed.2022.4

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย