ผลของการจัดกิจกรรมศิลปะจากสื่อธรรมชาติที่เด็กเป็นผู้ริเริ่ม ที่มีต่อการควบคุมอารมณ์ของเด็กปฐมวัย
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2022.5คำสำคัญ:
ศิลปะจากสื่อธรรมชาติ, การควบคุมอารมณ์, เด็กปฐมวัยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการควบคุมอารมณ์ของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการใช้กิจกรรมศิลปะจากสื่อธรรมชาติที่เด็กเป็นผู้ริเริ่ม และการศึกษาพัฒนาการด้านการควบคุมอารมณ์ของเด็กปฐมวัยที่ใช้กิจกรรมศิลปะจากสื่อธรรมชาติที่เด็กเป็นผู้ริเริ่ม กลุ่มเป้าหมาย คือ เด็กนักเรียนชาย-หญิง อายุ 4-5 ปี จำนวน 25 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการจัดกิจกรรม 2) แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ด้านการควบคุมอารมณ์ และ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมความฉลาดทางอารมณ์ ด้านการควบคุมอารมณ์ของเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน คะแนนที (T-Score) วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมศิลปะจากสื่อธรรมชาติที่เด็กเป็นผู้ริเริ่มที่มีต่อการควบคุมอารมณ์ของเด็กปฐมวัย มีคะแนนเฉลี่ยหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลอง โดยก่อนการทดลองมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 35.7 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.58 และหลังการทดลองมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 50.0 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.20 รวมทั้งคะแนนเฉลี่ยระหว่างสัปดาห์มีแนวโน้มเพิ่มสูงขึ้นทุกสัปดาห์ โดยเด็กแสดงออก 1) ด้านดี : เด็กรู้จักอารมณ์ของตนเองมากขึ้นบอกความรู้สึกของตนเองได้ 2) ด้านเก่ง เด็กสามารถยอมรับคำอธิบายเมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการ และ 3) ด้านสุข เด็กมีพฤติกรรมที่สนุกสนานเพลิดเพลินกับการทำกิจกรรม
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. คุรุสภา ลาดพร้าว.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2560). แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์เด็กอายุ 3–5 ปี. บียอนด์ พับลิสชิ่ง.
จินต์ มนูญศิลป์. (2556). กิจกรรมศิลปะครูอนุบาล. แปลนพับลิชชิ่ง
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2558). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ (พิมพ์ครั้งที่ 6). พี บาลานซ์ดีไซด์แอนปริ้นติ้ง.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 20). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนารัตน์ เจือจันทร์. (2554). ความสามรถด้านมิติสัมพันธ์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมด้วยเส้นเชือก [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต]. Srinakharinwirot University Institutional Repository (SWU IR). http://ir.swu.ac.th/jspui/handle/123456789/3505
บุศรินทร์ สิริปัญญาธร. (2555). ผลการใช้กิจกรรมศิลปะบูรณาการที่มีต่อความสามรถในการแก้ปัญหา [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์] สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย, มหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ.
ปุณณาสา ธรรมสิทธิ์. (2556). การใช้กิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย.[ปริญญาศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. สาขาวิชาปฐมวัยศึกษา, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วัฒนา ปุญญฤทธิ์ และคณะ. (2553). กิจกรรมสำหรับเด็กปฐมวัย. มิวเซียมบุกส์.
สิริมา อภิญโญอนันตพงษ์. (2553). การวัดและประเมินผลแนวใหม่. ดอกหญ้าวิชาการ.
ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย. (2559). วิธีสอนทั่วไป (Method of teaching). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Erikson, E. H. (1968). Identity, youth, and crisis. Norton.
Korotaeva, E. V., & Svyattseva, A. V. (2016). Initiative development in preschool children. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 233, 280-286. https://doi.org/10.1016/
j.sbspro.2016.10.127
Goleman, D. (1999). Working with emotional intelligence. Bantam Book.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
