เนื้อหาการสอบทักษะโสตประสาทในระดับชั้นต้นของสามสถาบัน ได้แก่ สถาบันทรินิตี้คอลเลช ลอนดอน, ดิแอสซอซิเอทเท็ดบอร์ดออฟเดอะรอยัลสคูลออฟมิวสิค (เอบีอาร์เอสเอ็ม) และ สถาบันยามาฮ่า

ผู้แต่ง

  • กานต์ธิดา กำแพงแก้ว จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
  • ดนีญา อุทัยสุข จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

DOI:

https://doi.org/10.14456/ojed.2021.57

คำสำคัญ:

ทักษะโสตประสาท, เนื้อหาการสอบทักษะโสตประสาทสำหรับนักเรียนระดับชั้นต้น, ขั้นคู่, เมเจอร์, ไมเนอร์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบเนื้อหาการสอบทักษะโสตประสาทในระดับชั้นต้นของ สามสถาบัน ได้แก่ Trinity College London, The Associated Board of the Royal Schools of Music (ABRSM) และ Yamaha เพื่อนำมาเป็นแนวทางในการเรียนและการฝึกฝนทักษะโสตประสาทในแต่ละระดับชั้นใช้ระเบียบวิธีวิจัย เชิงคุณภาพที่มีลักษณะสำคัญในการวิจัยโดยเน้นการวิเคราะห์เอกสาร (content analysis) เป็นหลักวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการบรรยาย ผลของการวิจัย พบว่า ทั้งสามสถาบันมีเนื้อหาในการเรียนเรื่องทักษะโสตประสารทครอบคลุมเนื้อหาองค์ประกอบดนตรีทั้ง 7 ด้าน ได้แก่ จังหวะ ทำนอง เสียงประสาน ลักษณะของเสียง รูปพรรณ สีสัน และรูปแบบโดยมีข้อสังเกต คือ ด้านสีสันและด้านรูปแบบเป็นด้านที่มีการวัดผลน้อยที่สุดในระดับชั้นต้น

เอกสารอ้างอิง

ธวัชชัย นาควงษ์. (2543). การสอนดนตรีสำหรับเด็ก. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Trinity College London, (2017). About Trinity College London. http://www.trinityexamsthailand.com/about

Churairat Music, (2017). ABRSM Thailand Representative. ABRSM Music Exam.

Yamaha, (2017). Yamaha Music Worldwide Education System. http://th.yamaha.com/th/music_education/yamaha_music_education/

Gordon, E. E. (1989). Learning sequences in music. GIA Publications.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-11-02

รูปแบบการอ้างอิง

กำแพงแก้ว ก. ., & อุทัยสุข ด. (2021). เนื้อหาการสอบทักษะโสตประสาทในระดับชั้นต้นของสามสถาบัน ได้แก่ สถาบันทรินิตี้คอลเลช ลอนดอน, ดิแอสซอซิเอทเท็ดบอร์ดออฟเดอะรอยัลสคูลออฟมิวสิค (เอบีอาร์เอสเอ็ม) และ สถาบันยามาฮ่า . วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 16(2), OJED1602041 (9 pages). https://doi.org/10.14456/ojed.2021.57

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย