การพัฒนาแบบทดสอบความพร้อมของนิสิตนักศึกษาครูวิชาเอกชีววิทยาตามกรอบแนวคิดทีแพค
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2022.38คำสำคัญ:
แบบทดสอบความพร้อม, ชีววิทยา, ทีแพคบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ในการพัฒนาแบบทดสอบเพื่อวัดความพร้อมของนิสิตนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูวิชาชีววิทยาตามกรอบแนวคิดทีแพค 2) เพื่อตรวจสอบคุณภาพในด้านความตรงเชิงเนื้อหา ความเที่ยงของแบบทดสอบเพื่อวัดความพร้อมของนิสิตนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูวิชาชีววิทยาตามกรอบแนวคิดทีแพค 3) เพื่อวิเคราะห์ความพร้อมของนิสิตนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพ หลังจากทดสอบกับแบบทดสอบความพร้อมของนิสิตนักศึกษาครูวิชาเอกชีววิทยาตามกรอบแนวคิดทีแพคในภาพรวม กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาตรี ที่กำลังฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูโดยสอนวิชาชีววิทยา สังกัดมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ และมหาวิทยาลัยราชภัฏจากนิสิตที่เรียนคณะครุศาสตร์ และศึกษาศาสตร์จำนวน 75 คน ในกรุงเทพมหานครฯ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้คือ แบบทดสอบความพร้อมของนิสิตนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูวิชาชีววิทยาตามกรอบแนวคิดทีแพค ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบที่ใช้เพื่อศึกษาความพร้อมของนิสิตนักศึกษามี 3 องค์ประกอบ ได้แก่ ความรู้เนื้อหา ความรู้การสอน ความรู้เทคโนโลยี พร้อมตัวบ่งชี้ ได้แก่ ความรู้ด้านเนื้อหามีตัวบ่งชี้ 8 ตัว ความรู้ด้านการสอนมีตัวบ่งชี้ 1 ตัว และความรู้เทคโนโลยีมีตัวบ่งชี้ 3 ตัว และนำมาพัฒนาเป็นแบบทดสอบ 130 ข้อ 2) คุณภาพของแบบทดสอบด้านความตรงเชิงเนื้อหา ผ่านเกณฑ์ค่าดัชนี IOC ทั้งหมด โดยตรวจสอบจากผู้เชี่ยวชาญ 7 คน และความเที่ยงด้านเนื้อหามี 0.9 ด้านการสอน 0.704 และด้านเทคโนโลยี 0.816 3) ความพร้อมของกลุ่มขอนิสิตนักศึกษาสังกัดมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ มีความพร้อมมากกว่านิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฎอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติสภาครูและบุคลากรทางการศึกษา พุทธศักราช 2546. https://www.moe.go.th
บุษราคัม ดุลบุตร. (2555). การวิเคราะห์ความตรงเชิงจำแนกของแบบประเมินการฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสำหรับนิสิต/นักศึกษาวิชาชีพครู: การศึกษาพหุลักษณะและแหล่งข้อมูลพหุ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสาท เนืองเฉลิม. (2558). การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 21. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรงค์ศรี แสงบรรจง. (2555). เครื่องมือและโมเดลการวัดทีแพค-เอสของนิสิตนักศึกษาครู: การพัฒนาและวิเคราะห์เปรียบเทียบโมเดลแข่งขัน [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. https://www.curriculum51.net
หทัยทิพย์ สีส่วน. (2557). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างคุณภาพของกระบวนการฝึกประสบการณ์วิชาชีพกับความยึดมั่ยผูกพันในการทำงานของนิสิตครูโดยมีความเชื่อในความสามารถของตนเป็นตัวแปรส่งผ่าน. An Online Journal of Education, 9(2), 335-349.
Jüttner, M., Boone, W., Park, S., & Neuhaus, B. J. (2013). Development and use of a test instrument to measure biology teachers’ content knowledge (CK) and pedagogical content knowledge (PCK). Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 25(1), 45-67.
Koehler, M. J., & Mishra, P. (2009). What Is technological pedagogical content knowledge?. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 9(1), 60-70.
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
Shulman, L. S. (1986). Those who understand: Knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15(2), 4-14.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
