ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER ที่มีต่อความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการคิดเชิงวิพากษ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
DOI:
https://doi.org/10.14456/ojed.2025.5คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน, กลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER, ความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ, ความสามารถในการคิดเชิงวิพากษ์บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการคิดเชิงวิพากษ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER 2) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการคิดเชิงวิพากษ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER กับเกณฑ์ร้อยละ 70 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสุราษฎร์พิทยา โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งกลุ่ม จำนวน 1 ห้องเรียน รวม 35 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER 2) แบบทดสอบวัดความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ และ 3) แบบวัดความสามารถในการคิดเชิงวิพากษ์ สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า Hotelling’s T2 และค่าสถิติการทดสอบค่าทีแบบ one sample t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER มีความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการคิดเชิงวิพากษ์หลังเรียนสูงขึ้นกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานร่วมกับกลวิธีคำถามเชิงวิพากษ์ CAMPER มีความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการคิดเชิงวิพากษ์สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2563). การคิดเชิงวิพากษ์ (พิมพ์ครั้งที่ 11). ซัคเซส.
ชลาธิป สมาหิโต. (2562). การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานสำหรับเด็กปฐมวัย. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(1), 113-129. https://doi.org/10.14456/sujthai.2019.7
ชุติกานต์ เอี่ยวเล็ก และ อรทัย อนุรักษ์วัฒนะ. (2565). ผลการจัดประสบการณ์การเรียนการสอนโดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษาครู. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 20(1), 257-273. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/suedujournal/article/view/246759
ตะวัน ไชยวรรณ และ กุลธิดา นุกูลธรรม. (2564). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน: การเรียนรู้แบบบูรณาการเพื่อส่งเสริมความรู้ของผู้เรียนในโลกแห่งความจริง. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(2), 251-263.
https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JournalGradVRU/article/view/246642
วนิดา พรมเขต. (2559). การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. https://portal5.udru.ac.th/ebook/pdf/upload/18QeWd3134d98N32W487.pdf
วีรภัทร ศุภรสิงห์. (2562). ผลของการจัดการเรียนรู้โดยใช้กลวิธี REAP ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยและความสามารถในการคิดเชิงวิพากษ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. iThesis Srinakharinwirot University.
http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/696/1/gs591130124.pdf
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2566). การแถลงข่าวผลการประเมิน PISA 2022. PISA THAILAND. https://pisathailand.ipst.ac.th/news-21/
สรานนท์ อินทนนท์. (2562). รู้เท่าทันข่าว. มูลนิธิส่งเสริมสื่อเด็กและเยาวชน (สสย.).
สุรีรัตน์ อักษรกาญจน์. (2561). การอ่านอย่างมีวิจารณญาณ:เทคนิคการอ่านแบบเน้นมโนทัศน์ (CORI) ร่วมกับกลวิธีอาร์ อี เอ พี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 10(1), 91-114. https://e-journal.sru.ac.th/index.php/jhsc/article/view/851
หัตถกาญจน์ อารีศิลป, ดิเรก หงษ์ทอง, สุรชัย บุญญสิริ และ นลิน สินธุประมา. (2565). ณ ขณะอ่าน: บทเรียนฝึกทักษะ “การอ่าน” สำหรับนักเรียน นิสิต นักศึกษา. สถาบันภาษาไทยสิรินธร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. https://www.sti.chula.ac.th/knowledge/3517/
หัสวนัส เพ็งสันเทียะ. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานที่มีต่อการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. iThesis Srinakharinwirot University.
http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/handle/123456789/1306
อรพรรณ บุตรกตัญญู. (2561). การเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อการสร้างมุมมองแบบองค์รวมและ การเข้าถึงโลกแห่งความจริงของผู้เรียน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 46(2), 348-365. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/131909
ออมวจี พิบูลย์ และ กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2564). การเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐานเพื่อพัฒนาสมรรถนะข้ามพิสัย: กรณีศึกษาประเทศฟินแลนด์. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 3(3), 414-428. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/art/article/view/254981
อิทธิพัทธ์ สุวทันพรกูล. (2562). การวิจัยทางการศึกษา แนวคิดและการประยุกต์ใช้ (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภาษาอังกฤษ
Alderman, T. (2016). Meeting the needs of your most able pupils: Science. Routledge.
Pohl, M. (2000). Teaching complex thinking: Critical creative caring. Hawker Brownlow Education.
Mattila, P. & Silander, P. (2015). How to create the school of the future: Revolutionary thinking and design from Finland. Oulu. https://www.classter.com/wp- content/uploads/2016/09/How-to-create-the-school-of-the-future.pdf
Spache, G. D., & Spache, E. B. (1969). Reading in elementary school. Allyn and Buco.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
