ต้นแบบโรงเรียนพระปริยัติธรรมสมัยใหม่ จังหวัดสุรินทร์

Main Article Content

พระครูปัญญาสิริวิมล (สมบัตต ภัททกาญจนะโชติ)
วัชรินทร์ สุทธิศัย
สิทธิพรร์ สุนทร

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ


         บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอนโรงเรียนพระปริยัติธรรม 2) เพื่อศึกษาระดับการจัดการเรียนการสอนโรงเรียนพระปริยัติธรรมสมัยใหม่ 3) เพื่อศึกษาสมการปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอนโรงเรียนพระปริยัติธรรม 4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนสมัยใหม่ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม และ 5) เพื่อสร้างต้นแบบโรงเรียนพระปริยัติธรรมสมัยใหม่ จังหวัดสุรินทร์ เป็นการวิจัยแบบผสม การวิจัยระยะที่ 1 กลุ่มตัวอย่าง จากการสุ่มประชากร ได้แก่ บุคคลที่เกี่ยวข้องกับการเรียนการสอนโรงเรียนปริยัติธรรมของจังหวัดสุรินทร์ จำนวน 333 รูป/คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถาม สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณเชิงเส้นตรง โดยวิธี Enter และ Stepwise ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 การวิจัยระยะที่ 2 ผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรงเรียนพระปริยัติธรรมจำนวน 20 รูป/คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสัมภาษณ์ และใช้วิธีการจัดกลุ่มเนื้อหาที่มีลักษณะเดียวกันและการพรรณนาความ


          ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับการจัดการเรียนการสอน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) สมการปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอน มีตัวแปรปัจจัยที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนการสอนเข้าสู่สมการ 8 ตัวแปร และ 4) ข้อเสนอแนะการพัฒนาการจัดการเรียนการสอน ควรมีการสร้างความเข้าในใจเกี่ยวกับนโยบายการจัดการเรียนการสอนแก่บุคลากรของโรงเรียน ควรมีการปรับปรุงการสภาพแวดล้อมในโรงเรียนและห้องเรียนให้เอื้อต่อการเรียนการสอน

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

เอกสารอ้างอิง

กองพุทธศาสนศึกษา. (2557). คู่มือปฏิบัติงานโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

จุรีพร มุลมี. (2565). ประสิทธิภาพการจัดการเรียนการสอนของครูในศตวรรษที่ 21 ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. ใน การค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเกริก.

พระมหาธีรเดช โพธิ์ทอง. (2558). ตัวแบบการจัดการโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 4 เพื่อให้เป็นองค์กรแห่งความสุข. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

พระมหาสุวัฒน์ เสนเพ็ง. (2563). รูปแบบการบริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาที่สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

พระราชบัญญัติการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2542 (แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2545). (2545). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 119 ตอนที่ 123 ก. หน้าที่ 1-16 (19 ธันวาคม 2545).

ภัทรพร อุตพันธ์. (2551). แนวทางการมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาโรงเรียนพระปริยัติธรรมในภาคใต้. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาพัฒนศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภูวณัฐสร์ หนูมาก. (2556). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการจัดการศึกษาโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

โรงเรียนพระปริยัติธรรมจังหวัดสุรินทร์. (2565). ข้อมูลโรงเรียนพระปริยัติธรรม จังหวัดสุรินทร์. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2565 จาก https://shorturl.asia/Yk6hd

สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2553). แผนแม่บทการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาติ พ.ศ. 2554-2559. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.

Yamane Taro. (1973). Statistics an Introductory Analysis. 3rd ed. New York : Harper and Row.