THE DECORATIVE PAGODA OF KHUAN KRUAT TEMPLE: AN EXAMPLE OF A FOLK PAGODA, PHATTALUNG

Main Article Content

CHEN PECHARAT

Abstract

                     The main objectives of this research are to study the origin and inspiration for creating, to analyze the pattern of Khuan Kruat shaped pagoda, finally dating the age of the pagoda which is comparable with the standard model in both Ayutthaya and Rattanakosin periods, including analyzing together with pagodas in the same area and nearby areas. The results show that this local uniformed pagoda appears to be inspired by the standard uniform in the central region that dating approximately early Rattanakosin period. But in some details, it shows the local craftsmanship. It was also found that there was a correlation in style with the local uniformed pagodas in nearby areas. For the determination of age can be determined from the components in detail which is comparable with decorative pagodas in the region central. For verification in conjunction with document data creation history. It was found that the Khuan Kruat-shaped pagoda was probably between the reigns of King Rama V-VII.

Article Details

How to Cite
PECHARAT, C. (2022). THE DECORATIVE PAGODA OF KHUAN KRUAT TEMPLE: AN EXAMPLE OF A FOLK PAGODA, PHATTALUNG. Journal of Suan Sunandha Arts and Culture, 2(2), 39–53. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/artsjournal_ssru/article/view/264172
Section
RESEARCH ARTICLE

References

ไขแสง ศุขะวัฒนะ. วัดพุทธศาสนาที่ได้รับอิทธิพลศิลปะจีนในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ:

โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. มูลนิธิเจมส์ทอมป์สัน ให้ทุนจัดตีพิมพ์เผยแพร่, 2526.

คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ ในคณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนพรรษา 6 รอบ 5 ธันวาคม 2552. วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญา จังหวัดสงขลา. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว, 2545.

เชน เพชรรัตน์. “ศิลปกรรมเนื่องในพุทธศาสนาในจังหวัดสงขลา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 20-25.” การศึกษาตามหลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีการศึกษา 2563.

ประภัสสร์ ชูวิเชียร. “วัดวรเชตุเทพบำรุง แบบอย่างงานช่างของอยุธยาในพุทธศตวรรษที่ 22.” วิทยานิพนธ์ตามหลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์

ศิลปะไทย ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีการศึกษา 2552.

พัสวีสิริ เปรมกุลนันท์. “ศิลปกรรมในพระราชประสงค์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว.” วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะไทย ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร 2558.

ศักดิ์ชัย สายสิงห์. “เจดีย์ในประเทศไทย: แนวคิด คติการสร้าง พัฒนาการทางรูปแบบ และการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์.” รายงานการวิจัยได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยศิลปากร ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2555-2556.

สันติ เล็กสุขุม. เจดีย์เพิ่มมุม เจดีย์ย่อมุม สมัยอยุธยา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ เจมส์ ทอมป์สัน, 2529.

__________. ลวดลายประดับปูนปั้นแบบอยุธยาตอนปลาย (พ.ศ. 2172-2310). ทุนอุดหนุนการวิจัย ประจำปีงบประมาณ 2530 ศูนย์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. มูลนิธิ เจมส์ ทอมป์สัน จัดพิมพ์ พ.ศ. 2532.

__________. ศิลปะอยุธยา งานช่างหลวงแห่งแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2542.

__________. ข้อมูลกับมุมมอง: ศิลปะรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2548.

__________. งานช่างคำช่างโบราณ. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2553.

สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดพัทลุง. วัดควนกรวด. (2564), สืบค้น 9 มีนาคม 2565, จาก https://www.m-culture.go.th/phatthalung/ewt_news.php?nid=2765&filename=King.

หลวงศรีวรวัตร (พิณ จันทโรจน์), ขุนสิกขกิจบริหาร. ประชุมพงศาวดารภาคที่ 15 (พงศาวดารเมืองพัทลุง), กรุงเทพฯ: โสภณพิพรรฒธนากร, พิมพ์แจกในงานปลงศพ นายใหม่ มันนะประเสริฐ, 2463.