THE DECORATIVE PAGODA OF KHUAN KRUAT TEMPLE: AN EXAMPLE OF A FOLK PAGODA, PHATTALUNG
Keywords:
Pagoda’ Khuan Kruat temple, The decorative pagoda, PhatthalungAbstract
The main objectives of this research are to study the origin and inspiration for creating, to analyze the pattern of Khuan Kruat shaped pagoda, finally dating the age of the pagoda which is comparable with the standard model in both Ayutthaya and Rattanakosin periods, including analyzing together with pagodas in the same area and nearby areas. The results show that this local uniformed pagoda appears to be inspired by the standard uniform in the central region that dating approximately early Rattanakosin period. But in some details, it shows the local craftsmanship. It was also found that there was a correlation in style with the local uniformed pagodas in nearby areas. For the determination of age can be determined from the components in detail which is comparable with decorative pagodas in the region central. For verification in conjunction with document data creation history. It was found that the Khuan Kruat-shaped pagoda was probably between the reigns of King Rama V-VII.
References
ไขแสง ศุขะวัฒนะ. วัดพุทธศาสนาที่ได้รับอิทธิพลศิลปะจีนในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. มูลนิธิเจมส์ทอมป์สัน ให้ทุนจัดตีพิมพ์เผยแพร่, 2526.
คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ ในคณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนพรรษา 6 รอบ 5 ธันวาคม 2552. วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญา จังหวัดสงขลา. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว, 2545.
เชน เพชรรัตน์. “ศิลปกรรมเนื่องในพุทธศาสนาในจังหวัดสงขลา ระหว่างพุทธศตวรรษที่ 20-25.” การศึกษาตามหลักสูตรปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีการศึกษา 2563.
ประภัสสร์ ชูวิเชียร. “วัดวรเชตุเทพบำรุง แบบอย่างงานช่างของอยุธยาในพุทธศตวรรษที่ 22.” วิทยานิพนธ์ตามหลักสูตรปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์
ศิลปะไทย ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร ปีการศึกษา 2552.
พัสวีสิริ เปรมกุลนันท์. “ศิลปกรรมในพระราชประสงค์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว.” วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ศิลปะไทย ภาควิชาประวัติศาสตร์ศิลปะ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร 2558.
ศักดิ์ชัย สายสิงห์. “เจดีย์ในประเทศไทย: แนวคิด คติการสร้าง พัฒนาการทางรูปแบบ และการวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์.” รายงานการวิจัยได้รับทุนอุดหนุนการวิจัยจากสถาบันวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยศิลปากร ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2555-2556.
สันติ เล็กสุขุม. เจดีย์เพิ่มมุม เจดีย์ย่อมุม สมัยอยุธยา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิ เจมส์ ทอมป์สัน, 2529.
__________. ลวดลายประดับปูนปั้นแบบอยุธยาตอนปลาย (พ.ศ. 2172-2310). ทุนอุดหนุนการวิจัย ประจำปีงบประมาณ 2530 ศูนย์วิจัย มหาวิทยาลัยศิลปากร. มูลนิธิ เจมส์ ทอมป์สัน จัดพิมพ์ พ.ศ. 2532.
__________. ศิลปะอยุธยา งานช่างหลวงแห่งแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2542.
__________. ข้อมูลกับมุมมอง: ศิลปะรัตนโกสินทร์. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2548.
__________. งานช่างคำช่างโบราณ. กรุงเทพฯ: กรมศิลปากร, 2553.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดพัทลุง. วัดควนกรวด. (2564), สืบค้น 9 มีนาคม 2565, จาก https://www.m-culture.go.th/phatthalung/ewt_news.php?nid=2765&filename=King.
หลวงศรีวรวัตร (พิณ จันทโรจน์), ขุนสิกขกิจบริหาร. ประชุมพงศาวดารภาคที่ 15 (พงศาวดารเมืองพัทลุง), กรุงเทพฯ: โสภณพิพรรฒธนากร, พิมพ์แจกในงานปลงศพ นายใหม่ มันนะประเสริฐ, 2463.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Journal of Suan Sunandha Arts and Culture
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารศิลปวัฒนธรรมสวนสุนันทา เป็นวารสารในรูปแบบเปิด (Open Access) ผู้ใช้ทั่วไปหรือระบบสารสนเทศของหน่วยงาน ฐานข้อมูลอัตโนมัติ ระบบห้องสมุดอัตโนมัติ สามารถเข้าถึง ดาวน์โหลด เอกสารไฟล์บทความบนเว็บไซต์วารสาร โดยไม่มีค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารศิลปวัฒนธรรมสวนสุนันทาทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรอนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยอยู่ภายใต้เงื่อนไข สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอน (Creative Commons License: CC) และ ต้องแสดงที่มาจากวารสาร – ไม่ใช้เพื่อการค้า – ห้ามแก้ไขดัดแปลง, Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในราชวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ