WOMEN WRITERS DURING THE TRANSITIONAL PERIOD OF KING RAMA VII
Main Article Content
Abstract
This research article aims at how Siamese women are earning their livings across the transitional period in the Reign of King Prajadhipok era, 1925 A.D. to 1934 A.D. Within the consideration on the socio-economic and cultural contexts, the research finds out that the Siamese government educational politics and the curricula since 1917 A.D has caused the effects on the Siamese women occupations. School learning subjects on housekeeping, female handicrafts, general education and also the vocational studies on teacher-training and nursing study are given those learners to obtain jobs an according with their occupations, such as school-teacher nurse and writers until the 1930 decade, Siamese women start to enter the faculty of medical science at the University and Law subjects at Law school. Thus, Siamese Women are being provided more of occupations, including some other women careers are being offered. One affectionate career, Women writers are being studied. The first factor that lead some women to earn as writers is the family background. Most of them are from the high and middle class, as they are able to study in the most qualified, female private school. While the growth of industrial printing and modern mass media such as newspaper and women magazines is supporting the women’s work is the second factor. Women in transition were given the opportunity to study law and modern medicine as well as careers that enhance new skills Making Siamese women have a career in the new era equally with men later.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารศิลปวัฒนธรรมสวนสุนันทา เป็นวารสารในรูปแบบเปิด (Open Access) ผู้ใช้ทั่วไปหรือระบบสารสนเทศของหน่วยงาน ฐานข้อมูลอัตโนมัติ ระบบห้องสมุดอัตโนมัติ สามารถเข้าถึง ดาวน์โหลด เอกสารไฟล์บทความบนเว็บไซต์วารสาร โดยไม่มีค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด
ข้อความภายในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารศิลปวัฒนธรรมสวนสุนันทาทั้งหมด รวมถึงรูปภาพประกอบ ตาราง เป็นลิขสิทธิ์ของสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา การนำเนื้อหา ข้อความหรือข้อคิดเห็น รูปภาพ ตาราง ของบทความไปจัดพิมพ์เผยแพร่ในรูปแบบต่าง ๆ เพื่อใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ ต้องได้รับอนุญาตจากกองบรรณาธิการวารสารอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรอนุญาตให้สามารถนำไฟล์บทความไปใช้ประโยชน์และเผยแพร่ต่อได้ โดยอยู่ภายใต้เงื่อนไข สัญญาอนุญาตครีเอทีฟคอมมอน (Creative Commons License: CC) และ ต้องแสดงที่มาจากวารสาร – ไม่ใช้เพื่อการค้า – ห้ามแก้ไขดัดแปลง, Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
ข้อความที่ปรากฏในบทความในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา และบุคลากร คณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในราชวิทยาลัยฯแต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเอง ตลอดจนความรับผิดชอบด้านเนื้อหาและการตรวจร่างบทความเป็นของผู้เขียน ไม่เกี่ยวข้องกับกองบรรณาธิการ
References
รวมพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง ประกาศพระราชบัญญัติลักพา ณ วันพุธ เดือน 7 ขึ้น 7 ค่ำ ปีมะโรงสัมฤทธิศก (28 พฤษภาคม พ.ศ. 2411). กรุงเทพฯ : องค์การค้าคุรุสภา, 2548.
จำนงศรี หาญเจนลักษณ์. ดุจนาวากลางมหาสมุทร. กรุงเทพฯ: นานมีบุคส์, 2543.
ตาด ประทีปะเสน. โรงเรียนกุลสตรีวังหลังกับแหม่มโคล์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ร.รัตนะ, 2491.
บุญเหลือ เทพยสุวรรณ (หม่อมหลวง). ความสำเร็จและความล้มเหลว คณะกรรมการบริหารกองทุนหม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ. จัดพิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพศาสตราจารย์หม่อมหลวงบุญเหลือ เทพยสุวรรณ วันที่ 7 มิถุนายน 2527. สืบค้นจาก www. http vajirayana.org) บทที่ 1 การศึกษาอบรม, โรงเรียน, 2527.
“ประวัติหม่อมประยูร โสณกุล ณ อยุธยา.” ใน เอกสารราชการมณฑลนครศรีธรรมราชในสมัยที่เจ้าพระยายมราช (ปั้น สุขุม) เป็นข้าหลวงเทศาภิบาล ร.ศ. 115-125 (พ.ศ. 2439-2449) พิมพ์ในงานพระราชทานเพลิงศพหม่อมประยูร โสณกุล ณ อยุธยา ณ เมรุหน้าพลับพลา
อิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส 23 มีนาคม 2520 กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์พระจันทร์, 2520.
พรรณี บัวเล็ก. “ลักษณะของนายทุนไทยในระหว่าง พ.ศ. 2457-2482.” ใน บทเรียนจากความรุ่งโรจน์สู่โศกนาฏกรรม. กรุงเทพฯ: พันธกิจ, 2545.
พิมพ์ประไพ พิศาลยบุตร. “นายแม่ : ตำนานหญิงจีนสยาม”. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : นานมีบุคส์พับลิเคชั่น, 2555.
พูนพิศมัย ดิศกุล ,หม่อมเจ้าหญิง. พระประวัติลูกเล่า. พระนคร : โรงพิมพ์กฤษณปกรณ์, 2525.
__________. สิ่งที่ข้าพเจ้าพบเห็น. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : นิตยสารคลังสมอง, 2534.
ฟ้ารุ่ง ศรีขาว. “เปิดชีวิตข้าหลวงจากรั้ววังบางขุนพรหม อยู่กับ“เจ้านาย” อย่างไรหลัง 2475” ใน ศิลปวัฒนธรรม ฉบับธันวาคม 2558 เผยแพร่ในระบบออนไลน์ Silpa-mag.com. วันที่ 3 ธันวาคม 2562, 2558.
วีรยุทธ ปีสาลี. “ขัตติยะนารีศึกษา :การศึกษาของเจ้านายสตรีจากวิถีจารีตสู่วิถีสมัยใหม่” ใน ศิลปวัฒนธรรม, 43(1) กรกฎาคม พ.ศ. 2565, 2565.
ยุพาภรณ์ แจ้งเจนกิจ. “การศึกษาของสตรีไทย : ศึกษากรณีเฉพาะโรงเรียนราชินี” (พ.ศ. 2447-2503) วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต ภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2530.
ยุวดี ศิริ. ตึกเก่าโรงเรียนเดิม. กรุงเทพฯ: มติชน, 2557.
สมาคมนิตยสารแห่งประเทศไทย. ประวัตินิตยสารไทย. กรุงเทพฯ: บริษัทเนชั่นมัลติมีเดีย, 2550.
อคิน รพีพัฒน์, ม.ร.ว. สังคมไทยสมัยต้นรัตนโกสินทร์ พ.ศ. 2325-2416. กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 2518.
อรสรา สายบัว. “หม่อมเจ้าหญิงมัณฑารพ กมลาศน์” ใน สตรีสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย. กรุงเทพฯ : คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ ในคณะกรรมการจัดงานเฉลิม
พระเกียรติ สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เนื่องในโอกาสพระราชพิธี
มหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 12 สิงหาคม 2547, 2547.
Aly Eve Weinbaum, Modern Girl around the world Reserch Group, Thomas, Lynn M., Priti Ramamurthy, Uta G. Poiger, Madeleine Yue Dong. The Modern Girl Around the World: Consumption, Modernity,and Globalization. Durham, N.C.: Duke University Press, 2008.
Sakchai Limonado Phanawat. “แมคอะซินวัฒนาวิทยา พฤษภาคม ร.ศ. 131.” ใน จดหมายเหตุแสงอรุณ, 18(2). เฟซบุ๊กโพสต์วันที่ 3 กรกฎาคม 2558.