A Model of Competency Development of Employees in Wellgrow Industrial Estate, Bang Pakong District, Chachoengsoa Province
Keywords:
Competency Development Model, Employee Wellgrow Industrial Estate Bang Pakong District, Chachoengsao ProvinceAbstract
This research was aimed to study the need of competency development of employee
to improve and assess a competency development model of employee. The data was
compiled using the integrated method with 3 processes; Step 1:study the need of
competency development of employee, Step 2: improve a competency development model of
employee and Step 3: assess a competency development model of employee. The sample
group was 400 employees of Wellgrow Industrial Estate. A model was improved by 17
professors who worked as an executive and related to the competency assessment of
employee, and 108 managers of Wellgrow Industrial Estate by the technique of group
conversation and sample group to assess the possibility and the benefit of using. The finding
revealed that; 1) the competency development was in the high level, 2) there were 10
components to improve a competency development model of employee: improving the work
process to accomplish the goals, using the organization resources for the highest efficiency,
the participation of defining the organizational goals, dedicating to work, improving the
emotional quotient, the consciousness of using the resources worthily, work efficiently,
supporting the teamwork, responsible for the personal and organizational goals, and
improving the information technology skill, and 3) the assessment of a competency
development model of employee was in the highest level.
References
ทรัพยากรมนุษย์ กรณีศึกษา : โรงงานอุตสาหกรรมในเขตนิคมอุตสาหกรรมภาคตะวันออก.
วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. โครงการ
บัณฑิตศึกษาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
กัลยา ศรีธิ. (2553). การพัฒนาขีดความสามารถของบุคลากรในการดำเนินงานขององค์กรบริหารส่วน
ตำบลในเขตอำเภองาว จังหวัดลำปาง. ลำปาง: หลักสูตรปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต
สาขาวิชาการจัดการทั่วไป มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
ชัชวาล อรวงศ์ศุภทัต. (2560). ความสำคัญของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม
2560, จาก writer:http://www.tpa.or.th/writer/read_this_book_topic.php?bookID=1314&read=
true
ถวัลย์ วรเทพพุฒิพงษ์. (2540). แนวคิด กระบวนการ และโครงสร้างการตัดสินใจ ใน การประชุมเชิง
ปฏิบัติการเพื่อเพิ่มพูนความสามารถของกำนันในการบริหารงานพัฒนาชนบท. ขอนแก่น:
โฆษะขอนแก่น.
นันทนา ธรรมบุศย์. (2540). การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. วารสารแนะแนว, 31 (166), 25-30.
นราศรี ไววนิชกุล และชูศักดิ์ อุดมศรี. (2545). ระเบียบวิธีวิจัยธุรกิจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวิริยาสาส์น.
ประคัลภ์ ปัณฑพลังกูร. (2560). การทำให้พนักงานเกิดความรักในการทำงาน. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม
2560, จาก think people consulting:https://prakal.wordpress.com/2015/10/27/ผู้นำที่ดีเขาจูงใจ
พนักงาน/
-------. (2560). ถ้าเป้าหมายขององค์กรไม่ชัดเจน ก็อย่าหวังว่าเป้าหมายของพนักงานจะชัดเจน. สืบค้น
เมื่อ 15 มกราคม 2560, จาก think people consulting:https://prakal.wordpress.com
ประพันธ์ พ่วงปรีชา. (2550). การศึกษาขีดความสามารถของพนักงานทั่วไป บริษัท โออิชิเทรดดิ้ง
จำกัด. สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และ
องค์กร. กรุงเทพฯ: คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พงศ์ศรันย์ พลศรีเลิศ (2560). การกำหนดเป้าหมายขององค์กร. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2560, จาก
think people consulting:https://phongzahrun.wordpress.com/2011/12/13/
พรชัย เจดามาน. (2560). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2560, จาก knation
blog:http://www.oknation.net/blog/jedaman/2013/03/29/entry-1
พะยอม วงศ์สารศรี. (2542). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: สุภา.
ระพี แก้วเจริญ และฑิตยา สุวรรณะชฎ. (2543). การแบ่งเวลาปฏิบัติราชการของข้าราชการเรือนใน
ระดับบริหารอาวุโส. กรุงเทพฯ: สำนักนายกรัฐมนตรี.
วรางค์ศิริ ทรงศิล. (2550). การกำหนดขีดความสามารถหลักและขีดความสามารถด้านการบริหารจัดการ
ของบุคลากร กรณีศึกษา: บริษัท เอ็น เอส เค แบริ่งส์ แมนูแฟคเจอริ่ง (ประเทศไทย) จำกัด.
สารนิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์กร.
กรุงเทพฯ: คณะพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
วิจารณ์ พานิช. (2560). วิธีพัฒนาขีดความสามารถที่ดีกว่าการฝึกอบรม.: สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2560,
จาก Knowledge Management: https://www.gotoknow.org/posts/498065
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2550). ทฤษฎีการประเมิน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรีศักดิ์ จามรมาน. (2549). การพัฒนาไอซีทีในองค์การสวัสดิการสังคมสมัยใหม่ เอกสารประกอบการ
สัมมนาเชิงปฏิบัติการเรื่อง “การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อพัฒนาระบบการบริการและ
นโยบายสวัสดิการสังคมไทย”, 23 สิงหาคม 2549. ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุภัคศิริ ยุทธิวัจน์. (2552). การพัฒนาศักยภาพในการปฏิบัติงาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพ: ธนธัชการ
พิมพ์.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2560). ทักษะด้านนวัตกรรมดิจิทัล สิ่งสำคัญต่อการเปลี่ยนแปลง
องค์กรสู่ยุคดิจิทัล. สืบค้นเมื่อ 15 มีนาคม 2560, จาก Depa Digital Thailand: http://
www.depa.or.th/th/article/depa-กับพันธกิจนำประเทศสู่ดิจิทัล
อนุรักษ์ ทองสุโขวงศ์. (2559). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการบัญชีต้นทุน. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2559,
จาก Course Sallabus: https://home.kku.ac.th/anuton/cost%20accounting/
cost%20management.htm
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2547). Career Development in Practice. กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.
-------. (2560). จิตสำนึกของความประหยัด. สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2560, จาก Innovation
Training Center: www.itcinnotraining.com/detail_new.php?key=content&news_id=135
Best, J. W. (1981). Research in Education. 4th ed., New Jersey: Prentice Hall.
Burgoyne, J. (1993 June 22). The Competence Movement: Issues, Stakeholders and Prospects.
Personnel Review, Vol 22 Issue: 6-13.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Testing. 3rd ed. New York: Harper and Row.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities.
Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607-610.
Nadler, L. & Nadler, Z. (1989). Development Human Resource. 3rd ed. San Francisco: Jossey
Bass.
Peter. (2007). Creating New School The Strategic Management of Charter Schools. from: https://
eric.ed.gov/?id=ED482409
Stufflebeam, D. L. (1997). Education Evaluation and Decision – Making. Itasca, II: F. E.
The Ken Blanchard Companies. (2009). Improve employee motivation & retention: Retrieved
March 15, 2017, from http://www.kenblanchard.com
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
