Exhibition Management Measurements after COVID-19 Pandemic that Effect Visitors’ Level of Confidence to Revisit Exhibitions

Authors

  • Suhbpong Smithtun บจก. เอ็น.ซี.ซี. เอ็กซิบิชั่น ออกาไนเซอร์
  • Santidhorn Puripakdee

Keywords:

Measurement, Exhibitions, COVID-19

Abstract

The objectives of this research were 1)to study comparatively measurements of exhibition organizations after COVID-19 pandemic, and level of visitors’ confidence to revisit exhibitions, and 2)to examine managerial measurements of exhibition organizations after COVID-19 pandemic that effect visitors’ confidence to revisit exhibitions. Quantitative questionnaires were used to gather data from 420 people who are frequent visitors to any exhibition in Thailand. Statistics were analyzed using frequency, percentages, standard deviation, Pearson’s correlation, Tolerance, VIF, and multiple regression. The results of the research were 1)the overall aspects of managerial measurements of exhibition organizations after COVID-19 which are safety and hygiene, activity and mobility, track and traceability, and communication showed extremely high results, and 2) only communication, and track and traceability aspects of management of exhibition organizations effected visitors’ level of confidence to revisit exhibitions.

References

ณัฐกานต์ รัตนพันธุ์, พัชราภรณ์ บุญเลื่องและอรทัย พงศ์เชี่ยวบุญ. (2560). สงขลาเมืองแห่งไมซ์ เพื่อรองรับกลุ่มการท่องเที่ยว IMT-GT. วารสารบริหารธุรกิจและการบัญชี มหาวิทยาลัยขอนแก่น,1(1), 66-78.

นรินทิพย์ ชัยพรมเขียว, ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ, นิทัศน์ ศิริโชติรัตน์และสุธี อยู่สถาพร. (2560). มาตรการในการควบคุมและป้องกันภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ กรณีศึกษา เขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษด่านพรมแดนแม่สอด จังหวัดตาก ประเทศไทย. วารสารกฏหมายสุขภาพและสาธารณสุข, 3(2), 193-210.

ประพนธ์ เล็กสุมา และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). องค์ประกอบทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเข้าร่วมการจัดแสดงสินค้าของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมอาหาร. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and Arts), 9(2), 48-57.

ประพนธ์ เล็กสุมา และธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). บทบาทและความสำคัญในการเข้าร่วมงานจัดแสดงสินค้าระดับนานาชาติ ของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมอาหาร. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and Arts), 9(1), 1585-1594.

ประสพชัย พสุนนท์. (2556). วิจัยไม่ใช่เรื่องยาก.วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี,24(2), 139-149.

ผู้จัดการออนไลน์. (2563). ราชบัณฑิตฯบัญญัติศัพท์คำว่า“New Normal”. สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2563, เว็บไซต์: https://mgronline.com/uptodate/detail/9630000050529

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์.พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ ประสานมิตร.

มธุรส ทิพยมงคลกุล. (2555). ระบาดวิทยาภูมิศาสตร์ในงานสาธารณสุข. Journal of Public Health, 42(3), 44-54.

มนัญญา ประเสริฐสุข, นพรัตน์ มงคลางกูร, ขวัญเนตร มีเงิน, อรณิชา การคาน, ปรางค์ศิริ นาแหลม, วรยา เหลืองอ่อน และสิริมา มงคลสัมฤทธิ์. (2560). การประเมินผลมาตรการเฝ้าระวัง ป้องกัน และควบคุมโรคไข้หวัดใหญ่ของสถานบริการสาธารณสุขระดับประเทศปี 2558. Disease Control Journal, 43(3), 316-328.

มูลนิธิภิวัฒน์สาธารณสุขไทย. (2563). ประวัติศาสตร์การระบาดของโรคร้ายแรงในสยาม (ตอนที่ 1) กาฬโรคและอหิวาตกโรค. สืบค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2563, เว็บไซต์:

https://www.hfocus.org/content/2020/03/18680

รัฐวินท์ อมรสันต์. (2563). มาตรการควบคุมภาวะมลพิษจากการทำเหมืองแร่ทองคำในประเทศไทย: ศึกษาเปรียบเทียบกับประเทศสหรัฐอเมริกา. วารสารบัณฑิตศึกษานิติศาสตร์, 13(1), 63-74.

ศุภฤกษ์ ทิฉลาด, อำนวย ทิพศรีราช และอภิสรา ตามวงค์. (2563). การสอบสวนและควบคุมโรคติดเชื้อไวรัสซิกา อำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง ปี 2561. วารสารสาธารณสุขล้านนา, 16(1), 57-69.

สุธนา ณ นคร. (2562). ความเชื่อมั่นของผู้บริโภคต่อธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์. วารสารวิชาการแสงอีสาน, 16(1), 47-54.

สุรัยยา หมานมานะ, โสภณ เอี่ยมศิริถาวร และสุมนมาลย์ อุทยมกุล. (2563). โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสารสถาบันบำราศนราดูร, 14(2), E1-10.

สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ และสำนักวิชาการและนวัตกรรม. (2563). รวมพลังพลเมืองตื่นรู้ช่วยชาติสู้ภัยโควิด19: แนวปฏิบัติในการป้องกันและเฝ้าระวังโรคโควิด19 ในชุมชน. พิมพ์ครั้งแรก. กรุงเทพฯ: สามดีพริ้นติ้งอีควิปเมนท์

สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมและนิทรรศการ. (2561). แผนแม่บทอุตสาหกรรมการจัดประชุมและงานแสดงสินค้านานาชาติ ปี พ.ศ. 2560-2564 (ฉบับปรับปรุง). สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2563, เว็บไซต์:

www.businesseventsthailand.com/files/strategic-plan/แผนยุทธศาตร์%20/สสปน%20/ประจำปี%202560-2564%20(ฉบับสมบูรณ์).pdf

อำพวรรณ์ ยวนใจ, อุ่นเรือน กลิ่นขจร, สุพรรษา วรมาลีและจริทร์รฐา วัชระเกษมสุนทร. (2563). ผู้ป่วยติดเชื้อ coronavirus disease 2019 : รายงานผู้ป่วย.เวชบันทึกศิริราช, 13(2), 155-163.

Godar, S. H., & O'connor, P. J. (2001). Same time next year—buyer trade show motives. Industrial Marketing Management, 30(1), 77-86.

Kramer, R. M., & Tyler, T. R. (Eds.). (1995). Trust in organizations: Frontiers of theory and research. Sage Publications.

Lin, Y., Jiang, J., & Kerstetter, D. (2018). A three-component framework for trade show performance evaluation. Journal of Hospitality & Tourism Research, 42(6), 855-879.

Morgan, R. M., & Hunt, S. D. (1994). The commitment-trust theory of relationship marketing. Journal of Marketing, 58(3), 20-38.

Nicholls, A., & Opal, C. (2005). Fair Trade: Market-driven Ethical Consumption.Trowbridge: Sage.

Zhang, A., Mankad, A., & Ariyawardana, A. (2020). Establishing confidence in food safety: is traceability a solution in consumers’ eyes?. Journal of Consumer Protection and Food Safety, 15(2), 99-107.

Downloads

Published

2021-06-26

How to Cite

Smithtun , S. ., & Puripakdee, S. . (2021). Exhibition Management Measurements after COVID-19 Pandemic that Effect Visitors’ Level of Confidence to Revisit Exhibitions. Business Review Journal, 13(1), 111–129. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/242301

Issue

Section

Research Articles