The Impact of Marketing Strategic Factors on Service Satisfaction: A Case Study of MICE Industry at Khon Kaen Province
Keywords:
Marketing Strategic Factors, Satisfaction, Covariance Structure ModelAbstract
This paper was undertaken to study the impact of marketing strategic factors on consumer' satisfaction by employing the covariance structure model. The data was collected from 400 Khon Kaen-MICE’s customers with convenience sampling. The result reveals that the “physical factors” and “people factor” were playing an important role in customer satisfaction. Besides, the “place factors” and “process factors” were playing a subordinate role to customer satisfaction. In addition, the “promotion factors” “product factors” and “price factors” were playing a minor role in customer service satisfaction significantly.
References
ณัฐกาญจน์ สุวรรณธารา. (2562). การสร้างภาพลักษณ์องค์กรสำหรับธุรกิจการค้าปลีก กรณีศึกษาห้างสรรพสินค้าชุมชน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(1), 178-186.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2538). ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น (LISREL) สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิภาวรรณ วงษ์ใหญ่. (2562). การศึกษาปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจเข้าร่วมประชุมเชิงปฏิบัติการ. วารสารการพัฒนางานประจำสู่งานวิจัย, 6,69-74.
พงศ์ศิริ แซ่ตัน. (2558). พฤติกรรมและความพึงพอใจของผู้บริโภคต่อส่วนประสมทางการตลาดบริการ: กรณีศึกษาร้านไอศกรีม Swensen’s สาขา Big C สตูล. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
วรุฒ บินล่าเต๊ะ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเลือกใช้บริการการจัดประชุมและสัมมนา (MICE) ในธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ท เครืออมารี. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 5(1), 51-62.
ศิริภัสสร ชูช่วย. (2558). รูปแบบการบริการต้นแบบของสถานที่จัดงานในสถาบันการศึกษา กรณีศึกษา: ศูนย์ประชุมคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ บริษัท ธีรฟิล์ม และไซเท็ก จำกัด.
ศุภกฤต ปิติพัฒน์. (2558). ตัวแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความเป็นเมืองน่าอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตอนบน. วารสารปัญญาภิวัตน์, 10(1), 78-90.
สำนักงานส่งเสริมการจัดประชุมนิทรรศการ. (2562). แนวโน้มอุตสาหกรรมไมซ์ของโลก. สืบค้นเมื่อ 7 กรกฎาคม 2562, เว็บไซต์ https://www.businesseventsthailand.com/uploads/press_media/file/190903-file-BSQ05MQAd.pdf
สุกัญญา มณีอินทร์. (2559). ความพึงพอใจในส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจเลือกสวนสาธารณะในกรุงเทพมหานครเพื่อการวิ่ง. ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุธิดา โสภณดิเรกรัตน์ (2554) ความพึงพอใจของผู้บริโภคต่อกลยุทธ์การตลาดเพื่อรักษาความเป็นผู้นำและการจัดการเชิงกลยุทธ์ ของธุรกิจบริการทางการเงินในเขตกรุงเทพมหานคร: กรณีศึกษา ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน). ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
อารีรัตน์ ไชยช่อฟ้า. (2558). ความพร้อมทางการตลาดสำหรับธุรกิจการจัดประชุม เพื่อรองรับ AEC ของอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G., & Buchner, A. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social, behavioral, and biomedical sciences. Behavior Research Methods, 39, 175-191.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1989). LISREL 7: A guide to the program and applications, SPSS. Chicago: IL., Inc.
Kotler, P., & Keller, KL. (2006). Marketing Management 12e. France: Edition Pearson Education.
STATA. (2020). Structural Equation Modelling (SEM). Retrieved August 1, 2020, website https://www.stata.com/features/structural-equation-modeling/
Thai Franchise Center (2560). อุตสาหกรรมไมซ์. สืบค้นเมื่อ 7 กรกฎาคม 2562, เว็บไซต์ http://thaifranchisedownload.com/dl/group248_7870_20171107153526.pdf
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Business Review Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
