การศึกษาปัจจัยการขัดเกลาทางสังคมที่มีอิทธิพลต่อจิตสาธารณะของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาการขัดเกลาทางสังคมและจิตสาธารณะของนักศึกษา 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการขัดเกลาทางสังคม กับจิตสาธารณะของนักศึกษา 3) เพื่อหาสมการพยากรณ์จิตสาธารณะของนักศึกษา จากการขัดเกลาทางสังคม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ นักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง ในระดับปริญญาตรี จำนวน 400 คน สถิติที่ใช้ คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ การถดถอยแบบพหุคูณ โดยมีการทดสอบระดับนัยสำคัญที่ .05 ผลการศึกษาสรุปได้ดังนี้

1.ในภาพรวม นักศึกษามีการขัดเกลาทางสังคมและจิตสาธารณะอยู่ในระดับมาก 2. ความสัมพันธ์ระหว่างการขัดเกลาทางสังคมกับจิตสาธารณะของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง พบว่า การขัดเกลาของสถาบันการศึกษา (x₂) กับ จิตสาธารณะ (y) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์สูงสุด คือ .525 รองลงมา คือ การขัดเกลาของกลุ่มเพื่อน (x₃) กับจิตสาธารณะ (y) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .431 การขัดเกลาของครอบครัว (x₁) กับจิตสาธารณะ (y) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .387 และ การขัดเกลาของสื่อมวลชน (x₄) กับจิตสาธารณะ (y) มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .358 ตามลำดับ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01  3. การขัดเกลาทางสังคมของสถาบันการศึกษา (x₂) การขัดเกลาของกลุ่มเพื่อน (x₃) และการขัดเกลาของสื่อมวลชน (x₄) สามารถใช้เป็นตัวพยากรณ์จิตสาธารณะ (y) ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึงได้ และสามารถสร้างสมการพยากรณ์จิตสาธารณะ ดังนี้