การศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของบุคลากร คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาระดับคุณภาพชีวิตในการทํางานและระดับความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา 2) เพื่อศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยพื้นฐานส่วนบุคคลกับคุณภาพชีวิตการทํางานที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์การของบุคลากร โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากบุคลากรซึ่งปฏิบัติงานในปีการศึกษา 2557 รวมทั้งสิ้น 172 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เครื่องมือทางสถิติสังคมศาสตร์ (SPSS) โดยใช้สถิติการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple regression analysis) โดยใช้วิธีการป้อนข้อมูลย้อนกลับ (Backward) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way Anova) และการเปรียบเทียบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีเชฟเฟ่ (Scheffe) ผลการศึกษาพบว่า 1)บุคลากรมีระดับคุณภาพชีวิตการทํางานอยู่ในระดับดี โดยมีความภูมิใจในองค์กรเป็นองค์ประกอบที่เด่นชัดที่สุด รองลงมาคือความสัมพันธ์ภายในหน่วยงานและโอกาสพัฒนาขีดความสามารถของผู้ปฏิบัติงาน 2)บุคลากรมีความผูกพันต่อองค์การอยู่ในระดับสูงซึ่งมีค่าตามลําดับ คือ การใช้ความสามารถเพื่อองค์การมีค่าสูงสุด การยอมรับองค์การ และความต้องการเป็นสมาชิกขององค์การ 3)การศึกษาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อความผูกพันต่อองค์การพบว่าปัจจัยส่วนบุคคลในด้านตําเเหน่งกับด้านการศึกษาจะมีความสัมพันธ์ต่อความผูกพันต่อองค์การในด้านความต้องการเป็นสมาชิก ส่วนด้านการยอมรับองค์การกับด้านการใช้ความสามารถเพื่อองค์การ มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตการทํางานเท่านั้น นอกจากนี้ยังพบว่าบุคลากรที่เป็นอาจารย์จะมีความผูกพันต่อองค์การตํ่ากว่าบุคคลากรสายสนับสนุนและบุคลากรที่จบปริญญาเอกจะมีความผูกพันต่อองค์การที่ตํ่ากว่าบุคลากรที่จบปริญญาตรี