ความสำเร็จในการประกอบธุรกิจสตาร์ทอัพในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก
คำสำคัญ:
ธุรกิจสตาร์ทอัพ, การเป็นผู้ประกอบการ, เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาชีวประวัติของบุคคลที่ประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจสตาร์ทอัพในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก และศึกษาถึงปัจจัยแห่งความสำเร็จในการประกอบธุรกิจ สตาร์ทอัพในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก ด้วยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพแบบชีวประวัติ (Biography) และแบบบรรยาย (Narrative approach) ผลการวิจัยทำให้ทราบถึงชีวประวัติของผู้ที่ประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจสตาร์ทอัพในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก ที่พบว่าผู้ให้ข้อมูลหลักมีคุณลักษณะส่วนบุคคลที่โดดเด่น ซึ่งเป็นปัจจัยส่วนหนึ่งที่ทำให้ประสบความสำเร็จในการประกอบธุรกิจสตาร์ทอัพ เช่น พื้นฐานความรู้ตรงกับธุรกิจที่ทำ ประสบการณ์เกี่ยวกับการทำธุรกิจ แรงจูงใจที่เป็นเจ้าของธุรกิจ รวมถึงการมีภาวะผู้นำและมีความคิดสร้างสรรค์ นอกจากนั้น ยังมีปัจจัยที่เป็นบริบทที่เอื้อต่อการประกอบธุรกิจสตาร์ทอัพให้ประสบความสำเร็จ เช่น การมีหน่วยงานที่สนับสนุน เครือข่ายความสัมพันธ์ ทีมงานที่ดี ช่วงเวลาเหมาะสม การให้ความสำคัญกับลูกค้า และมีการพัฒนาผลิตภัณฑ์อย่างต่อเนื่อง
เอกสารอ้างอิง
กฤษยา มะแอ และกฤษณา ฝังใจ (2561). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของวิสาหกิจเริ่มต้น (สตาร์ทอัพ) ในประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 28 (2), 143-158.
กานต์ชนก บุญสุภาพร และภูริพัฒน์ โสภณคีรีรัตน์. (2559). การลงทุน Startup อย่างไรไม่ให้ Stop. สืบค้น เมื่อ 1 เมษายน 2561, จาก SME Startup เว็บไซต์: https://www.scbeic.com/th/ detail/ product/2506
โครงการพัฒนาธุรกิจนวัตกรรมรายใหม่ มหาวิทยาลัยศิลปากร. (2561). กิจกรรม Startup Thailand League 2018. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2561, จาก โครงการพัฒนาธุรกิจนวัตกรรมรายใหม่ มศก. เว็บไซต์: http://www.startup.su.ac.th/? page_id=203
จำเนียร จวงตระกูล. (2553). การวิจัยเชิงคุณภาพ: เครื่องมือการสร้างองค์ความรู้เพื่อการพัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: ศูนย์กฎหมายธุรกิจอินเตอร์เนชั่นแนล.
ชัยวัฒน์ ใบไม้. (2560). สตาร์ทอัพ: นิยามความสำคัญ และแนวทางการวิจัย. วารสารนักบริหาร, 37(2), 10-21.
ณัฐนัย ตรีเนตรสัมพันธ์ และ สุทัศน์ รัตนเกื้อกังวาน. (2559). การพัฒนาโมเดลธุรกิจด้วยวิธีการลีนสตาร์ทอัพ. วารสารวิจัยและพัฒนา มจธ. 39(3), 337-351.
ณฤทธิ์วรพงษ์ดี. (2560). SET Your Startup Business Guide รู้จักธุรกิจสตาร์ทอัพ. กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.
เทคซอส. (2560). ‘สตาร์ทอัพไม่ใช่งานกลุ่ม’ เรื่องเล่าที่ผู้ก่อตั้งฝากถึงคนที่ (จะ) กำลังทำสตาร์ทอัพ. สืบค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2562, จาก Techsource เว็บไซต์: https://techsauce.co/saucy-thoughts/startup-is-not-side-project/
พีระพงษ์ เอื้อสุนทรวัฒนา. (2560). บทบาทของผู้นำในการบริหารธุรกิจ. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 9(2), 1-6.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. (2562). โครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (EEC). สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2561, จากสำนักงานคณะกรรมการนโยบาย เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก เว็บไซต์: https://www.eeco.or.th/เกี่ยวกับองค์การ/ความเป็นมา
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2562). แนวทางจริยธรรมการทำวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย. (2560). รายงานสรุปโครงการศึกษาวิจัย THAILAND ISO STARTUP PROFILE. กรุงเทพฯ: สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย.
สมาคมไทยผู้ประกอบธุรกิจเงินร่วมลงทุน. (2559). สำรวจข้อมูลผู้ก่อตั้งสตาร์ทอัพไทยปี 2016 โดยสมาคม VC ไทย. สืบค้นเมื่อ 1 พฤษภาคม 2562, จาก สมาคมไทยผู้ประกอบธุรกิจเงินร่วมลงทุน เว็บไซต์: https://brandinside.asia/thai-startup-founders-survey-2016/
Andrews, M., Squire, C., & Tamboukou, M. (2013). Doing narrative research. Los Angleles: Sage Publication.
Blank, S., & Drof, B. (2012). The startup owner's manual: The step-by-step guide for building a great company. California: K&S Rabch Inc.
Center of Biographical Research. (2015). Life writing. Retrieved May 21, 2018, from Center of Biographical Research
Website: http://www. hawaii.edu/biograph/about_lifewr.html.
Gabrielsson, J. and Polits, D. (2011). Career motives and entrepreneurial decision-making: examining preferences for causal and effectual logics in the early stage of new ventures. Small Business Economics. 36(3), 281-298.
Lee, J. Y. (2014). Seven hundred days of startup: A day in the life of a medical student in silicon valley, Academic Psychiatry, 38(1), 52–54.
Lieblich, A., Tuval-Mashiach, R., & Zilber, T. (1998). Narrative research: Reading, analysis, and interpretation. Thousand Oaks: Sage Publication.
Mashiach, R., & Zilber, T. (1998). Narrative research: Reading, analysis and interpretation. Thousand Oaks, CA: Sage.
Mansoori, Y., & Lackéus, M. (2019). Comparing effectuation to discovery-driven planning, prescriptive entrepreneurship, business planning, lean startup, and design thinking. Retrieved June 1, 2018, from Springer Professional Website: https://doi.org/10.1007/s11187-019-00153-w
Nabi, G., Holden, R., and Walmsley, A. (2006). Graduate career-making and business start-up: a literature review. Education and Training. 48(5), 373-385
Nastasi, B. K., & Schensul, S. L. (2005). Contributions of qualitative research to the validity of intervention research. Journal of School Psychology, 43(3), 177-195.
Smith, T. (2015). Biographical research: Biography research. Retrieved March 4, 2020, from University of Wisconsin library Website: https://guides.library.uwm.edu/biography
Swamidass, P.M. (2013).University startups as a commercialization alternative: lessons from three contrasting case studies. The Journal of Technology Transfer, 38(6), 788–808.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
