การพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในสาธารณรัฐประชาชนจีน

ผู้แต่ง

  • ชุติระ ระบอบ
  • ชีรวิทย์ สุรีรัตนันท์
  • พิษณุ วรรณกูล
  • พรวิสา ทาระคำ
  • อภิญญา ไกรสำโรง
  • ชณิชา หมอยาดี
  • พัชรา โพชะนิกร

คำสำคัญ:

วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม, การพัฒนาวิสาหกิจในประเทศจีน, บริษัทต่างชาติในจีน

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยใช้วิธีการสืบค้นข้อมูลจากสื่อและสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ เกี่ยวกับความหมายและความสำคัญของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในประเทศจีน การกำหนดขนาดของวิสาหกิจ ปัญหาอุปสรรค มาตรการส่งเสริมและพัฒนา การปกป้องวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเพื่อลดความเสียเปรียบเชิงแข่งขันของธุรกิจจากต่างประเทศ แหล่งและสถานที่ผลิตสินค้าสำคัญยี่ห้อสินค้าหรือแบรนด์ที่มีชื่อเสียง ตลอดจนการพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมโดยผ่านพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ ผลการศึกษาพบว่า วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของประเทศจีนพัฒนามาเป็นลำดับมีการจัดแบ่งประเภทโดยยึดกลุ่มธุรกิจอุตสาหกรรมที่สำคัญทำให้แตกต่างจากประเทศอื่นอย่างไรก็ตาม ปัญหาอุปสรรคในการพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ได้แก่  ปัญหากฎระเบียบต่าง ๆ ข้อจำกัดการเข้าถึงแหล่งเงินทุน การบริหารจัดการไม่มีประสิทธิภาพ และการแข่งขันในตลาดต่างประเทศ ปัจจุบันทางการจีนได้สนับสนุนให้เกิดการพัฒนาทางด้านพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ขึ้นในเมืองต่าง ๆ เพื่อขยายช่องทางการตลาดวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมให้กว้างขวางยิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

กรมเศรษฐกิจระหว่างประเทศ. (2560).ย้อนดูพัฒนาการธุรกิจ E-commerce จีน ปีพ.ศ. 2557.
สืบค้นเมื่อ 2 กันยายน 2562. จากBusiness Information Center. เว็ปไซด์: ThaiBizChina.com
ขวัญนภา ผิวนิล. (2559). แนวทางทางการพัฒนากลาดกลางพาณิชย์อิเลคโทรนิคส์เพื่อเป็นเครื่องมือในการ
ส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศของไทย. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงการต่างประเทศ.
คุณากร เหวิน. (2559). ภาพรวมจีน. ศูนย์ข้อมูลเพื่อธุรกิจไทยในจีน ณ กรุงปักกิ่ง. [ออนไลน์] ที่มา :
https://www’statista.com/statistics/china-number-of-small-to-medium-size-enterprises.
ชุติระ ระบอบ. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการลงทุนในไทยของผู้ประกอบการชาวจีนในนิคม
อุตสาหกรรมไทย-จีน จังหวัดระยอง. วารสารธุรกิจปริทัศน์7(1) หน้า 109-130.
นิ่มนวล ผิวทองงาม. (2569). บุกแดนมังกร.[ออนไลน์] ที่มา : https://www.smethailandclub.com.
บุษกร หลี่. (2560). ภาพรวมจีน. ศูนย์ข้อมูลเพื่อธุรกิจไทยในจีน ณ กรุงปักกิ่ง. [ออนไลน์] ที่มา :
https://www’statista.com/statistics/china-number-of-small-to-medium-size-enterprises.
Asia-Pacific Economic Cooperation. (2003). Small and Medium Enterprise across the Globe.
Policy Research Working Paper. The World Bank Development Research Group.
China Industry News. (2019). แหล่งสินค้าจีน แหล่งผลิตในจีน สถานที่ผลิตสินค้าจีนที่สำคัญ ๆ.
[ออนไลน์] แหล่งที่มา : https://www.zgjh88.com/
China Industry News. (2019). 10 แบรนด์สินค้าจากประเทศจีนที่มีมูลค่ามากที่สุด. [ออนไลน์] แหล่งที่มา :
https://www.zgjh88.com/
Jia Chen (2019). Development of Chinese small and medium-sized enterprises.
Journal of Small Business and Enterprise Development. 13(2) pp.140-147.
LiuXiangfeng. (2008). Small, micro-businesses become main force in Chinese market
[ออนไลน์] ที่มา :https://www.chinadaily.com.cn/business/ 2017-09/04.
Lekee, X. (2005). Outward investment of industrial clusters: new way of SME international
operation in China. Technology Economy6(1) pp. 42-43.
Volker Lorenz. (2019). China-Statistics& Facts. ที่มา : https://www.statista.com/topics
Xihua. (2017). Small, micro-business become main force in Chinese market. [ออนไลน์]
ที่มา : https://www.chinadaily.com.cn/business/2017-09/04/content_31530650.htm

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-12-23

รูปแบบการอ้างอิง

ระบอบ ช., สุรีรัตนันท์ ช., วรรณกูล พ., ทาระคำ พ., ไกรสำโรง อ., หมอยาดี ช., & โพชะนิกร พ. (2019). การพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในสาธารณรัฐประชาชนจีน. วารสารบริหารธุรกิจและการจัดการปริทัศน์, 11(2), 198–215. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/bahcuojs/article/view/215116

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ