ความสัมพันธ์ระหว่าง การรับรู้ภาระงาน สภาพแวดล้อมในการทำงาน กับความเหนื่อยหน่ายในการทำงานของบุคลากรสาธารณสุขอำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา

ณัฐกมล  ภู่ระหงษ์; เอกอนงค์ ตั้งฤกษ์วราสกุล

ผู้แต่ง

ณัฐกมล ภู่ระหงษ์ สาขาการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน
เอกอนงค์ ตั้งฤกษ์วราสกุล สาขาการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน

คำสำคัญ:

ความเหนื่อยหน่าย , การรับรู้ภาระงาน , สภาพแวดล้อมในการทำงาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน 2) เพื่อศึกษาความเหนื่อยหน่ายในการทำงานจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 3) เพื่อศึกษาหาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ภาระงาน สภาพแวดล้อมในการทำงานและความเหนื่อยหน่าย กลุ่มประชากรเป็นบุคลากรสาธารณสุข อำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา จำนวน 73 คน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถาม และค่าสถิติที่ใช้ในวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน

ผลการวิจัยพบว่า 1) บุคลากรมีระดับความเหนื่อยหน่ายโดยรวมอยู่ในระดับต่ำ มิติด้านความอ่อนล้าทางอารมณ์อยู่ในระดับปานกลาง มิติด้านการลดความเป็นบุคคลอยู่ในระดับต่ำมาก และมิติด้านความสำเร็จส่วนบุคคลอยู่ในระดับต่ำ 2) บุคลากรที่มีระยะเวลาปฏิบัติงานแตกต่างกันมีความเหนื่อยหน่ายในการทำงานแตกต่างกัน 3) การรับรู้ภาระงานมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 และสภาพแวดล้อมในการทำงานมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความเหนื่อยหน่ายในการทำงาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05

เอกสารอ้างอิง

ธนากร ศรีโพธิ์กลาง. (2559). ความพึงพอใจต่อสภาพแวดล้อมในการทำงาน ความเหนื่อยหน่ายงานที่ส่งผลต่อความตั้งใจลาออกของพนักงานในบริษัทขนส่งสินค้าและบริการด้านโลจิสติกส์ชั้นนำ. วิทยานิพนธ์ธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

นฤมล กิจจานนท์, อัจฉรา จงเจริญกำโชค, พรพิมล มาศนรากรณ์. (2552). ความเหนื่อยหน่ายของบุคลากรพยาบาลในหอผู้ป่วยวิกฤติ. Rama Nurse Journal, 15(1), 86-97.

ลลิดา แท่งเพ็ชร. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ภาระงาน สัมพันธภาพในการทำงานกับความเหนื่อยหน่ายในงานโดยมีการรับรู้ความสามารถของตนเองเป็นตัวแปรกำกับ. ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สสิพรรธน์ นิลสงวนเดชะ. (2558). ภาวะเหนื่อยหน่ายในการทำงานและกลวิธีในการเผชิญปัญหาของพนักงานองค์การเภสัชกรรม. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์กระทรวงสาธารณสุข. (2561). แผนยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปีด้านสาธารณสุข. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2563, เว็บไซต์: http://bps.moph.go.th.

อรสา ใจจินา. (2556). อิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคลและการสนับสนุนทางสังคมต่อความเหนื่อยหน่ายในการปฏิบัติงานของบุคลากรสาธารณสุขผู้รับผิดชอบงานสุขภาพจิตและจิตเวชในพื้นที่เครือข่ายบริการสุขภาพที่ 3. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Bakker, A. B., Demoureti, E., Taris, T. W., Schaufeli, W. B., & Schreus, P. J. G. (2003). A multigroup analysis of the job demands-resources model in the four home care organizations. International Journal of Stress Management, 10, 16-38.

Cordes, C. L., & Dougherty, T. W. (1993). A review and integration of research on job burnout. Academy of Management Review, 18, 621–656.

Demerouti, E., Bakker, A. B., Nachreiner, F., & Schaufeli, W. B. (2001). The job demands – resources model of burnout. Journal of Applied Psychology, 86, 499–512.

Edelwich, J., & Brodsky. (1980). Burnout : Stages of disillusionment in the helping professions. New York: Human Sciences Press.

Gilmer VB. (1967). Applied Psychology. New York: McGraw-Hill Book.

Hart S., (2006). NASA-Task Load Index (TLX): 20 years later, Human Factors and Ergonomics Society Annual Meeting Proceedings, 50, 904-908.

Hobfoll, S. E. (2002). Social and psychological resources and adaptation. Review of General Psychology, 6, 43

Maslach, C. J. S. E. (1982). Burnout in the health professions: A social psychological analysis. In G. Sanders & J. Suls (Eds.), Hillsdale: NJ: Erlbaum, 227-251p.

Maslach, C., & Leiter, M.P. (2005). A mediation model of job burnout. In A. S. G. Antoniou & C. L. Cooper (Eds.), Research companion to organizational health psychology (pp. 544–564). Cheltenham. United Kingdom: Edward Elgar.

Maslach, C., & Leiter, M.P. (2007). Burnout. Elsevier Incorporated, 1, 368–371.

Maslach, C., & Jackson, S. E. (1986). Maslach burnout inventory. New York: Consulting Psychologists Press, 211-217.

Maslach, C., Schaufeli, W.B., and Leiter, M.P. (2001). Job burnout. Annual Reviews Psychology, 52, 397-422.

Moos, R.H. (1994). Work environment scale manual. (3rd ed). Palo Alto, CA: Consulting psychologists press.

Nwinyokpugi, P. (2018). Workload management strategies and employees efficiency in the Nigerian banking sector. International Journal of Innovative Research& Development, 7 (1), 286–293.