ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
คำสำคัญ:
การเลื่อนตำแหน่ง, บุคลากรสายสนับสนุน, ปัจจัยที่มีอิทธิพลบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน 2) ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน และ 3) ศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อมที่มีต่อการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ข้าราชการพลเรือนในสถาบันอุดมศึกษา พนักงานในสถาบันอุดมศึกษา ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน ทั้ง 4 วิทยาเขต จำนวน 400 คน เครื่องมือของการศึกษาครั้งนี้ใช้แบบสอบถามเพื่อรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน ประกอบด้วยปัจจัย สมรรถนะในการปฏิบัติงาน ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน และแรงจูงใจในการปฏิบัติงาน 2) ผลในการศึกษาจากความสัมพันธ์ พบว่าตัวแปรทุกตัวล้วนมีความสัมพันธ์กัน และ 3) ผลการศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลทางตรงและทางอ้อม ประกอบด้วยปัจจัยสมรรถนะในการปฏิบัติงานและแรงจูงใจในการปฏิบัติงานมีอิทธิพลทางตรงต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน และปัจจัยแรงจูงใจในการปฏิบัติงานมีอิทธิพลทางอ้อมต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน
เอกสารอ้างอิง
กุสุมา แย้มเกตุ, จตุพล ยงศร และ จักรกฤษณ์ โปณะทอง. (2562). การศึกษาสมรรถนะที่จำเป็นเพื่อการพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงานตามตำแหน่งงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการในสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 10(1), 44-58.
จักเรศ เมตตะธำรงค์, ดาริกา แสนพวง และ ชัดชัย รัตนพันธ์. (2562). การวิเคราะห์เส้นทางของการบริหารจัดการสภาพแวดล้อมภายในและสภาพแวดล้อมภายนอกของวิสาหกิจชุมชนในการสร้างเครือข่ายความร่วมมือเพื่อมุ่งสู่ไทยแลนด์ 4.0. วารสารสมาคมนักวิจัย, 25(1), 343-363.
จิรประภา อัครบวร. (2552). เตรียมจัดทำคู่มือการใช้งาน. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มพัฒนาระบบการจัดการ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
ดวงกมล วิเชียรสาร และ ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความเจริญก้าวหน้าในอาชีพของผู้แทนยาบริษัทยาข้ามชาติ ในเขตกรุงเทพมหานคร. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 12(6), 1192-1213.
ประจักษ์ ทรัพย์อุดม. (2550). แนวทางการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้วย Competency. กรุงเทพมหานคร: ศิริวัฒนา อินเตอร์พริ้นท์.
ประยงค์ จำปาศรี. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 5(1), 101-114.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พรรณิดา คำนา และ นพดล เจนอักษร. (2563). ปัจจัยเอื้อต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 18(2), 185-200.
พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. (2548, 8 มกราคม). พระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล. https://www.mhesi.go.th/images/2563/pusit/legal-all/7p2548.pdf.
พิชญา หอมหวล และ ธีระวัฒน์ จันทึก. (2561). ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของบุคลากรภาครัฐต่อการเป็นมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ. Silpakorn University Journal. 38(5), 80-98.
รุ่งโรจน์ สุทธิสุข. (2562). กลยุทธ์ในการพัฒนาบุคลากรสายสนับสนุนเพื่อเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ วิทยาลัยสงฆ์นครสวรรค์, 7(3), 235-250.
สแกวรรณ พูลเพิ่ม. (2563). แนวทางการเสนอขอกำหนดตำแหน่งของพนักงานมหาวิทยาลัยประเภทสายสนับสนุนของมหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี, 14(2), 164-175.
สมพิศ สุขแสน. (2556). เทคนิคการวางแผนกลยุทธ์. อุตรดิตถ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. เอกสารประกอบการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการเขียนโครงการ.
อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2551). กลยุทธ์การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเอช อาร์ เซ็นเตอร์.
Alderfer, C. P. (1969). An empirical test of a new theory of human needs. Organizational Behavior & Human Performance, 4(2), 142–175.
Bangmo. S. (2004). Organization and management. Bangkok: June Publishing Company Limited.
Becker, S., & Neuhauser, D. (1975). The Efficient Organization. New York: Elsevier Scientific.
Bryant, J., & Poustie, K. (2001). The new management development Paradigm. Human Resource Planning, 20(8), 14-21.
Certo, S. C. (2000). Modern management (8th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Diamantopoulos, A., & Siguaw, A. D. (2000). Introducing LISREL A Guide for the Uninitiated. London Sage.
Dubrin, J.A. (1998). Leadership Research Findings, Practice, and Skills. Boston, MA.: Houghton. Mifflin.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error: Algebra and Statistics. Journal of Marketing Research, 18, 382-388.
Hair, J. F., Jr., Anderson, R. E., Tatham, R. L. and Black, W. C. (1995). Multivariate Data Analysis, 3rd ed, Macmillan Publishing Company, New York.
Hair, J., Anderson, R., Tatham, R.L., & Black, W.C. (1998). Multivariate data analysis, (5th ed.), NJ: Upper Saddle River, Prentice-Hall.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis. 7th Edition, Pearson, New York.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1995). Evaluating model fit. In R. H. Hoyle (Ed.), Structural equation modeling: Concepts, issues and application (pp. 77-99). Thousand Oaks, CA: Sage.
Joreskog, K. G., & Sorbom, D. (1989). LISREL 7 User's Reference Guide. Chicago, IL Scientific Software.
Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370–396.
McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for "intelligence." American Psychologist, 28(1), 1–14.
McLagan, P. A. (1997). Competencies: the next generation, Training & Development, 51(5), 40.
Millet, J. D. (1954). Management in the Publics Service: The Quest for Effective Performance. New York: Mcgraw-Hill Book Company Inc.
Peterson, E. & Plowman, G. E. (1953). Business Organization and Management. (3rd ed.). Ill: Irwin.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A Beginner's Guide to Structural Equation Modeling. Mahwah, NJ Lawrence Erlbaum Associates.
Spencer, L. M. J., & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Models for Superior Performance. 1st Edition, New York: Wiley.
Suwannachot, C. (2008). Theory of management. (In Thai). Bangoko: Thai Ekpim.
Yawirat, N. (2007). Modern management (6th ed.). Bangkok: Triple Group.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารบริหารธุรกิจและการจัดการปริทัศน์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์จะเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารธุรกิจปริทัศน์
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ และคณาจารย์ท่านอื่น ๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
