ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่ง แวดล้อมของผู้บริโภคชาวไทยและผู้บริโภคชาวลาวในจังหวัดเลย
关键词:
พฤติกรรมการตัดสินใจซื้อ, สินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม, ผู้บริโภคชาวไทย, ผู้บริโภค ชาวลาว摘要
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาลักษณะส่วนบุคคลที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อ
สินค้าที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคชาวไทยและผู้บริโภคชาวลาวในจังหวัดเลย และเพื่อ
หาความสัมพันธ์ระหว่างความต้องการที่มีต่อการเลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมในด้าน
ผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านช่องทางการจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาด กับพฤติกรรมการ
เลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคชาวไทยและผู้บริโภคชาวลาวในจังหวัดเลย
การศึกษาเชิงปริมาณจากกลุ่มตัวอย่างของผู้บริโภคชาวไทยในจังหวัดเลย จำนวน 229 คน และ
ผู้บริโภคชาวลาวในจังหวัดเลย จำนวน 161 คน รวมผู้บริโภคทั้งชาวไทยและผู้บริโภคชาวลาว
ในจังหวัดเลยเป็น 390 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ ใช้แบบ
สอบถาม 2 ภาษาในการเก็บข้อมูล ที่ใช้ในการวัดค่าของตัวแปร จำนวน 6 ตัวแปร คือ
(1) ลักษณะส่วนบุคคล (2) ความต้องการด้านผลิตภัณฑ์ (3) ความต้องการด้านราคา (4) ความ
ต้องการด้านช่องทางการจัดจำหน่าย (5) ความต้องการด้านการส่งเสริมการตลาด และ
(6) พฤติกรรมการเลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม สถิติที่ใช้ ได้แก่ สถิติเชิงพรรณนา
T-Test F-Test ทดสอบความแตกต่างเปรียบเทียบรายคู่แบบ LSD สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน
และการถดถอยเชิงพหุ ผลการวิจัยพบว่า 1) สัญชาติที่เป็นผู้บริโภคชาวไทยกับผู้บริโภคชาวลาว
ที่มีอายุ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน อาชีพที่แตกต่างกันทำให้พฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าที่เป็น
มิตรกับสิ่งแวดล้อมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 2) ความต้องการเลือกซื้อสินค้าที่
เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านช่องทางการจำหน่าย และด้านการส่งเสริม
การตลาดมีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
3) ปัจจัยด้านความต้องการด้านผลิตภัณฑ์ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาด
มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
参考
การซื้อสินค้าที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสาร
บริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 2(3), 65 – 83.
ณัฐกนก รัตนางกูล. (2553). การศึกษาปัจจัยทางการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าที่เป็น
มิตรกับสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต,
มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ณัฐณิชา นิสัยสุข และขวัญกมล ดอนขวา. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์ที่เป็น
มิตรกับสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภค. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 9(2),
57-67.
ณัฐพล อัสสะรัตน์ และ พัฒน์นรี ศรีศุภโอฬาร. (2551). ศึกษาการวัดพฤติกรรมการบริโภคที่เป็นมิตร
ต่อสิ่งแวดล้อม: การวิจัยเชิงสำรวจ. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 30(117-118), 145-156.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2553). ชุดวิชา 21701 การวิจัยหลักสูตรและการเรียนการสอน หน่วยที่ 7 การศึกษา
วรรณกรรมที่เกี่ยวข้อง และหน่วยที่ 10 สถิติวิเคราะห์เชิงปริมาณ: สถิติบรรยายและสถิติพารา
เมตริก หลักสูตรปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. สืบค้นเมื่อ 20
มีนาคม 2561, จาก คณะจิตวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เว็บไซต์: https://goo.gl/AtX6QE
นารา กิตติเมธีกุล (2559). พฤติกรรมการซื้อของผู้บริโภครายย่อยชาวลาวในนครหลวงเวียงจันทน์ต่อ
อาหารทะเลสดในจังหวัดหนองคาย. วารสารรัชต์ภาคย์, 10 (19), 44-54.
นิศาชล ลีรัตนากร. (2556). รูปแบบการบริโภคสีเขียว ของผู้บริโภคในจังหวัดเชียงใหม่. กรุงเทพ-
มหานคร : ฐานข้อมูลโครงสร้างพื้นฐานภาครัฐด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวง
วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
ปาริชาติ ชิตตโสภณ. (2554). ผลการดำเนินงานของสถานประกอบการที่ได้รับการรับรองมาตรฐาน
ระบบการจัดการสิ่งแวดล้อม ISO 14001. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย
รามคำแหง.
มธุรพจน์ ศรีโพนทอง (2560). พฤติกรรมการบริโภคสินค้าออร์แกนิกของชาวเยอรมันและโอกาสของ
ผู้ประกอบการไทย. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 9(1), 263-277.
ศูนย์พัฒนาเศรษฐกิจไทยในอาเซียน. (2561). สปป.ลาว. สืบค้นวันที่ 9 พฤษภาคม 2561, จาก กรม
ส่งเสริมการค้าระหว่างประเทศ เว็ปไซต์: https://goo.gl/dtVE9Z
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม
แห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ.2560-2564. สืบค้นวันที่ 12 มกราคา 2560, จาก สำนักงานคณะ
กรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เว็บไซต์: http://www.nesdb.go.th/
ewt_dl_link.php?nid=6422
สุกัญญา หมู่เย็น. (2559). พฤติกรรมการบริโภคสินค้าสีเขียวของประชาชนใน ตำบลบางปรอก อำเภอ
เมือง จังหวัดปทุมธานี. การประชุมวิชาการและเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 3 ก้าวสู่
ทศวรรษที่ 2 : บูรณาการงานวิจัย ใช้องค์ความรู้ สู่ความยั่งยืน, 17 มิถุนายน 2559 ณ วิทยาลัย
นครราชสีมา. จังหวัดนครราชสีมา: วิทยาลัยนครราชสีมา.
สุดารัตน์ กันตะบุตร. (2554). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อมของ
ผู้บริโภคในจังหวัดนครราชสีมา. ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี
ราชมงคลธัญบุรี.
โสมสกาว เพชรานนท์ และวลัยภรณ์ อัตตะนันท์. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อความตระหนักและพฤติกรรม
การบริโภคผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม. การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัย
เกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 52, 4-7 กุมภาพันธ์ 2557 ณ ภาควิชาเศรษฐศาสตร์ คณะเศรษฐศาสตร์,
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Chen, K., and Deng, T. (2016). Research on the Green Purchase Intentions from the Perspective
of Product Knowledge. Sustainability, 8(9), 1-16.
Gan, C., Wee, H.Y., Ozanne, L, & Kao,T. H. (2008). Consumers’ purchasing behavior towards
green products in New Zealand. Innovative Marketing, 4(1), 93-102.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate data Analysis: A
global perspective. 7th ed. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Kotler, P., and Keller, K. L. (2016). Marketing management 15th ed. Boston, MA: Pearson.
Solomon, M. R. (2009). Consumer behavior: In fashion. New jersey: Pearson Prentice Hall.
UN Division for Sustainable Development. (2012). A guidebook to the Green Economy: Issue 1
Green economy, green growth, and low-carbon development, history, definitions and
a guide to recent publications. Retrieved November 14, 2015, from sustainable
development.un.org Website: https://sustainabledevelopment.un.org/content/.../GE%
20Guidebook.pdf
Zhu, Q., Li, Y., Geng, Y, & Qi, Y. (2012). Green food consumption intention, behaviors
and influencing factors among Chinese consumers. Food Quality and Preference, 28(1),
279–286.
##submission.downloads##
已出版
##submission.howToCite##
期
栏目
##submission.license##
All articles published in the Business Administration and Management Journal Review are copyrighted by the journal.
The views and opinions expressed in each article are solely those of the individual authors and do not represent those of Huachiew Chalermprakiet University or any other faculty members. Each author is fully responsible for the content of their own article. Any errors or issues found are the sole responsibility of the respective author.
