การใช้หนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศสเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านด้วยตนเองของนิสิตชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศส คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการศึกษาการใช้หนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศสเพื่อพัฒนาทักษะการอ่านด้วยตนเอง โดยมีกลุ่มเป้าหมายคือ นิสิตชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาฝรั่งเศส คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ จำนวน 29 คน วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ 1) เพื่อศึกษาผลการพัฒนาทักษะการอ่านด้วยตนเองจากการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศสของนิสิตกลุ่มเป้าหมาย 2) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนิสิตในการพัฒนาทักษะการอ่านภาษาฝรั่งเศส และ 3) เพื่อนำผลการวิจัยมาประยุกต์ใช้เป็นแนวทางในการจัดกิจกรรมการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศส โดยเก็บข้อมูลจากหนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศส แบบบันทึกการอ่าน แบบทดสอบประเมินผลความเข้าใจในการอ่าน และแบบประเมินความพึงพอใจต่อการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลาของนิสิตกลุ่มเป้าหมาย ผลการศึกษาพบว่า 1) นิสิตมีความสามารถในการเรียนรู้ด้วยตนเองได้ดี โดยมีการวางแผนการอ่านและดำเนินตามขั้นตอนต่างๆ ด้วยตนเองได้เป็นอย่างดี 2) นิสิตมีความพึงพอใจต่อการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศสในระดับมาก โดยนิสิตมีความรู้ด้านคำศัพท์และสำนวนภาษาฝรั่งเศสมากขึ้น นิสิตได้พัฒนาทักษะการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลาที่มีประโยชน์ต่อการเรียนภาษาฝรั่งเศส และ 3) ผลการวิจัยทำให้เกิดแนวคิดในการจัดกิจกรรมร่วมกับการอ่านหนังสืออ่านนอกเวลา ดังนั้น การใช้หนังสืออ่านนอกเวลาภาษาฝรั่งเศสช่วยพัฒนาทักษะการอ่านภาษาฝรั่งเศสและส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเอง
Downloads
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ฉลวย ม่วงพรวน. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนด้วยตนเองด้วยกิจกรรมการรู้คิดในการอ่านภาษาอังกฤษ สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง ประเภทวิชาอุตสาหกรรม. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
ฉัตรสุดา ดวงพลอย. (2526). แนวความคิดภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยา และจิตวิทยาการเรียนรู้ และการอ่านภาษาอังกฤษ. วารสารภาษาปริทัศน์, 4(1). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยฤทธิ์ โพธิสุวรรณ. (2541). รายงานการวิจัยเรื่องความพร้อมในการเรียนรู้โดยการชี้นำตนเองของผู้เรียนผู้ใหญ่ของกิจกรรมการศึกษาผู้ใหญ่บางประการ. กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ทิศนา แขมณี. (2563). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยธิดา บัวประเสริฐยิ่ง. (2560). ผลของการอ่านหนังสือนอกเวลาที่มีต่อการเรียนรู้ด้วยตนเองของผู้เรียนระดับอุดมศึกษาที่เรียนภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศ. วารสารนานาชาติ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7(2), 80-99.
ภูริชญ์ สิทธิกูล และมณีรัตน์ เอกโยคยะ. (2558). ผลของการอ่านหนังสือนอกเวลาที่มีต่อแรงจูงใจในการอ่านและการรับรู้ประสิทธิภาพในการอ่านของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารอิเล็คทรอนิคส์ทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 10(1), 132-146. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565. จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/OJED/article/view/40482/33407
มณีรัตน์ เอกโยคยะ. (2558). ความแตกต่างระหว่างการอ่านภาษาที่หนึ่งและภาษาที่สองและผลต่อการสอนการอ่านภาษาอังกฤษ. ภาษาปริทัศน์. ฉบับที่ 30, 223-250. สืบค้นเมื่อ 21 มกราคม 2566. จากhttps://www.culi.chula.ac.th/Images/asset/pasaa_ paritat_journal/file-10-103-23zycj012634.pdf
ยุพร แสงทักษิณ. (2535). วรรณกรรมปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
รุ่งรัตน์ อินทร์ประเสริฐ, นรินทร์ มุกมณี และพระหน่อแสง อคฺคเสโน. (2565). ฝึกทักษะอ่านภาษาอังกฤษจากซับไตเติ้ล. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(2). สืบค้นเมื่อ 30 มกราคม 2566. จากhttps://so06.tci-thaijo.org/index.php/mcjou/article/ view/249149/169205
วสันต์ หอมจันทร์. (2562). การใช้กิจกรรมการอ่านแบบกว้างขวางเพื่อพัฒนาความรู้ความเข้าใจ ในการอ่านภาษาอังกฤษของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชธานี. วารสารราชธานีนวัตกรรมทางสังคมศาสตร์, 3(2), 53-62. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2566. จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JRISS/article/view/244789/165713
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). เทคนิคและกิจกรรมการเรียนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
ศราวุฒิ ศิริวัฒน์ และภัทรลดา วงษ์โยธา. (2561). การศึกษาการใช้นิทานอีสปเพื่อพัฒนาการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ. วารสารวิชาการพระพุทธศาสนาลุ่มแม่น้ำโขง, 1(1), 13-32. สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2566. จาก http://ojs.mbu.ac.th /index.php/bmrj/article/view/1177/791
ศุภิสรา กุมาทะ. (2562). ผลการใช้กิจกรรมการอ่านแบบกว้างขวางที่มีต่อการพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สมคิด อิสระวัฒน์. (2542). รายงานการวิจัยเรื่องลักษณะการอบรมและเลี้ยงดูเด็กของคนไทยซึ่งมีผลต่อการเรียนรู้ด้วยตนเอง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สมุทร เซ็นเชาวนิช. (2551). เทคนิคการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สรรพร เอี่ยมมงคลสกุล และนิธิ ศีลวัตกุล. (2561). อิทธิพลของชนิดบทความต่อความเข้าใจในการอ่านบทความภาษาฝรั่งเศส. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 26(50).145-167.
สรรเพชุดา พรหมเมตตา และวิลาสินี พลอยเลื่อมแสง. (2560). การใช้หนังสืออ่านนอกเวลาเพื่อพัฒนาคำศัพท์ภาษาอังกฤษของนักศึกษาหลักสูตรภาษาอังกฤษธุรกิจชั้นปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. วารสารวิชาการ บัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 13(3), 239-249.
สุนันทา มั่นเศรษฐวิทย์. (2540). หลักและวิธีสอนอ่านภาษาไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุพรรณี อาศัยราช. (2558). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ด้านการอ่านภาษาอังกฤษโดยการใช้กิจกรรมเสริมแบบเน้นภาระงาน. คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565. จาก https://research.rmutsb.ac.th /fullpaper/2558/2558240240397.pdf
สุวัฒน์ วิวัฒนานนท์. (2552). ทักษะการอ่าน คิดวิเคราะห์ และการเขียน. กรุงเทพฯ: สหมิตร พริ้นติ้งแอนด์ พับลิสซิ่ง จำกัด.
โสธิดา แสนศรี, หทัยรัตน์ เสือสมิง และศรีสุดา พุ่มชม. (2561). การพัฒนาทักษะการฟังด้วยตนเองของนิสิตสาขาวิชาภาษาฝรั่งเศส คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสารสมาคมครูภาษาฝรั่งเศสแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ฯ, 41(1), 97-108.
อมรรักษ์ สวนชูผล. (2558). แนวคิดการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองกับการจัดการศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 9(1), 219-221.
อมรินทร์ เทวตา, เอกกฤต เลิศวิทยาประดิษฐ์, ชวนชื่น อัคคะวณิชชา, ฐิติพร สำราญศาสตร์ และรชกร วชิรสิโรดม. (2557). รายงานการวิจัยเรื่องการจัดการเรียนรู้ด้วยตนเอง (SDL) โดยการทำแผนธุรกิจเพื่อพัฒนา SDL ตามแนวคิดคุณลักษณะส่วนบุคคล. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร. สืบค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2566. จากhttp://www.mis.ms.su.ac.th/MISMS01/PDF03/56_20190701_.pdf
เอกภพ ไชยยา. (2556). การพัฒนาสื่อคอมพิวเตอร์การอ่านภาษาอังกฤษนอกเวลาประเภทการ์ตูน เพื่อสร้างทัศนคติที่ดีต่อการอ่านของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. วารสาร Veridian E-Journal, มหาวิทยาลัยศิลปากร, 6(1). สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565 จาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/Veridian-E-Journal/article/view/28383/24410
Cicurel, F., (1991). Lectures interactives en langues étrangères. Paris: Hachette.
Cornaire, C., Germain, C., (1991). Le point sur la lecture. Paris: CLÉ International.
Day, R. R., Bamford, J., (1998). Extensive reading in the second language classroom. New York: Cambridge University Press.
Harris, L. A., Smith, C. B. (1986). Reading Instruction: Diagnostic Teaching in the Classroom. New York: Macmillian Publishing Company.
Holec, H. (1981). Autonomy and Foreign Language Learning. Oxford: Pergamon.
Knowles, M. (1975). Self-directed learning : A guide for learners and teachers. Chicago: Association Press.
Moirand, S. (1982). Enseigner à communiquer en langue étrangère. Paris : Hachette.
Nuttal, C. (1982). Teaching Reading Skills in A Foreign Language. London: Heinemann International.
Sempé, J.J. & Goscinny, R. (2001). Joachim a des ennuis (Une aventure du Petit Nicolas). Paris: ALLIMARD JEUNE
Smith. F. (2004). Understanding Reading. (5th Ed.). Hillsdale, N.J.: Lawrence Erlbaum.
West, M. (1955). Learning to read a foreign language. London: Longmans, Green.
