Phenotype and Performance of Betong Chickens in Three Southern Border Provinces (Pattani, Yala, and Narathiwat)

Main Article Content

Talerngsak Angkuraseranee

Abstract

The phenotypes of Betong chickens are bright reddish-yellow plumage throughout the body, yellowish skin and a beak, and a single comb. The body weights of male and female Betong chickens (at the age of 16 – 24 weeks) were 2.0 – 2.5 and 1.46 – 2.2 kg, respectively. The feed conversion ratio was 3.29. Female Betong chickens started to lay eggs at approximately 23 weeks and they laid an average of 13 eggs per clucth or approximately 60 eggs per year. The average weight of an egg was 47.77 grams. The weights of prechilled carcass, pectoralis major, thighs, drumstick, wing, shank, head, heart, and spleen of the males (at the age of 24 weeks) were higher than those of females. Whereas the weights of pectoralis minor, skeletal frame, liver, gizzard, and abdominal leaf fat of females were higher than those of males.

Article Details

How to Cite
Angkuraseranee, T. (2019). Phenotype and Performance of Betong Chickens in Three Southern Border Provinces (Pattani, Yala, and Narathiwat). STOU Journal of Agriculture (Online), 1(1), 96–103. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/stouagjournal/article/view/246570
Section
Original Articles

References

กรมปศุสัตว์. (2557). กลุ่มวิจัยความหลากหลายทางชีวภาพ กองบำรุงพันธุ์สัตว์. ประกาศการขึ้นทะเบียนพันธุ์สัตว์พื้นเมืองประจำถิ่นไก่เบตง. สืบค้นจาก: http://breeding.dld.go.th/biodiversity/chm/pvp_ chm/pvp_culture%202.html.
ดำรัส ชาตรีวงศ์ และวินัย วารี. (2549). อายุและน้ำหนักที่เหมาะสมเมื่อส่งตลาดของไก่เบตง. วารสารสงขลานครินทร์ (วทท.), 28, 311-319.
นิรัตน์ กองรัตนานันท์ และรัตนา โชติสังกาศ. (2539). การศึกษาการเจริญเติบโตและผลผลิตซากของไก่เบตงเปรียบเทียบกับไก่พื้นเมืองและไก่ลูกผสมเบตง X พื้นเมือง วารสารเกษตรศาสตร์ (วิทย.), 30, 312-321.
นิรัตน์ กองรัตนานันท์ และรัตนา โชติสังกาศ. (2544). การเจริญเติบโตและผลผลิตซากที่ระดับอายุต่างๆ ของไก่เบตง ในสภาพการเลี้ยงแบบขังคอกปล่อยพื้น. น. 59-66. ใน: เรื่องเต็มการประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 39 สาขาสัตว์ สาขาสัตวแพทยศาสตร์ 5-7 กุมภาพันธ์ 2544. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพ.
เถลิงศักดิ์ อังกุรเศรณี, ปิยนันท์ นวลหนูปล้อง, จีรศักดิ์ บารุงศักดิ์ และนัสวัล บุญวงศ์. (2561). รูปแบบการเลี้ยงไก่เบตงของเกษตรกรในจังหวัด ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส. วารสารวิจัยและส่งเสริมวิชาการเกษตร ฉบับพิเศษ, 35 (2), 872-878.
ทวี อบอุ่น และอรพิน เวชชบุษกร. (2537). การศึกษาเปรียบเทียบลักษณะต่างๆ ในไก่เบตง ลูกผสมเบตง-โรด และเบตง-บาร์. ยะลา: สถานีบำรุงพันธุ์สัตว์ยะลา กองบำรุงพันธุ์สัตว์ กรมปศุสัตว์.
ปิ่น จันจุฬา, วรวิทย์ วณิชาภิชาติ, ธำรง ทองจำรูญ และสมศักดิ์ เหล่าเจริญสุข. (2547). การเลี้ยงไก่เบตงในหมู่บ้าน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย: การศึกษาลักษณะปรากฏ การเจริญเติบโตเปอร์เซ็นต์ซาก และลักษณะการผลิตไข่ของไก่เบตง. วารสารเกษตรศาสตร์ (วิทย.), 20, 278-288.
สุนีย์ ตรีมณี, ชัชวาล วิริยะสมบัติ และธีระชัย ช่อไม้. (2551). ค่าทางพันธุกรรมและสหสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของลักษณะน้ำหนักตัวไก่เบตง. น. 229-234. ใน: รายงานผลการวิจัยการผลิตปศุสัตว์ ประจำปี 2551 สาขาการปรับปรุงพันธุ์สัตว์และการจัดการฟาร์ม. กรุงเทพ: กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.
สุนีย์ ตรีมณี, พนม สุขราษฎร์, ชัยวุฒิ อักษรรัตน์ และธีระชัย ช่อไม้. (2556). การเจริญเติบโต ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจ และคุณภาพซากและเนื้อของไก่เบตงภายใต้ระบบการเลี้ยงที่แตกต่างกัน. น. 757-763. ใน: การประชุมวิชาการปศุสัตว์แห่งชาติ ประจำปี 2556 วันที่ 2-4 พฤษภาคม 2556.ณ อาคารอิมแพ็ค ฟอรั่ม เมืองทองธานี. นนทบุรี.
Horst, P., (1989). Native fowl as a reservoirs for genomes and major genes. Archive Fur Geflu glehunde, 53, 93-101.
Chanjula, P. and K. Pattamarakha. (2002). Betong chicken raising in Southern Thailand: A Preliminary Survey. Asian Australasian Journal of Animal Sciences, 8(2), 14-24.