A Study of Thai – Chinese Translation for Streets Names in Chiang Rai Municipal Area การศึกษาการแปลชื่อถนนภาษาไทยเป็นภาษาจีนในเขตเทศบาลนครเชียงราย

Main Article Content

Korawan Phromyaem

Abstract

The study aim to 1. Analyze the translation strategies of Thai to Chinese translation of street names in Chiang Rai municipal area, 2. Examining the problems of the translation and propose translation guideline for street names in Chiang Rai municipal area. The study employs purposive sampling method by collecting photographic materials of Chinese street signs in Chiang Rai municipal area. The research finds that from all 244 of Chinese street signs, the Chinese street names translation in Chiang Rai municipal area employs 3 strategies 1) Transcription strategy, 2) Free translation strategies, 3) Transcription plus free translation strategies. In term of the translation errors, there are


4 major aspects 1) Strategy selection aspect, 2) Translation aspect, 3) Chinese character selection aspect, 4) Production process aspect. As for the guidelines to translate the street names correctly and appropriately, the study proposes 4 strategies 1) Use transcription strategies as the primary tool, 2) Use high frequency used with monophonic Chinese characters, 3) Use the same Chinese transliteration character of cognate vocabulary across Tai language family. 4) Review by Chinese translation experts. This study will contribute to the street names translation in Chiang Rai municipality area and proper name translation field.

Article Details

Section
Articles

References

Newmark, P. (1981). Approaches to Translation. London: Pergamon.

Radding, L & Western, J. (2010). What’s in a Name? Linguistics, Geography, and Toponyms. The Geographical Review, 100(3), 394 – 412.

Wang, C, Sittivised, S & Cheewinwilaiporn, D. (2021). A Study on the Chinese

Translation of Place Names in Chiang Rai Province, Thailand. Payap Universtiy Journal, 31(1), 48 – 62.

กนกพร นุ่มทอง. (2554). ตำราการแปลภาษาไทยเป็นภาษาจีน (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สถาบันขงจื๊อ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

กนกพร นุ่มทองและศิริวรรณ ลิขิตเจริญธรรม. (2563). ข้อควรระวังในการแปลจีน-ไทย ไทย-จีน. วารสารจีนศึกษา. 12(2): 105-151.

กรวรรณ พรหมแย้ม. (2565). การศึกษาภูมิทัศน์ทางภาษาศาสตร์ด้านภาจีนและกลวิธีการแปลชื่อธุรกิจร้านค้าในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่. มนุษยศาสตร์สาร. 23(1): 209-230.

ก่อศักดิ์ ธรรมเจริญกิจ. (2553). หลักการแปลไทย-จีน (พิมพ์ครั้งที่ 3 ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ : จีนสยาม.

คณะกรรมการพัฒนาเทศบาลนครเชียงราย. (2563). แผนพัฒนาท้องถิ่น (พ.ศ.2561-2565) เทศบาลนครเชียงราย ฉบับเพิ่มเติม และเปลี่ยนแปลง ครั้งที่ 1/2563. เข้าถึงเมื่อ 8 สิงหาคม 2564, จาก https://www.chiangraicity.go.th/files/

com_strategy/2021-04_50dce49c7777fc4.pdf

จังหวัดเชียงรายและสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดเชียงราย. (2555). พจนานุกรมยวนล้านนา-ไทยปริวรรต 750 ปี เมืองเชียงราย. เชียงราย: ล้อล้านนา.

ชวน เซียวโชลิต. (2505). ปทานุกรมจีน – ไทย. พระนคร: นานมี.

ชานนท์ เชาว์จิรพันธุ์และนพธร ปัจจัยคุณธรรม. (2562). การศึกษากลวิธีการแปลชื่อร้านค้าภาษาจีนเป็นภาษาไทย ในเขตสาธร กรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. 2(2), 54 – 65.

ณัฐกร วิทิตานนท์. (2562). พัฒนาการของ “เมืองเชียงราย” ภายใต้การวางผังเมืองสมัยใหม่. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

เธียรชัย เอี่ยมวรเมธ. (2562). พจนานุกรม จีน – ไทย. กรุงเทพฯ: รวมสาส์น.

พิชัย แก้วบุตร. (2563). ความพร้อมด้านภาษาจีนของท่าอากาศยานนานาชาติจังหวัด

สุราษฎร์ธานี กับ MICE CITY : การศึกษาตามแนวภูมิทัศน์เชิงภาษาศาสตร์. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 17(1): 89 - 103.

เพ็ญพรรษา ชัยธีระสุเวทและมณันญา ศรีหิรัญ. (2562). ชื่อสถานที่ท่องเที่ยวลำปาง:กลวิข้อผิดพลาดที่พบในการแปลภาษาไทยเป็นภาษาจีน. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(5), 22 - 41.

ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์และคณะ. (2560). “ภูมินาม” สามภาษา: การใช้ภาษาไทย ภาษาอังกฤษและจีนบนป้ายชื่อสาธารณะเพื่อการท่องเที่ยว ในเขตเทศบาลนครลำปาง. วารสารการบริหารท้องถิ่น. 10(4): 120 – 138.

เมชฌ สอดส่องกฤษ. (2555). การสำรวจและศึกษาวิเคราะห์ชื่อร้านค้า ภาษาจีนของชาวไทยเชื้อสายจีน ในเขตอำเภอเมืองจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี. 8(2): 59 – 89.

-----------. (2556). ข้อสังเกตเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเสียงพ่นลมในภาษาไทยมาตรฐานและเสียงไม่พ่นลมในภาษาไทยถิ่นเหนือกับคำในภาษาจีน. หนังสือรวมบทความวิชาการการประชุมทางวิชาการจีนศึกษาระดับนานาชาติครั้งที่ 1 “จีนภิวัฒน์ในมิติภาษา วรรณกรรม การสอน และวัฒนธรรมศึกษา”. กรุงเทพฯ: สาขาวิชาภาษาจีนคณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.

รัชนีโรจน์ กุลธำรง. (2552). ความรู้ความเข้าใจเรื่องภาษาเพื่อการแปล: จากทฤษฏีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วรรณา แสงอร่ามเรือง.(2563). ทฤษฎีและหลักการแปล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิไล ลิ่มถาวรานันท์. (2555). ชื่อร้านค้าภาษาจีนในประเทศไทย: แนวนิยมในการตั้งชื่อร้านค้าและบทบาททางสังคม. รายงานการวิจัย. ชลบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

สุภัทรา โยธินศิริกุล. (2561). การศึกษาชื่อร้านทองคำภาษาจีนของชาวไทยเชื้อสายจีนในกรุงเทพมหานคร. วารสารภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม. 7(2), 202–230.

-----------. (2563). ภาษาบนป้ายชื่อร้านค้าชาวไทยเชื้อสายจีนในเขตชุมชนเยาวราช: กรณีศึกษาชื่อร้านค้าภาษาจีนและภาษาไทย. วารสารมนุษยศาสตร์สาร. 21(1): 55– 74.

戴红亮. (2012). 西双版纳傣语地名研究. 北京: 中央民族大学出版社.

国家标准化管理委员会. (2019). 外语地名汉字译写导则第12部分:老挝语. 中华人民共和国国家标准. 访问日期 2021年3月10日,http://std.samr.gov.cn/gb/search/gbDetailed

?id=5DDA8BA20DD818DEE05397BE0A0A95A7

国家测绘局. (1999). 西双版纳傣语地名汉字译音规则. 访问日期2021年2月12日,

http://www.nrsis.org.cn/mnr_kfs/file/read/3392bb80f4c93ee479da1a066932bf53

李方桂. (2011). 比较台语手册. 北京: 清华大学出版社.

裴晓睿. (2018). 泰-汉语音译规范研究. 广州: 世界图书出版广东有限 公司.

吴文超. (2015). 地名翻译的书同问题. 中国科技术语. 2015(2), 35–37.

尹绍东. (2018). 中文地名英译的历史性选择. 地名百科. 2018(12), 38–39.

中华人民共和国国务院. (2013). 通用规范汉字表. 访问日期2021年10月1日, http://www.gov.cn/zwgk/2013-08/19/content_2469793.htm

สัมภาษณ์

นายชรินทร์ แจ่มจิตต์. นักวิชาการท้องถิ่น. สัมภาษณ์. 7 สิงหาคม 2564.

นายพงษ์ศักดิ์ ศรีสุริยะธาดา. เจ้าของกิจการ, กรรมการมูลนิธิสาธารณกุศลสงเคราะห์เชียงราย. สัมภาณ์ 8 สิงหาคม 2564.

รูปถ่ายตัวอย่างป้ายถนนที่กล่าวถึงในบทความ

Url : https://bit.ly/3HvjV3V

QR code: