ความแตกต่างของภาษาและวัฒนธรรมในสื่อโฆษณารถไฟใต้ดินของไต้หวันและฮ่องกง

บทคัดย่อ

วัฒนธรรมของแต่ละชนชาติล้วนแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ภาษาในสื่อโฆษณาเป็นภาษาที่สามารถแสดงให้เห็นถึงความคิด ความเชื่อ และวัฒนธรรมของชนชาติในช่วงเวลาหนึ่งได้อย่างชัดเจน ภาษาในสื่อโฆษณายังนับเป็นศิลปะแขนงหนึ่งที่แสดงถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรมของแต่ละท้องถิ่น เพราะภาษาเป็นรูปแบบหนึ่งของการแสดงออกทางวัฒนธรรม และพัฒนาการทางภาษามีความสัมพันธ์แนบแน่นกับพัฒนาการทางสังคม บทความนี้มุ่งศึกษาภาษาจากสื่อโฆษณาที่ปรากฏอยู่บนรถไฟใต้ดินของฮ่องกงจานวน 51 ชิ้นและรถไฟใต้ดินของไต้หวันจานวน 30 ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนพฤษภาคม พชิ้น . ศ .
2558 จากการศึกษาพบว่าสื่อโฆษณาบนรถไฟใต้ดินของฮ่องกงและไต้หวันต่างใช้ภาษาท้องถิ่นเป็นหลัก ได้แก่ภาษากวางตุ้งและภาษาหมิ่นหนานตามลาดับ และเนื่องจากทั้งสองดินแดนต่างเคยถูกยึดครองโดยต่างชาติจึงมีการซึมซับวัฒนธรรมจากชาตินั้น ๆ ประกอบกับการเปิดกว้างตอบรับกระแสโลกาภิวัฒน์ ภาษาในสื่อโฆษณาก็มีการพัฒนาไปตามกัน โดยถึงแม้จะใช้ภาษาถิ่นเป็นหลัก แต่ก็ปรากฏการใช้ภาษาต่างประเทศด้วย นอกจากนี้ภาษาบนสื่อโฆษณาบนรถไฟใต้ดินของฮ่องกงแสดงให้เห็นถึงบรรยากาศวัฒนธรรมทางการค้าอย่างเข้มข้น ส่วนภาษาบนสื่อโฆษณาบนรถไฟใต้ดินไต้หวันมักเน้นการใช้วาทศิลป์ (Rhetoric) แสดงถึงความคิดสร้างสรรค์และความมีชีวิตชีวาทางวัฒนธรรม ต่างแสดงออกถึงลักษณะเด่นของแต่ละท้องถิ่น