การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม (Augmented Reality : AR) กับการเรียนภาษาจีน กรณีศึกษานักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาต่างประเทศ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี

Main Article Content

พิชัย แก้วบุตร

บทคัดย่อ

ความท้าทายของการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 คือการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานและการเรียนรู้ควบคู่กับการใช้เทคโนโลยีบนฐานข้อมูลที่ผู้เรียนสามารถสืบค้นได้ไม่มีที่สิ้นสุดการเรียนวิชาภาษาจีนเป็นรายวิชาหนึ่งที่ผู้เรียนมักมีทัศนคติเชิงลบ ด้วยความยากของเนื้อหาหรือระบบการเขียนอักษรจีน ทำให้ผู้เรียนขาดความสนใจในการเรียนวิชาภาษาจีน บทความวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริม (Augmented Reality : AR) กับการเรียนการสอนวิชาภาษาจีน (2) เพื่อเป็นแนวทางในการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนรูปแบบใหม่ และ (3) เพื่อศึกษาทัศนคติของนักศึกษาต่อการเรียนภาษาจีนรูปแบบใหม่ ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากแบบสอบถามนักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาต่างประเทศ หลักสูตรภาษา การสื่อสารและธุรกิจ คณะศิลปศาสตร์และวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตสุราษฎร์ธานี ในรายวิชาการสื่อสารภาษาจีน  ทางธุรกิจ (Chinese for Business Communication) จำนวน 103 คน และคัดเลือกนักศึกษาจำนวน 30 คน แบบไม่เจาะจงเฉพาะเพื่อสัมภาษณ์เชิงลึก


        ผลการวิจัยพบว่า จากสถิติแบบสอบถามคิดเป็นร้อยละ 98.1 และผลสรุปสถิติ        การสัมภาษณ์เชิงลึกคิดเป็นร้อยละ 100 นักศึกษาเห็นว่าเทคโนโลยีความเป็นจริงเสริมมีประโยชน์และมีส่วนช่วยในการเรียนรู้ภาษาจีนในมิติต่างๆ เป็นอย่างมากเหมาะสมต่อ       การนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอนวิชาภาษาจีน และเหมาะสมที่จะต้องส่งเสริมให้เป็นหนึ่งในแนวทางในการจัดการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนรูปแบบใหม่ ซึ่งสามารถจัดทำได้ในรายวิชาภาษาจีนเฉพาะทางและในการประยุกต์ใช้ในเนื้อหาต่างๆ ของรายวิชาภาษาจีนพื้นฐาน เช่น สัทอักษรจีน (พินอิน) คำศัพท์ บทสนทนา เป็นต้น นอกจากนี้นักศึกษาส่วนใหญ่มีทัศนคติที่ดีกับการเรียนภาษาจีนมากยิ่งขึ้น

Article Details

ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

จิรากร เฉลิมดิษฐ, นวรัตน์ วิทยาคมและณมน จีรังสุวรรณ. (2560). ความท้าทายในการ
ประยุกต์ใช้เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริมกับการศึกษายุค 4.0. วารสารศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยนเรศวร. 20(2), 262-278.

ญัฐญา นาคะสันต์และศุภรางค์ เรืองวานิช. (2559). Augmented Reality: เติมชีวิตให้สื่อ
สิ่งพิมพ์ทางการศึกษา. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก. 34(2), 35-40.

ปถมาภรณ์ ไทยโพธิ์ศรีและพัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2557). การเรียนรู้แบบผสมผสาน ด้วย
เทคโนโลยีความจริงเพิ่มเติม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 16(3), 215.

ประสาท เนืองเฉลิม. (2556). วิจัยการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.

พิชัย แก้วบุตร. (2562). นโยบายทางภาษาในการเผยเเพร่ภาษาและวัฒนธรรมจีนผ่านการ
ทดสอบวัดระดับภาษาจีน HSK .วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร มหาวิทยาลัยราชภัฏพระ
นคร. 14(2). (อยู่ระหว่างการตีพิมพ์)

ศิริรัตน์ เพ็ชร์แสงศรี. (2554). บทความปริทัศน์ การเรียนแบบผสมผสานและการประยุกต์ใช้
Blended Learning and Its Applications. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 11(1).

Carman, J. M. 2005. “Blended Learning Design: Five Key Ingredients.” [Online]
Retrieved from http://www.agilantlearning.com/ Blended Learning

何克抗.(2009). 21世纪以来教育技术理论与实践的新发展.《现代教育技术
研究所》,2009,10(19).