หลักและข้อควรระวังในการแปลจีน-ไทย ไทย-จีน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การแปลเป็นสิ่งพื้นฐานที่ผู้เรียนภาษาต่างประเทศทุกคนต้องประสบพบเจอ ไม่ว่าจะเป็นลักษณะการแปลภาษาต่างประเทศเป็นภาษาแม่ หรือการแปลภาษาแม่เป็นภาษาต่างประเทศ ซึ่งแน่นอนว่าเนื่องจากภาษาแต่ละภาษาต่างมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง ทำให้บางครั้งผู้แปลอาจพบปัญหาในการแปลได้ บทความนี้ผู้เขียนนำเสนอหลักและข้อควรระวังในการแปลจีน-ไทย และไทย-จีน 10 ประการ ได้แก่
- คำมีหลายความหมายและหลายหน้าที่ จำเป็นต้องรู้ชัดว่าประโยคนั้นใช้คำในความหมายใดและหน้าที่ใด แล้วจึงคิดคำแทนให้เหมาะสมทั้งความหมายและระดับภาษา
- คำในภาษาไทยและภาษาจีนมีความหมายทับซ้อนกันแต่กว้างแคบไม่เท่ากัน ต้องระมัดระวังในการเลือกใช้คำแปล
- คำที่เป็นชื่อเฉพาะต้องแปลให้ตรงกับธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมา หากจำเป็นต้องคิดคำแปลขึ้นใหม่ ในกรณีที่แปลจากภาษาจีนเป็นภาษาไทย ต้องเลือกใช้อักษรให้เหมาะสม ส่วนการแปลจากภาษาไทยเป็นภาษาจีนต้องเลือกใช้คำหรือระมัดระวังเรื่องการถอดเสียง
- คำที่เป็นชื่อสัตว์และชื่อพืชต้องค้นชื่อทางวิทยาศาสตร์เสมอ
- วันเดือนปี ที่อยู่ ต้องปรับลำดับและความเคยชินให้ตรงกับลักษณะของภาษาปลายทาง
- ตัวเลขและลักษณนามต้องปรับให้ตรงกับความเคยชินในภาษาปลายทาง
- การแปลสำนวน สุภาษิต คำพังเพยเป็นภาษาธรรมดา หรือใช้สำนวนโวหารที่มีอยู่ในภาษาปลายทาง โดยต้องระวังเรื่องความแตกต่างของความหมายและน้ำเสียง
- รู้จัก ตัด เติม และปรับข้อความให้เหมาะสมกับวิธีการแสดงออกในภาษาปลายทาง
- เรียงประโยคตามโครงสร้างภาษาปลายทางหรือตามความนิยมในภาษาปลายทาง
- ในกรณีที่การลำดับความในต้นฉบับอ่านเข้าใจยาก สามารถเรียบเรียงลำดับความได้ตามความเหมาะสม
เนื่องจากเนื้อหาด้านการแปลมีความหลากหลาย ดังนั้นการศึกษาหลักและข้อควรระวังในการแปลจึงเป็นเรื่องสำคัญ เพราะจะทำให้ผู้แปลสามารถนำหลักดังกล่าวมาใช้พัฒนาทักษะด้านการแปลของตนได้ อนึ่ง ผู้ศึกษาควรพิจารณาปรับและเลือกใช้หลักการที่เหมาะสมกับสถานการณ์
Article Details
ผลงานทางวิชาการที่ลงตีพิมพ์ในวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เขียนหรือผู้แปลผลงานนั้น หากนำลงในวารสารจีนศึกษาเป็นครั้งแรก เจ้าของผลงานสามารถนำไปตีพิมพ์ซ้ำในวารสารหรือหนังสืออื่นได้โดยมิต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า แต่หากผลงานที่ได้รับพิจารณานำลงในวารสารจีนศึกษา เป็นผลงานที่เคยตีพิมพ์ที่อื่นมาก่อนเจ้าของผลงานต้องจัดการเรื่องปัญหาลิขสิทธิ์กับแหล่งพิมพ์แรกเอง หากเกิดปัญหาทางกฎหมาย ถือว่าไม่อยู่ในความรับผิดชอบของวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทั้งนี้ ความคิดเห็นต่างๆ ในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน ไม่เกี่ยวกับกองบรรณาธิการวารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
นววรรณ พันธุเมธา. 2551. ไวยากรณ์ไทย. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธานินทร์ กรัยวิเชียร.2562. ภาษากฎหมายไทย. พิมพ์ครั้งที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ประพิณ มโนมัยวิบูลย์. 2541. ไวยากรณ์จีนกลาง. กรุงเทพมหานคร: โครงการตำราคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรียา อุนรัตน์. 2539. การแปลอังกฤษเป็นไทย: แนวคิดและวิธีการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ดวงกมล.
รัชนีโรจน์ กุลธำรง. 2552. ความรู้ความเข้าใจเรื่องภาษาเพื่อการแปล จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. 2556. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่น.
วัลยา วิวัฒน์ศร. 2545. การแปลวรรณกรรม. กรุงเทพมหานคร: โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ส.ศิวรักษ์. 2545. ศิลปะแห่งการแปล. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มูลนิธิเด็ก.
สัญฉวี สายบัว. 2545. หลักการแปล: กิจกรรมสู่ความเข้าใจ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สัญฉวี สายบัว. 2550. หลักการแปล. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อุษา โลหจำรูญ. 2547. ชีวิตและงานของพระถังซัมจั๋ง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภาษาจีน
陈福康. 2000.《中国译学理论史稿(修订本)》. 上海:上海外语教育出版社.
高华丽. 2008.《翻译教学研究:理论与实践》. 杭州:浙江大学出版社.
赫胥黎原著、严复译述. 1933.《天演论》. 上海:商务印书馆.
胡适、姜义华、沈寂. 1993.《胡适学术文集》. 北京:中华书局.
黄忠廉. 2002.《变译理论》. 北京:中国对外翻译出版公司.
慧皎等. 1991.《高僧传合集》. 上海:上海古籍出版社.
梁源灵. 2009.《泰汉翻译理论与实践》. 重庆:重庆大学出版社.
刘宓庆. 2004.《口笔译理论研究》. 北京:中国对外翻译出版公司.
鲁迅先生纪念委员会. 1973.《鲁迅全集》. 北京:人民文学出版社.
罗新璋. 1984.《翻译论集》. 北京:商务印书馆.
欧阳哲生. 1998.《胡适文集》(2). 北京:北京大学出版社.
释僧祐.1995.《出三藏记集》. 北京:中华书局.
谭国安、梁忠翥、萧榕. 2009. 《实用泰汉翻译教程》. 北京:北京语言大学出版社.
王述文. 2008.《综合汉语翻译教程》. 北京:国防工业出版社.
许钧. 2003.《论翻译》. 武汉:湖北教育出版社.
张培基. 1983.《英汉翻译教程》. 上海:上海外语教育出版社.
郑和平. 2006.《英译汉使用教程》. 广州:中山大学出版社.
中国社会科学院语言研究所词典编辑室.2016(2017.5重印).《现代汉语词典》(第七版). 北京:商务印书馆
仲伟合、王斌华. 2009.《基础口译》. 北京:外语教学与研究出版社.
朱志瑜、朱晓农. 2006.《中国佛籍译论选辑评注》. 北京:清华大学出版社.
ภาษาอังกฤษ
Newmark, Peter. 1988. A Textbook of Translation. London: Prentice Hall International (UK) Ltd.
Nida, Eugene A., and Charles R.Taber. 1982. The Theory and Practice of Translation. Second photomechanical reprint. Leiden E.J. Brill: The United Bible Society.
รายการอ้างอิงตัวอย่างการแปล
คำกล่าวต้อนรับศาสตราจารย์ ดร.ชิวจิ้นและคณะจากมหาวิทยาลัยหัวเฉียว. 2553.(อัดสำเนา).
คำกล่าวในพิธีเปิดป้ายสถาบันขงจื๊อ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2551.(อัดสำเนา).
คำกล่าวรายงานเปิดการประชุมผู้บริหารระดับสูงมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 1. 2545.(อัดสำเนา).
เครือข่ายพุทธิกาเพื่อพระพุทธศาสนาและสังคม. 2553. อังคาร กัลยาณพงศ์ “ความสุขคือการเรียนรู้” . [ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก:http://www.budnet.org/happiness/goodandfamous/
22.html. [วันที่เข้าถึง 11 ธันวาคม 2553]
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2552ก. ข้อมูลทั่วไป. [ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก: http://www.ku.ac.th/
about/general.html. [วันที่เข้าถึง 10 พฤศจิกายน 2552]
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 2552ข. หน่วยงาน. [ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก: http://www.ku.ac.th/
department/. [วันที่เข้าถึง 10 พฤศจิกายน 2552] สเปรย์โลชั่นหอมกันยุง. ม.ป.ป. [แผ่นพับ].
中国传统节日. [ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก: https://baike.baidu.com/item/%E4%B8%AD%E5%9B%BD%E4%BC%A0%E7%BB%9F%E8%8A%82%E6%97%A5/396100?fr=aladdin [วันที่เข้าถึง 30 กันยายน 2562]